Zie ook diode.
Een laserdiode, ook injectielaser of diodelaser genoemd, is een halfgeleiderapparaat dat coherente straling produceert (waarbij de golven allemaal dezelfde frequentie en fase hebben) in het zichtbare of infrarode (IR) spectrum wanneer er stroom doorheen loopt. Laserdioden worden gebruikt in optische vezelsystemen, compact disc (CD)-spelers, laserprinters, afstandsbedieningen en inbraakdetectiesystemen.
Laserdioden verschillen op verschillende manieren van conventionele lasers, zoals de helium-neon (He-Ne)-, robijn- en gassoorten.
-
Kleine afmetingen en een klein gewicht: Een typische laserdiode meet minder dan een millimeter in doorsnee en weegt een fractie van een gram, waardoor hij ideaal is voor gebruik in draagbare elektronische apparatuur.
-
Lage stroom-, spannings- en stroomvereisten: De meeste laserdiodes hebben slechts een paar milliwatt stroom nodig bij 3 tot 12 volt gelijkstroom en enkele milliampères. Daarom kunnen ze werken met kleine batterijvoedingen.
-
Lage intensiteit: Een laserdiode kan niet worden gebruikt voor spectaculaire doeleinden, zoals het branden van gaten in metaal, het neerhalen van satellieten, of het verblinden van vliegtuigpiloten. Niettemin resulteert zijn coherente output in hoge efficiency en gemak van modulatie voor communicatie en controletoepassingen.
-
Breedhoekstraal: Een laserdiode produceert een “kegel” in plaats van een “potlood” van zichtbaar licht of IR, hoewel deze “kegel” kan worden gecollimeerd met behulp van convexe lenzen.