Door Gary Heiting, OD
Er is momenteel geen genezing voor keratoconus. Het is een levenslange oogziekte.
Gelukkig kunnen de meeste gevallen van keratoconus echter met succes worden behandeld.
Voor milde tot matige keratoconus zijn sclerale contactlenzen van geavanceerde stijve gaspermeabele lensmaterialen meestal de behandeling van eerste keuze. Deze lenzen zijn groter dan conventionele gaspermeabele (GP) contactlenzen en kunnen daarom zelfs over relatief grote gebieden van vervormd hoornvlies worden gewelfd en zorgen voor helder, comfortabel zicht.
Voor meer gevorderde keratoconus kan een relatief niet-invasieve procedure, corneale cross-linking (CXL) genoemd, een dunner wordend, onregelmatig gevormd hoornvlies versterken en stabiliseren.
Het “geneest” keratoconus echter niet. Met andere woorden, CXL verstevigt en kan het hoornvlies stabiliseren, maar het hoornvlies krijgt niet zijn normale dikte terug. En er is geen garantie dat keratoconus niet zal blijven verergeren na de procedure.
Ook zullen sclerale contactlenzen of een ander type contactlens meestal nog steeds nodig zijn na corneale cross-linking voor zichtcorrectie.
Bij ernstige gevallen van keratoconus kan een hoornvliestransplantatie (keratoplastie) nodig zijn.
De succesvolle behandeling van keratoconus – ook na een keratoconusoperatie – vereist routine oogonderzoeken gedurende het leven van de getroffen persoon. Het vermijden van wrijven in de ogen is ook belangrijk, omdat dit gedrag in verband is gebracht met verergering van keratoconus.
Pagina bijgewerkt januari 2021