Er is geen makkelijke manier om met een verslaafde uit te gaan of van hem te houden. Voor iemand vallen lijkt misschien fantastisch, maar wanneer de waarheid van drugsmisbruik zich aandient, kan het een nachtmerrie worden. Je vraagt je af, horen relaties zo slecht te zijn? Waarom is deze persoon zo? Zullen ze ooit veranderen? Je zult willen geloven dat ze tot bezinning zullen komen en een beter leven zullen zoeken om hun manieren te veranderen omdat ze van je houden. Soms is het hoopvol om steeds het beste voor iemand te willen, zelfs als ze dat zelf niet willen. Maar uiteindelijk is de harde realiteit van verslaving dat we ons dit moeten realiseren: er is geen manier om iemand te genezen. Je 24/7 zorgen maken is niet duurzaam voor welke relatie dan ook. Er is geen manier om iemand anders nuchter te krijgen. Uiteindelijk is er niets wat je kunt doen. Dit is waar je leert hoe je een drugsverslaafde verlaat.
Dus, je gaat uit met een drugsverslaafde.
Ik kan je vertellen hoe het proces voelt.
Je spendeert uren op het internet om uit te zoeken hoe verslaving en de symptomen eruit zien. In je vrije tijd ben je geobsedeerd door de obsessie van je partner met drugs. De schuilplaatsen. Hoe ze vandaag anders zweten. Wat hun ogen je kunnen bewijzen. Wat je zou doen als je thuis zou komen en ze vinden een overdosis. Angst. Spijt. Schaamte. Wat je wilt zeggen. Wat ze zouden kunnen doen. Wie ze misschien zien.
Als ze uitgaan, loop je rond met een knoop in je maag, elke mogelijke situatie analyserend. Misschien ken je dat gevoel van schuld ook goed opruimen na hen, het gevoel een leugen komen uit hun mond, maar proberen niet te voelen verslagen door het, voortdurend ondervragen je eigen buik reactie op subtiele schadelijk gedrag.
Herkennen van patronen.
Zoals veel mensen, zijn dit vertrouwde manieren van overleven voor mij geweest.
Iemand horen zeggen: “Ik wil wel stoppen, maar ik zie het nut er niet van in.” Of een belofte horen: “Ik zal het niet meer doen,” maar diep van binnen weten dat hij al van plan is om de nieuwe dealer van zijn vriend te ontmoeten.
Niet willen opgeven aan iemand die je leven samen deelt, zucht je en doe je alsof je hem gelooft, terwijl je je tegelijkertijd voorbereidt om weer teleurgesteld te worden.
Dan is er het schaamteloze liegen, bedriegen, manipuleren en verdraaien van realiteiten die erin sluipen tot het normaal wordt.
Wat je dacht dat een leuk, de moeite waard, romantisch avontuur was, verandert in een chaos die stukken van jezelf zo ver verspreid achterlaat dat je niet meer genoeg kunt scharrelen om je te herinneren wie je bent.
Logica is niet langer een veilige houding waar je op kunt vertrouwen. In plaats daarvan heb je het gevoel dat je elke dag doorzwemt, proberend de golven te bedwingen tussen doen alsof, twijfelen, vechten en je doodsbang voelen om te vertrekken.
Leven in een leugen.
Het ergste aan houden van een verslaafde is liegen tegen je vrienden en familie. Sommige van hen geven er wel om, maar het is te beschamend om toe te geven wat er echt aan de hand is. Hoe kan ik mijn beste vriendin vertellen hoe uitgeput ik ben van de disfunctionele angst en vrees? Wat zouden mijn ouders denken als ze wisten hoe de jongen met wie ik ben eigenlijk op me neerpraat? Wie zou er ooit nog interesse in mij willen tonen als ik zo beschadigd het single leven in zou gaan? En uiteindelijk, wat zal er met mijn partner gebeuren als ik wegga? Wat als hij zelfmoord pleegt? Of wat als ze eindelijk clean worden en dan iemand anders vinden om gelukkig mee te zijn? Of zullen ze alles verliezen en dakloos worden?
Weten wanneer te vertrekken.
Het simpele antwoord om te weten wanneer je een drugsverslaafde moet verlaten? Je weet het wanneer je het weet.
De sleutel is om dat weten niet te negeren. Anders is het schokkend hoe snel de tijd vliegt en de dingen erger kunnen worden.
Misschien weet u het al lang, maar kunt u het niet opbrengen om weg te gaan. Dat overkomt veel mensen in relaties met verslaafden. Maar laat dat je niet voor altijd in een ongezonde situatie houden.
Red Flags
Het is zo gebruikelijk om de rode vlaggen in het begin van een relatie te negeren omdat we opgewonden zijn. We willen iets zinvols om uit te werken. Uiteindelijk worden de rode vlaggen rode tape rond wat we voelen als een plaats delict, en we voelen ons opgesloten. Dagelijkse routines omvatten nu het zoeken naar antwoorden, het ondervragen van het middelengebruik van onze partner, en elkaar de schuld geven van de verslaving.
Het is bijna alsof we verslaafd raken aan het verantwoordelijk zijn voor de verslaving van iemand anders. We vinden een andere fles of zak en willen de drugs doorspoelen, maar we aarzelen, want wat zullen ze in godsnaam met ons doen als ze erachter komen? Kleine traumatiserende momenten stapelen zich op totdat we verstijven elke keer als we ze thuis horen komen. Of we lopen verdoofd rond omdat elk grammetje energie erop gericht is ervoor te zorgen dat de ander de volgende dag gewoon weer kan ademen.
Ze zijn zichzelf niet meer
Waarschijnlijk het moeilijkste om toe te geven als je vastzit in een relatie met een verslaafde, is dat je uitgaat met iemand die de helft van de tijd niet echt zichzelf is. *Drugs beïnvloeden gedachten, gedrag en emoties. De persoon waar je verliefd op werd is ergens achter de persoon die drugs of alcohol nodig heeft om te functioneren. De leuke, gelukkige tijden die jullie deelden worden nu gemaskeerd door verraad, woede, en hun dagelijkse verbijstering. Dit is niet de persoon met wie je overeengekomen was het leven te ervaren.
Verslaving betekent niet dat iemand een vreselijk mens is. Iedereen, zelfs degenen die aan de ergste verslavingen lijden, heeft gevoelens, levenservaringen en betekenis. Ik zeg niet dat verslaafden slechte of wrede mensen zijn bij wie je altijd uit de buurt moet blijven. Maar de waarheid is dat samenleven met iemand die niet bereid is om hulp te zoeken voor zijn verslaving geen manier is om een gezonde relatie voort te zetten. Het kan schadelijk zijn voor beide betrokkenen.
Het inschakelen houdt de verslaving sterk
Het inschakelen is niet echt liefdevol. Angst leidt tot machtigen – het betalen van de volledige huur omdat ze hun helft op drugs, borgtocht voor hen uit de gevangenis, liegen tegen hun baas voor hen, het nemen van de schuld voor iets dat is geheel hun schuld nadat ze waren high.
Je denkt dat je ze beschermt tegen gevaar, maar in werkelijkheid weerhoud je ze ervan ooit de dramatische gevolgen van verslaving te leren kennen. Als je er altijd bent om op te treden als de redder in tijden van rampspoed, wordt er van je verwacht dat je die last voortdurend draagt. En dat is een last die niemand effectief kan dragen.
Wil je weten hoe je een drugsverslaafde verlaat? Realiseer je dat je niet echt in staat bent hen te redden, zelfs als je blijft.
Net zoals je niemand kunt redden, komt er niemand om jou te redden.
Ik zal bot tegen je zijn, want dit is wat ik wou dat iemand me jaren geleden had verteld toen ik gevangen zat in de verslaving van een minnaar.
Je kunt niemand redden, hoeveel je ook van ze houdt. Hulp krijgen om nuchter te worden is hun beslissing. Opgroeien moet op hun voorwaarden gebeuren, niet op de jouwe. Het veranderen van kwetsend gedrag is iets waar hij of zij zich bewust van moet worden en bewust moet doen. Het is niet iets waar je ze van kunt overtuigen of wat je mooi kunt verpakken op een manier die ze kunnen ontvangen. Dit wordt codependency genoemd. Het is geen gezonde manier om een bevredigend leven na te streven.
Als je het gevoel hebt vast te zitten in een giftige relatie waarin je een verslaafde probeert te helpen, moet je je dit realiseren: Niemand zal je komen redden als je blijft zwijgen. Niets kan veranderen of beter worden als je vast blijft zitten in de patronen. Je zult nooit leren hoe je een drugsverslaafde partner kunt verlaten als je niet eerst hulp voor jezelf zoekt.
Ik dacht altijd dat alleen mijn ex hulp nodig had. Maar eigenlijk had ik wanhopig hulp nodig om daar weg te komen. Dus nam ik eindelijk mijn verantwoordelijkheid en besloot ik te leren hoe ik mezelf uit die situatie kon redden.
Hoe verlaat je een drugsverslaafde partner?
De eerste stap is toegeven dat er een probleem is.
Dit zeggen ze niet voor niets in AA of AlAnon. Het geldt ook voor degenen onder ons die getuige zijn van verslaving bij een geliefde. Elk van de voorbeelden in dit artikel zijn heldere duidelijke tekenen van de noodzaak om te vertrekken. De specifieke details zullen uniek zijn voor elke relatie, maar er zijn talloze verhalen velen van ons kunnen betrekking hebben op.
Vind jezelf een ondersteunend systeem.
Het is moeilijk om uit een ongezonde relatie te komen zonder enige vorm van steun. Of het nu een steungroep, een therapeut, een betrouwbare geliefde, of zelfs juridische autoriteiten als direct gevaar dreigt te worden, ga je nodig hebt om iemand te laten weten uw situatie. Op die manier, is het niet gevangen intern voor u om te gaan met alleen.
Dit was echt het keerpunt voor mij, persoonlijk. Ik had toen het geluk een goede ziektekostenverzekering te hebben en vond een geweldige therapeut die mijn situatie begreep. Ze hielp me door een aantal van de moeilijkste delen van die relatie. En ze moedigde me aan om mezelf prioriteit te geven om gezond te blijven.
Zorg weer goed voor jezelf.
Veel van ons verwaarlozen onszelf beetje bij beetje in een poging om ons leven rond een verslaafde partner te navigeren. Voor mij zag dat eruit als het negeren van mijn vrienden, vergeten te eten, mezelf verdoven met wiet, en mezelf isoleren van iedereen behalve mijn toenmalige partner. Toen ik besloot dat ik uit die relatie moest stappen, wist ik dat dit niet van de ene op de andere dag zou gebeuren. Maar toch nam ik het op me om weer een routine te krijgen die wat stabiliteit kon bieden in het proces. Ik begon weer danslessen te nemen. Bereidde mijn maaltijden voor de week voor. Vervangde het roken van wiet door wandelingen buiten. Het was in deze tijd cruciaal om uit mijn hoofd te komen en me te herinneren wat ik wilde, wat me vreugde bracht, en het feit dat het leven buiten die relatie bestaat.
Grenzen stellen.
Nadat je voor jezelf begint te zorgen en steun krijgt, is het tijd om stevigere grenzen in de relatie te stellen. Dit is belangrijk omdat het gemakkelijk kan zijn om in de breuk en make-up lus te vallen: Als je geen stevige grenzen of steun hebt, kunnen je emotionele pogingen om het “uit te maken” met je partner resulteren in het snel goedmaken met excuses, verontschuldigingen, en het voelen van wroeging.
Dit is een van de redenen waarom zo veel mensen in relaties met verslaafden blijven. Er is geen solide gevoel van waar de lijn te trekken. Als er grenzen zijn, kunnen die soms worden overschreden en niet worden gerespecteerd, waardoor we ons hulpeloos of haatdragend voelen zonder enig idee hoe we ze voor onszelf kunnen handhaven.
Verlaat.
Als je de bovenstaande stappen hebt geoefend, is de kans groot dat je partner het heeft gemerkt. Soms kan dit nog meer drama veroorzaken, omdat het gemeenschappelijke thema in de relatie tot nu toe is geweest: “Ik zorg voor jou (de verslaafde), zelfs als het mij schaadt.” Wanneer het thema omgedraaid wordt – “Ik zorg voor mezelf, zelfs als jij (verslaafde) daardoor niet voor jezelf kan zorgen”- begint je rol als bron van de voorraad van je partner te krimpen.
Dit kan eng zijn. Soms reageren verslaafden afwijzend of proberen ze te manipuleren. En soms voelen ze dat je je voorbereidt op een vertrek. Maar je moet sterk blijven en je inzetten om uit de relatie te komen. Het zal beter zijn voor jullie beiden op de lange termijn.
Geweld kan een echte zorg zijn, maar het is nog steeds mogelijk om te vertrekken.
Ik ben me er niet van bewust dat het verlaten van elke traumatische of ongezonde relaties het risico kan inhouden dat het lichamelijk gevaarlijk is. Vooral als er sprake is van herhaaldelijk misbruik in het partnerschap, is dit waar ondersteuning of zelfs juridische stappen van vitaal belang zijn om de hel uit een enge situatie te krijgen.
Voor wat het waard is, het is bijna 4 jaar geleden dat ik mijn drugsverslaafde ex verliet, en ik kan eerlijk zeggen dat het de moeilijkste, engste, maar BESTE beslissing was die ik ooit heb genomen. Ja, het voelde een tijdje bedreigend voor mijn welzijn. Het was chaotisch. Mijn wereld voelde aan alsof hij naar de klote ging. Ik had te maken met naschokken in de vorm van stalking, gewelddadige bedreigingen, en het inschakelen van de politie.
Maar omdat ik de steun had van een slimme therapeut, begripvolle naasten, een duidelijk gevoel had van waarom ik wist dat ik weg moest, en die beslissing doorzette, zette ik mezelf op het pad naar mijn eigen herstel van het gevoel gevangen te zitten in de verslaving van iemand anders. Ik heb mijn leven terug. En als ik kan leren hoe ik een drugsverslaafde kan verlaten en het goed kan maken, dan kan jij dat ook.
Als je hulp nodig hebt om te weten wat je moet doen na een verslaving, bel ons dan voor hulp op 949-625-4019.