Geeft uw werkgever in Rhode Island u maaltijd- of rustpauzes? Het zal u misschien verbazen dat de federale wetgeving werknemers geen recht geeft op lunchpauzes (of andere maaltijden) of korte pauzes tijdens het werk. Hoewel werknemers betaald moeten worden voor korte pauzes die zij overdag mogen nemen, zijn werkgevers niet verplicht deze pauzes te voorzien. Veel werkgevers bieden deze pauzes als een kwestie van gewoonte en beleid, misschien in het besef dat een werknemer die hongerig en moe is noch productief noch aangenaam voor klanten en collega’s. Hoe verstandig dit ook lijkt, werkgevers zijn niet wettelijk verplicht om pauzes toe te staan, althans door de federale wet.
De wetgeving van de deelstaten is echter een ander verhaal. Een aantal staten eist van werkgevers dat zij maaltijd- of rustpauzes toestaan. In Rhode Island, bepaalde werkgevers moeten een maaltijdpauze te bieden.
Federale wetgeving: Betaalde of onbetaalde pauzes
Volgens de federale wetgeving moeten werkgevers de gewerkte uren uitbetalen, inclusief bepaalde tijd die een werkgever als “pauzes” kan aanmerken. Als een werknemer bijvoorbeeld tijdens een maaltijd moet doorwerken, moet die tijd worden betaald. Een receptionist die tijdens de lunch de telefoon moet opnemen of op leveringen moet wachten, moet voor die tijd worden betaald, net als een paralegal die tijdens het werk aan zijn bureau luncht of een reparateur die een snelle hap neemt terwijl hij van zijn werk naar het volgende rijdt. Zelfs als een werkgever deze tijd een lunchpauze noemt, werkt de werknemer nog steeds en heeft hij recht op loon.
De federale wet vereist ook dat werkgevers betalen voor korte pauzes die een werknemer gedurende de dag mag nemen. Pauzes van vijf tot twintig minuten worden beschouwd als onderdeel van de werkdag, waarvoor werknemers moeten worden betaald.
Werkgevers behoeven niet te betalen voor bonafide maaltijdpauzes, tijdens welke de werknemer van alle taken is ontheven om een maaltijd te nuttigen. Een werknemer behoeft de werkplek tijdens een maaltijdpauze niet te verlaten, zolang hij maar geen werk hoeft te verrichten. Gewoonlijk is een maaltijdpauze “bonafide” als zij ten minste 30 minuten duurt, hoewel kortere pauzes ook in aanmerking kunnen komen, afhankelijk van de omstandigheden.
Deze regels zijn echter alleen van toepassing als een werkgever pauzes toestaat. De federale wetgeving eist alleen dat een werkgever voor bepaalde tijd betaalt, zelfs als die als pauze wordt aangemerkt. Het verplicht werkgevers niet om pauzetijd aan te bieden.
Rhode Island Law Requires Meal Breaks
Een aantal staten volgt de federale wet: Zij schrijven geen maaltijd- of rustpauzes voor, maar verplichten de werkgevers tot betaling van alle toegestane korte pauzes (en tot betaling van alle tijd die een werknemer aan het werk is, ongeacht of de werknemer tegelijkertijd eet of niet).
In sommige staten zijn zowel maaltijd- als rustpauzes verplicht. Rhode Island is een van deze staten: In Rhode Island moeten werkgevers werknemers een maaltijdpauze van 20 minuten geven voor een zesurige dienst, en een maaltijdpauze van 30 minuten voor een achturige dienst.Deze pauze kan onbetaald zijn.
Werkgevers zijn alleen aan de wet onderworpen als zij ten minste vijf werknemers in dienst hebben. En werkgevers hoeven geen maaltijdpauze te geven als zij minder dan drie werknemers in een dienst hebben.