BIJWERKINGEN
Klinisch
Bij de doses die gebruikt worden voor de behandeling van acute malaria-infecties, kunnen de symptomen die mogelijk toe te schrijven zijn aan de toediening van het geneesmiddel niet worden onderscheiden van de symptomen die gewoonlijk toe te schrijven zijn aan de ziekte zelf.
Onder de proefpersonen die mefloquine kregen voor profylaxe van malaria, was braken de meest waargenomen bijwerking (3%). Duizeligheid, syncope, extrasystolen en andere klachten die minder dan 1% betroffen, werden ook gemeld.
Onder de proefpersonen die mefloquine kregen voor behandeling, waren de meest waargenomen bijwerkingen: duizeligheid, myalgie, misselijkheid, koorts, hoofdpijn, braken, koude rillingen, diarree, huiduitslag, buikpijn, vermoeidheid, verlies van eetlust, en oorsuizen. De bijwerkingen die bij minder dan 1% optraden waren bradycardie, haaruitval, emotionele problemen, pruritus, asthenie, voorbijgaande emotionele stoornissen en telogeen effluvium (verlies van het haar in rust). Toevallen zijn ook gemeld.
Twee ernstige bijwerkingen waren cardiopulmonaire arrestatie bij één patiënt kort na inname van een enkele profylactische dosis mefloquine terwijl gelijktijdig propranolol werd gebruikt (zie VOORZORGSMAATREGELEN: DRUG INTERACTIES), en encefalopathie van onbekende etiologie tijdens profylactische toediening van mefloquine. Het verband tussen encefalopathie en toediening van het geneesmiddel kon niet duidelijk worden vastgesteld.
Postmarketing
Postmarketing surveillance geeft aan dat dezelfde soort bijwerkingen worden gemeld tijdens profylaxe, evenals tijdens acute behandeling. Omdat deze ervaringen vrijwillig worden gemeld uit een populatie van onzekere omvang, is het niet altijd mogelijk om hun frequentie betrouwbaar te schatten of een oorzakelijk verband met blootstelling aan Lariam (mefloquine) vast te stellen.
De meest gemelde bijwerkingen zijn misselijkheid, braken, losse ontlasting of diarree, buikpijn, duizeligheid of vertigo, evenwichtsverlies, en neuropsychiatrische voorvallen zoals hoofdpijn, slaperigheid, en slaapstoornissen (slapeloosheid, abnormale dromen). Deze zijn gewoonlijk mild en kunnen afnemen ondanks voortgezet gebruik. Bij een klein aantal patiënten is gemeld dat duizeligheid of vertigo en evenwichtsverlies nog maanden na het staken van het middel kunnen aanhouden.
Occasioneel zijn ernstiger neuropsychiatrische stoornissen gemeld zoals: sensorische en motorische neuropathieën (waaronder paresthesie, tremor en ataxie), convulsies, agitatie of rusteloosheid, angst, depressie, stemmingsveranderingen, paniekaanvallen, vergeetachtigheid, verwardheid, hallucinaties, agressie, psychotische of paranoïde reacties en encephalopathie. Zeldzame gevallen van suïcidale gedachten en zelfmoord zijn gemeld, hoewel geen verband met de toediening van het geneesmiddel is bevestigd.
Andere zelden voorkomende bijwerkingen zijn:
Cardiovasculaire stoornissen: circulatiestoornissen (hypotensie, hypertensie, blozen, syncope), pijn op de borst, tachycardie of palpitatie, bradycardie, onregelmatige pols, extrasystolen, A-V-blok, en andere voorbijgaande cardiale geleidingsstoornissen
Huidaandoeningen: huiduitslag, exantheem, erytheem, urticaria, pruritus, oedeem, haaruitval, erythema multiforme, en Stevens-Johnson-syndroom
Musculoskeletale aandoeningen: spierzwakte, spierkrampen, myalgie, en artralgie
Respiratoire stoornissen: dyspneu, pneumonitis van mogelijke allergische etiologie
Andere Symptomen: gezichtsstoornissen, vestibulaire stoornissen waaronder tinnitus en gehoorstoornissen, asthenie, malaise, vermoeidheid, koorts, zweten, rillingen, dyspepsie en verlies van eetlust
Laboratorium
De meest frequent waargenomen laboratoriumveranderingen die mogelijk toe te schrijven zijn aan de toediening van het geneesmiddel waren een verlaagd hematocriet, voorbijgaande verhoging van transaminasen, leukopenie en trombocytopenie. Deze veranderingen werden waargenomen bij patiënten met acute malaria die behandelingsdoses van het geneesmiddel kregen en werden toegeschreven aan de ziekte zelf.
Tijdens profylactische toediening van mefloquine aan inheemse bevolkingsgroepen in malaria-endemische gebieden, werden de volgende incidentele veranderingen in laboratoriumwaarden waargenomen: voorbijgaande verhoging van transaminasen, leukocytose of thrombocytopenie.
Omwille van de lange halfwaardetijd van mefloquine kunnen bijwerkingen van Lariam (mefloquine) optreden of aanhouden tot verscheidene weken na de laatste dosis.
Lees de volledige FDA-voorschrijfinformatie voor Lariam (mefloquine)