In deze post komt Turtles All The Way Down niet voor, maar zal een aparte boekbespreking krijgen wanneer deze gelezen is.
In deze post komen Will Grayson, Will Grayson, Looking for Alaska, An Abundance of Katherines, The Fault In Our Stars, en Paper Towns voor.
Dit boek is naar mijn mening de minst genietbare roman van John Green, het is zichtbaar dat John Green iets te hard zijn best doet om de roman bijzonder te maken maar daar niet in slaagt.
Ten eerste zet hij de hoofdpersoon Collin neer als een genie die onzeker is over hoe lang zijn “genie” zou duren omdat hij nog geen “eureka” moment heeft gehad.
Collin heeft ook negentien keer gedate met een Katherine, technisch gezien achttien omdat Katherine de Eerste en Katherine de Negentiende dezelfde persoon zijn.
Collin en zijn enige vriend, Hassan Harbish, beginnen aan een reis naar een klein stadje in Tennessee. Ze ontmoeten verschillende mensen en hebben een budget van tienduizend dollar.
Collin en Hassan ontmoeten een stel mensen en plotseling komt daar zijn eureka idee, de wiskunde achter hoe lang een relatie zou kunnen duren.
Dat is het idee achter het boek en wat het boek uniek maakt.
Er is een reden waarom John Green een hiatus van drie jaar nam en het plot van Katherine was er een van.
Ik plaats Will Grayson, Will Grayson als vierde niet omdat ik het een slecht boek vind, maar gewoon omdat het een samenwerking is tussen John Green en David Levithan.
Ik heb gemengde gevoelens over samenwerking tussen auteurs, als het een goed boek is, zou ik het hoger rangschikken, maar omdat er de artisticiteit en stijl van een andere auteur in de roman is gemengd.
Ik zou het met een vierde rangschikken, het boek is een grappige, luchtige, komische roman die ontspannend is om te lezen.
Will Grayson ontmoet een andere Will Grayson in de roman, en hun levens worden vervolgens ontvouwd met co-incidenten en heeft gewoon de juiste hoeveelheid van alles in de roman dat maakt het een goed te lezen.
Maar als de post was over romans van John Green uitsluitend gebaseerd op de plot en niet let op een ander samenwerkingsverband werk, dan zou Will Grayson, Will Grayson zeker in de top 2.
Paper Towns is de comeback roman van John Green na An Abundance Of Katherines en het is op de derde positie op deze ranglijst.
Elke roman van John Green heeft een speciaal plot, Katherines ging over daten met de gelijknamige negentien Katherines, en Paper Towns gaat over nepplaatsen die kaartenmakers op hun kaarten plaatsen.
Het goede aan de roman was dat John Green het idee in het plot niet zo versterkte als hij met Katherines deed. Een ander ding was dat het idee helemaal niet belachelijk leek.
Er zijn leuke dingen in de roman zoals het deel waar Margott en Q op avontuur gaan voordat ze verdwijnt en Q de behoefte voelt om haar te vinden.
De roman heeft een twijfelachtig einde, maar al het andere is vrij goed geschreven voor een John Green roman en het is zeker een aanrader boven Katherines. Het wordt aanbevolen naast Will Grayson.
Het had gemakkelijk het beste boek kunnen zijn dat John Green ooit had geschreven als deel twee van de roman eenvoudig was geschreven, maar John Green probeert een diepere betekenis in het boek te zoeken, maar sommige lezers zullen dat misschien niet begrijpen.
In de roman is Pudge geobsedeerd door de laatste woorden van mensen, hij schrijft zich ook in op een internaat om het perspectief van het leven te begrijpen. In de school ontmoet hij Alaska, hij wordt verliefd op haar, en Alaska helpt hem door zijn innerlijke labyrint te leiden.
Maar wanneer onverwachte gebeurtenissen zich ontvouwen, wordt Pudge achtergelaten om dit in zijn eentje te doen.
Dit is waarschijnlijk de meest tienerroman die John Green ooit heeft geschreven en deze roman heeft ook controverse veroorzaakt in schoolbibliotheken.
Het is een van die boeken die jongvolwassenen en tieners kunnen lezen en zich kunnen verhouden tot een niveau dat ze niet kunnen op andere John Green-romans.
Ja, niet verrassend, laat het me uitleggen.
Als de ranglijst alleen afhing van het plot, zou Will Grayson op twee staan, Looking For Alaska op één, en The Fault In Our Stars op nummer drie.
Maar deze post is afhankelijk van de volwassenheid van de auteur de evolutie, de vloeibaarheid van de romans, hoe interessant het was, de hoeveelheid inspanning zichtbaar van het schrijven van de auteur.
Dus, The Fault In Our Stars is geplaatst op een omdat het een eenvoudig verhaal van twee kanker getroffen tieners ontmoeten op een van de bijeenkomsten en beginnen met een relatie.
Het bijzondere plot van de roman was niet de synopsis, maar The Imperial Affliction, een roman binnen een roman waar Hazel en Augustus verliefd op werden en zelfs de schrijver van de roman in Duitsland bezochten, maar de dingen ontvouwden zich op een manier die je zweetogen kan bezorgen.
Het boek is een realistische roman, alleen sommigen zouden er betrekking op kunnen hebben, maar ieder ander die staat te popelen om het te lezen zou het kunnen begrijpen.
Looking for Alaska had kunnen uitgroeien tot een geweldig plot als het op dezelfde manier was behandeld als John Green The Fault In Our Stars.
In Stars was Green een ervaren schrijver geworden en probeerde hij de roman niet meer moraal te geven dan het verdiende, hij liet het verhaal stromen. Op een goedkope manier gezegd: hij liet het verhaal zelf schrijven, hij was slechts het mechanisme dat de pen vasthield.