Luizen zijn huidparasieten die op dieren leven. Ook paarden kunnen luizen krijgen. Als één paard eenmaal luizen krijgt, kunnen ze een hele kudde besmetten. Hoe kun je ze herkennen en behandelen?
- Luizen
- Symptomen
- Diagnose
- Behandeling
luizen
Luizen zijn met het blote oog te zien, maar ze worden vaak niet opgemerkt zolang het aantal laag is. Ze verstoppen zich in de manen en de vacht van het paard en bijten om zich te voeden met de huid van het paard (sommige zeldzame luizensoorten zuigen bloed). Luizen leggen eitjes in het haar van het paard, die ook met het blote oog zichtbaar zijn. Het duurt drie weken voor een eitje volwassen is via verschillende stadia van hun levenscyclus. De officiële term voor een besmetting met luizen is ‘pediculosis’.
Er zijn veel verschillende soorten luizen. De meest voorkomende luizensoort bij paarden is Werneckiella equi. Deze heeft een geel-bruine kleur. Luizen zijn gastheerspecifiek, dus ze kunnen alleen overleven op heel specifieke diersoorten. De luizen die op paarden leven, zijn alleen gebouwd om op paarden te overleven en kunnen dus niet lang overleven op andere dieren of mensen. Ze kunnen dat echter wel een tijdje, zodat ze via mensen of andere dieren van het ene paard op het andere kunnen worden overgedragen. Ze kunnen ook een tijdje in de omgeving overleven, zodat ze zich kunnen verspreiden via materialen, kleding, kleden, borstels, hooi, stro, paardenboxen, enz. Besmetting treedt het vaakst op in de winter en het vroege voorjaar, wanneer het paard een lange vacht heeft en er meer vochtigheid is. Paarden met een lage immuniteit worden vaker getroffen, wat kan verklaren waarom luizeninfecties vaker voorkomen bij jonge, ondervoede of gestresste paarden. De infectie begint vaak bij deze paarden, waarna ze zich kan verspreiden naar andere, gezondere paarden die anders hoogstwaarschijnlijk niet getroffen zouden zijn. Paarden die luizen hebben moeten daarom altijd worden gescheiden van andere paarden, en de omgeving en alle materialen (zoals borstels en dergelijke) grondig worden schoongemaakt om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt.
Symptomen
De luizen jeuken, waardoor het paard zich kan likken of bijten, of zich krabben of wrijven met voorwerpen. Als het aantal luizen laag is, valt dit gedrag niet zo op, maar bij ernstigere infecties kunnen paarden zich zelfs verwonden door onophoudelijk krabben of bijten. Vaak merken paardeneigenaren dat er iets mis is zodra het paard kale plekken of wonden ontwikkelt. Zeer ernstige infecties kunnen zeer verzwakkend zijn, gewichtsverlies veroorzaken en zelfs koorts.
Diagnose
Uw dierenarts kan de diagnose luizen voor u stellen door een klinisch onderzoek te doen. Er zijn nog enkele andere zaken die jeuk of kale plekken kunnen veroorzaken, die ook overwogen moeten worden. Als luizen zichtbaar aanwezig zijn, kan direct een diagnose worden gesteld.
Behandeling
Luizen kunnen behandeld worden met topische (op de huid) oplossingen die geregistreerd zijn voor paarden. Het is zeer belangrijk dat deze middelen voldoende contacttijd hebben met het paard, en er dus minstens 3 dagen niet afgewassen worden. Dit geldt ook voor zware regenval die het topische geneesmiddel kan uitspoelen. Zorg ervoor dat u het geneesmiddel op de huid aanbrengt, niet op de vacht. Als u niet zeker weet hoe u het middel moet toedienen, vraag het dan aan uw dierenarts. (Alleen) als deze topische oplossingen om welke reden dan ook geen optie zijn, kan uw dierenarts u wellicht een alternatief bieden. Afhankelijk van het middel dat gebruikt wordt, kan een tweede dosis 3 weken later nodig zijn, afhankelijk van de levenscyclus van de luizen.
Tuig, deken en halster van het paard moeten regelmatig worden schoongemaakt tot de infectie voorbij is. De leefruimte moet worden beoordeeld om te zien of deze moet worden schoongemaakt. Alles wat in contact is geweest met het paard moet worden gewassen. Als het paard samen met andere paarden graast, moeten ook zij worden gecontroleerd en behandeld als een infectie wordt vermoed. Paarden met luizen moeten apart worden gehouden van andere paarden. Mensen mogen niet naar niet-besmette paarden gaan nadat ze in contact zijn geweest met besmette paarden. Als ze dat toch willen doen, moeten ze zich eerst reinigen (inclusief hun haar) en andere kleren aantrekken. Besmette paarden kunnen het beste als laatste worden verzorgd.