Als idealistische promovendus had Wendy Fail de ambitie om de oogstmuizen te herintroduceren in Northumberland. Ze kweekte nauwgezet 240 muizen in gevangenschap en liet de ongrijpbare zoogdieren in 2004 los in een natuurreservaat aan de kust met veel rietvelden waar ze zich konden verstoppen.
Toen geen enkele oogstmuis – het kleinste knaagdier van Groot-Brittannië – werd teruggevangen in daaropvolgende vangstonderzoeken, concludeerde Fail dat haar pogingen om ze te herintroduceren niet succesvol waren geweest.
Nu, 15 jaar later, zijn er voor het eerst nieuwe oogstmuisnesten gevonden in het East Chevington natuurreservaat, waaruit blijkt dat de nakomelingen van Fail’s oorspronkelijke oogstmuizen wel degelijk floreren.
Een team vrijwilligers vond twee kenmerkende, bolvormige nesten in dichte rietvelden dicht bij de plek waar Fail ze oorspronkelijk had uitgezet. Sophie Webster, van Northumberland Wildlife Trust, die de zoektocht leidde, zei: “Het was echt spannend voor iedereen. Het is zo’n groot gebied om te doorzoeken dat we twijfelden of we ze daadwerkelijk zouden vinden, dus het was een echte traktatie.”
De nesten waren een meter boven de grond in grassen gevlochten en bevatten groene bladeren waaruit bleek dat ze vers waren gemaakt. Webster plant een uitgebreidere zoektocht in de bredere rietlanden, met cameravallen en het vangen van levende zoogdieren om te zien of ze de populatie kunnen berekenen.
Fail, die nu in openluchteducatie werkt, werd door een van haar oorspronkelijke teamleden gecontacteerd met het nieuws. “Om te zeggen dat ik extatisch ben met dit positieve resultaat is een understatement,” zei Fail. “Ik ben er trots op dat mijn werk, samen met de steun van vrijwilligers en deskundigen, erin is geslaagd om het voortbestaan van een van de afnemende soorten van Groot-Brittannië veilig te stellen.”
Ze e-mailde ook haar oude PhD supervisor. “Ik zei tegen hem: ‘Dit is de e-mail die ik je altijd al wilde sturen’ en hij antwoordde: ‘Potverdorie, het is gelukt!’ Hij was net zo verbaasd als ik.”
Een prioritaire soort voor instandhouding en wettelijk beschermd, de oogstmuis heeft het gewicht van een 10p stuk en is het enige zoogdier in Groot-Brittannië met een grijpstaart, die hij gebruikt voor grip en evenwicht omdat hij in de stengelzone van hoge planten leeft.
Gepredeerd door kerkuilen, katten en zelfs fazanten, heeft de muis ook te lijden onder koud, nat weer. Historisch gezien is hij algemener in het zuiden en oosten van Engeland dan in het noorden. Hij wordt zelden ten noorden van de Tyne aangetroffen, hoewel hij bij recent onderzoek op verschillende plaatsen in County Durham is aangetroffen.
Bij de oorspronkelijke studies van Fail bleek dat oogstmuizen bij hun eerste uitzetting kwetsbaar waren voor predatie door bosmuizen en daarom werden de 240 in gevangenschap gefokte oogstmuizen eerst in veilige kooien uitgezet om te acclimatiseren.
De muizen werden in de loop van acht weken geleidelijk in het wild uitgezet om te voorkomen dat het gebied verzadigd zou raken of dat alle muizen tegelijk gevaar zouden lopen.
Vervolgend onderzoek met speciaal aangepaste vallen, die kleine zoogdieren vangen zonder ze pijn te doen, ving veel bosmuizen, spitsmuizen en zelfs een boze wezel, maar vond geen spoor van de oogstmuizen, ondanks het feit dat ze bij proeven met succes werden gevangen.
Fail zei dat ze hoopte dat haar gefaseerde terugkeermethodologie mogelijk kon worden gebruikt om andere herintroductieprojecten te helpen, nu was aangetoond dat deze succesvol was.
Ze voegde eraan toe: “Ik zeg niet dat we de wereld hebben veranderd, maar ik hoop dat wat we hebben gedaan andere mensen vertrouwen en hoop geeft dat het mogelijk is om een geliefde soort in stand te houden met een beetje hard werk en toewijding.”
Mike Pratt, chief executive van Northumberland Wildlife Trust, zei: “We zijn echt blij en aangemoedigd dat in deze tijd waarin we denken dat we alles weten over alles, omdat we zoveel gegevens hebben, we nog steeds iets kunnen vinden waarvan we niet wisten dat het er was. We weten dat de wilde dieren lijden onder een vreselijke achteruitgang, dus dit is op zijn zachtst gezegd verfrissend.”
Vorig jaar was Northumberland ook getuige van de terugkeer van de boommarter in het wild voor de eerste keer in 90 jaar.
{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{highlightedText}}
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via E-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger