Ik weet niet of de meesten van u zich Craig Jaret Hutchinson nog herinneren? Hij is de 42-jarige Canadees (en met man bedoel ik psychopaat) uit Clyde River, Nunavut, die gaten prikte in een heel pak condooms in de hoop zijn vriendin zwanger te maken, zodat ze gedwongen zou zijn een relatie met hem te blijven houden.
Hutchinson en zijn vriendin (die om voor de hand liggende redenen haar naam geheim heeft gehouden tijdens dit lange, gecompliceerde proces) gingen in 2008 met elkaar uit en toen het even tegenzat, voerde Hutchinson zijn geniale plan uit om condooms te saboteren, zodat zij zwanger zou worden. Het werkte. Zijn vriendin raakte zwanger en ze worstelden zich door de relatie heen omwille van het ongeboren kind, maar (grote schok) het viel uiteindelijk uit elkaar. Toen het stel uit elkaar ging, brak Hutchinson, belde zijn vriendin op en gaf toe wat hij met de condooms had gedaan omdat hij bang was dat ze een SOA van een andere partner zou oplopen als ze de geruïneerde condooms zou gebruiken. De vriendin belde de politie en plande een abortus.
Hutchinson werd aangeklaagd en kwam in 2009 voor de rechter, maar de rechter van het Hooggerechtshof van Nova Scotia achtte hem niet schuldig aan zware aanranding.
Niet schuldig aan zware aanranding.
Ik ga hier meteen ophouden. Zware aanranding betekent per definitie dat het leven van het slachtoffer in gevaar was. Op een of andere manier vond een rechter dat dit niet waar was. Pardon? De vrouw moest een abortus ondergaan (waar ze een baarmoederontsteking en twee weken van “pijnlijke complicaties” aan overhield). Ze moest de beginstadia van de zwangerschap doorstaan zonder toestemming van haar kant, plus ze moest omgaan met het emotionele, mentale en fysieke trauma van niet alleen deze zeer publieke zaak, maar de abortus en de verbroken relatie met dit zielige lage leven. Ja, er werd geen pistool tegen haar hoofd gehouden. Ja, er was geen touw om haar mond gewurmd. Ja, de seks was vrijwillig, maar de afwezigheid van anticonceptie was dat niet. Dus was dit een aanranding?
Als we aan aanranding denken, hebben we een heel specifiek en beperkend beeld voor ogen: een vreemdeling die een vrouw verkracht in een of ander donker steegje, of een kind dat wordt gemolesteerd in de beslotenheid van zijn/haar ouderlijk huis. Aanranding en zware aanranding komt echter in vormen voor die verder gaan dan dit archaïsche en door Hollywood geïnspireerde beeld van een aanval.
Nadat hij in 2009 aan de aanklacht van zware aanranding was ontsnapt, onderging Hutchinson een tweede proces in 2011 en werd hij, opnieuw, niet schuldig bevonden. In een beslissing die donderdag werd vrijgegeven, zei opperrechter Michael MacDonald echter: “Het is duidelijk dat beschermde seks een essentieel kenmerk was van de voorgestelde seksuele handeling en een onafscheidelijk onderdeel van de toestemming van (de vrouw).” Het hof stemde ermee in dat Hutchinson een gevangenisstraf van 18 maanden zal uitzitten.
Deze zaak is interessant omdat het stereotype meestal een “gekke, wanhopige vrouw” is die een gat in het condoom steekt om zichzelf te impregneren, om welke reden dan ook. Volgens dit stukje harde, feitelijke en totaal niet seksistische journalistiek in Shy magazine zijn vrouwen psychopaten die bij elke kans die ze krijgen gaten in condooms prikken, dus, jongens, neem altijd je eigen koepelzakjes mee, OK?
Het is klote voor iedereen, man of vrouw, om te knoeien met een condoom voor hun eigen persoonlijk gewin. Punt uit. Maar het is nog veel gekker om een ander zwanger te maken en niet jezelf. Was Hutchinson van plan deze zwangerschap uit te dragen en de rest van zijn leven met deze vrouw te blijven liegen?
Kortom, Hutchinson: Ik heb medelijden met je, jij zielige, trieste, laffe, man. Veel plezier in de gevangenis. Je mag blij zijn als je daar een condoom kunt vinden.