Myopie (bijziendheid)

• Met myopie, bijziendheid, ziet een persoon dingen duidelijker van dichtbij en wazig op een afstand.
• Het oog is langer of meer gebogen dan normaal, waardoor licht zich concentreert vóór de achterkant van het oog (netvlies).
• Deze genetische neiging ontwikkelt zich meestal tijdens de kindertijd, maar het kan zich ontwikkelen in de jaren ’20.
• De mate van bijziendheid vordert meestal gedurende enkele jaren; uiteindelijk vlakt het af.
• Myopie wordt NIET beschouwd als een oogziekte, maar het is een normale variatie in de vorm van uw oog. Een bijziend oog is een gezond oog dat het licht enigszins van het doel af focust.
• Nearsightedness wordt gecorrigeerd met een bril, contactlenzen, of refractieve chirurgie.

Wie wordt getroffen door bijziendheid?

Myopie begint meestal tussen de leeftijd van 8 en 12 jaar en bijna altijd voor de leeftijd van 20 jaar. Genetica speelt ook een rol. Vaak neemt de mate van bijziendheid toe als het lichaam snel groeit, en neemt dan af aan het eind van de tienerjaren. Tijdens de groeiperiode kan het nodig zijn vaak van bril te veranderen om helder te blijven zien. Hoewel bijziendheid kan beginnen in het midden tot het einde van de jaren ’20 en afvlakken in het begin van de jaren ’30. De belangrijkste symptomen zijn wazig zien in de verte, hoofdpijn en scheelzien. Een afname van atletische prestaties kan ook een indicator zijn van een visueel probleem.

SYMPTOMEN

• Objecten voorbij de afstand van 20 worden met moeite gezien.
• Het is moeilijker om ’s nachts te zien.
• Een bijziend persoon knijpt met zijn ogen om het zicht te verbeteren, heeft hoofdpijn, en ziet sterrensprongen of schitteringen tijdens het rijden ’s nachts.
• Het lezen wordt meestal niet beïnvloed.

Hoe wordt bijziendheid gediagnosticeerd?

Myopie wordt vaak vermoed wanneer een kind slecht presteert tijdens een routine oogscreening op school. Een verwijzing voor een uitgebreid oogheelkundig onderzoek zal de mate van bijziendheid aan het licht brengen. Jaarlijkse onderzoeken nadat bijziendheid is ontdekt, worden geadviseerd om te bepalen of de aandoening voortschrijdt en of een verandering (versterking) van de voorschrijvende brillenglazen nodig is. Mensen met extreme bijziendheid lopen een hoger risico op een netvliesscheur of -loslating. Daarom wordt een periodiek verwijdend onderzoek aanbevolen om er zeker van te zijn dat het netvlies over het gehele oog gezond is.

TREATMENT

• GLASSES:
  Zoals bij andere refractiefouten worden corrigerende lenzen voorgeschreven om het licht beter op het netvlies te kunnen richten. Afhankelijk van de mate van bijziendheid kan een
  bril altijd nodig zijn voor helder zicht. Als de mate van bijziendheid gering is, kan een bril alleen nodig zijn voor activiteiten waarvoor ver zicht nodig is, zoals autorijden of televisiekijken.

• CONTACTLENSEN:
  • SOFT DISPOSABLE LENSEN: zijn zeer soepel en zeer zacht. Ze worden met regelmatige tussenpozen weggegooid, van om de 2 weken tot eenmaal per maand. Ze worden vaak voorgeschreven en zijn goed voor mensen die aan sport doen. Klik hier voor meer informatie.
  • RGP: Rigid Gas Permeable. Deze lenzen zijn stijver en kunnen, indien correct geplaatst, helpen om de progressie van bijziendheid te minimaliseren. Ze kunnen gemakkelijker uit het oog springen, en zijn dus niet de eerste lens voor een actieve persoon. Deze gaan enkele jaren mee.
• LASIK (alleen voor volwassenen): Klik hier voor informatie.

MYOPIEBEHEERSING

Het concept van bijziendheidscontrole (Orthokeratologie) bestaat al tientallen jaren. Hoewel er geen bevestigde studies zijn, is er wel degelijk bewijs op lange termijn dat bepaalde procedures de ontwikkeling van bijziendheid afremmen. De reden waarom studies zo moeilijk zijn, is dat je een individu zou moeten klonen. Je zou de ene de procedure moeten laten ondergaan en de andere niet en kijken hoe ze uitvallen. Als we het over studies hebben, hebben we het over duidelijke trends. Tegenwoordig worden er twee methoden gebruikt. De ene is met een starre lens die in feite de voorkant van het oog afvlakt. De aantrekkelijke eigenschap is dat de fabrikanten aanbevelen deze lens tijdens het slapen te dragen en dan de hele dag zonder bril of contactlenzen te kunnen. Onze ervaring is echter dat er meer complicaties optreden bij het slapen met lenzen. Een andere methode die onze voorkeur geniet is het dragen van bifocale zachte contactlenzen. De theorie hier is dat door niet te hoeven focussen op dichtbij, het oog niet langer wordt waardoor bijziendheid onder controle blijft.