De beste manier om de legendarische schoonheid van de Na Pali kust te proeven is niet om honderden dollars te betalen voor een helikoptervlucht. Noch is het om iets minder te betalen voor een boottocht met 50 vreemden op en neer langs de kust. De beste manier om de adembenemende noordkust van Kauai te zien is door de Kalalau Trail te lopen.
Dit prachtig aangelegde, 11-mijl lange pad wisselt af tussen beklimmingen langs de gezichten van steile kliffen en afdalingen en herbeklimmingen in en uit spectaculaire valleien. De volledige Kalalau Trail wordt vaak genoemd als de beste wandelervaring van Hawaii, hoewel men niet de volledige meerdaagse route hoeft te nemen om van zijn charmes te proeven. Deze 8-mijl lange heen-en-weer route biedt uitzicht op groene, steile kliffen die tot aan de horizon reiken, evenals een uitstapje naar de Hanakapi’ai Valley om de gelijknamige, 500-voet hoge waterval te bezoeken.
Hoewel de route zelden hoger dan 500′ komt, zijn de hoogtewinsten op de Kalalau Trail vaak verrassend hoog. Dit is te wijten aan de golvende aard van het pad; het gebrek aan gemakkelijk terrein heeft ervoor gezorgd dat de padbouwers elk stukje land volgden dat het pad daadwerkelijk ondersteunde, en het pad dipt en stijgt soms op manieren die misschien onnodig lijken, ware het niet dat het land vaak abrupt verdwijnt in verticale dalingen. Bovendien belasten de warme temperaturen en de hoge vochtigheid de wandelaars vaak wat sneller dan klimaten elders. Een goede hydratatie en bescherming tegen de zon zijn cruciale elementen voor een geslaagde trektocht. Neem veel water en zonnecrème mee. Om deze redenen beoordelen we deze route als moeilijker dan de statistieken doen vermoeden.
De route begint aan het einde van State Route 560 net voorbij het dorp Wainiha. Waar het pad eindigt, vindt u een kleine parkeerplaats die nog een eindje doorloopt ten westen van het einde van de weg. De toegang tot het nabijgelegen Ke’e Beach vanaf de trailhead biedt de mogelijkheid om af te koelen in het zijdezachte water van de tropische Stille Oceaan na de wandeling. Als u het pad eenmaal hebt gevonden, begint u aan een klim over een ruw pad door een dicht regenwoud dat rijk is aan exotische geluiden, kleuren en geuren.
Na de eerste klim komt het pad uit op een gedeelte met open zichtlijnen naar het noorden en het westen. Als u naar het westen kijkt, ziet u een rij kliffen bedekt met een levendige groene vegetatie die zich over meerdere kilometers uitstrekt. Deze kliffen en de valleien ertussen komen voor in de Jurassic Park films, meestal in opnamen waarin de Na Pali kust dienst doet als het fictieve eiland Isla Nublar. U zult hier geen velociraptors zien, maar wel wilde katten die in de jungle van de Hanakapi’ai vallei ronddwalen.
Het pad golft over bergkammen en in geulen terwijl het in en uit dichte begroeiing duikt gedurende twee mijl voordat het een scherpe bocht naar beneden maakt naar de bodem van de Hanakapi’ai vallei. Het pad komt uit bij een beek, en een zijpad leidt naar een afgelegen inham en strand met enkele ondiepe zeegrotten. Hoe verleidelijk het water er ook uitziet, u kunt hier beter niet zwemmen omdat de branding en stroming krachtig kunnen zijn, vooral in de winter.
Na het verkennen van het strand keert u terug naar de Kalalau Trail en steekt u de Hanakapi’ai Creek over. Vergeet bij het naderen van de kreek niet dat de hooglanden boven deze vallei tot de meest regenachtige plaatsen ter wereld behoren. Hoewel de kreek meestal rustig is en er genoeg plaatsen zijn om over te steken, kan af en toe een overstroming de oversteek verraderlijk maken. Als u de kreek wilt oversteken vanuit een van beide richtingen en het water staat hoog, wacht dan even en het water zal zich snel weer terugtrekken tot een veilig niveau.
Eenmaal aan de westkant van de kreek, vindt u een pad dat linksaf gaat om zuidwaarts de Hanakapi’ai Valley in te gaan. Het pad duikt onmiddellijk in de diepe schaduw van het tropisch regenwoud en passeert een reeks vaak bezette kampeerterreinen net voorbij de splitsing. Het smalle pad, met zijn vele kronkels, bochten en kleine obstakels is ontzettend leuk om te bewandelen. Soms passeert U door een betoverend regenwoud terwijl op andere momenten het pad de kreek nadert verlicht door schitterende flarden zonlicht. Op 3,5 mijl onthult een breuk in het bladerdak van het regenwoud uw eerste zicht op de watervallen die uit een spleet tuimelen in een vederachtig, wit lint.
Op 4 mijl verlaat het pad het regenwoud en komt in een amfitheaterachtige grot. De Hanakapi’ai waterval ligt recht voor u. Het water tuimelt 500′ (niet 1000′ zoals vaak wordt gemeld, met inbegrip van verborgen watervallen verder stroomopwaarts) in een brede poel. Je kunt tot aan de rand van het water lopen en zelfs in de koude, ondoorzichtige poel glijden om te zwemmen, of je kunt een rustig uitkijkpunt zoeken om te genieten van het zachte gerommel van de watervallen dat door de grot weergalmt. Je zult niet alleen zijn op deze wilde, half-afgesloten plek, maar de schoonheid is zo overweldigend dat je moeite zult hebben je te veel aan te trekken van de capriolen van andere wandelaars. Maar dat kan ook gewoon Hawaï zijn; het is moeilijk om je hier ergens druk om te maken.
Voor de terugtocht moet u voldoende energie achter de hand houden om de pieken en dalen die u op de heenweg hebt overwonnen, opnieuw te kunnen bezoeken. Het golvende terrein op beide etappes van de tocht is een van de redenen waarom deze route zo uitdagend is, vooral omdat de temperatuur op de terugweg waarschijnlijk een stuk warmer zal zijn. Na veel zweterige inspanning keert u snel terug naar het beginpunt van de route, waar u de wandelschoenen kunt afdanken en in het warme water van Ke’e Beach kunt glijden.
