Een nieuwe set FDA-richtlijnen moet de consument beschermen tegen honing die onnatuurlijk zoet is.
Veel mensen zijn zich er niet van bewust dat producten die als “honing” worden verkocht, toegevoegde vul- of zoetstoffen kunnen bevatten, waaronder maïssiroop. Omdat honingmengsels meestal goedkoper zijn dan het pure spul, zijn ze een gemakkelijke keuze voor prijsbewuste shoppers – die misschien niet herkennen dat wat ze kopen niet echt gewoon honing is.
Voorstanders van de nieuwe etiketteringsnormen van de FDA geloven dat een duidelijkere verpakking consumenten zal helpen bij het maken van beter geïnformeerde beslissingen over hun voedselaankopen.
In een poging om valse reclame te beteugelen, heeft het federale agentschap een ontwerprichtlijn uitgegeven waarin de juiste etikettering van alle honingproducten wordt beschreven. De nieuwe eisen maken expliciet onderscheid tussen pure honing en honing met additieven, een verduidelijking waarvan de FDA hoopt dat het “ervoor zorgt dat honing en honingproducten niet worden vervalst of verkeerd worden gemerkt.”
Voorheen konden levensmiddelenfabrikanten de term “honing” gebruiken voor producten die vulstoffen bevatten zoals suiker, maïssiroop of andere zoetstoffen. Maar de nieuwe mandaten van de FDA, die afgelopen voorjaar werden gepresenteerd, vragen om duidelijke ingrediëntenlijsten.
Onder de huidige richtlijnen, FDA definieert honing als, “een dikke, zoete, stroperige substantie die bijen maken als voedsel van de nectar van bloemen en opslaan in honingraten.” Fabrikanten moeten nu producten als honing “mengsels” etiketteren als ze iets anders bevatten dan pure honing geproduceerd door bijen.
Vermalsing ontmoedigen
Opschriften als “mengsel van honing en suiker” of “mengsel van honing en maïssiroop” worden als passende voorbeelden gegeven. Alleen producten met één ingrediënt mogen als “honing” worden geëtiketteerd zonder dat verdere verduidelijking nodig is.
Het mandaat heeft lang op zich laten wachten. Petitioners van de American Beekeeping Federation en verschillende andere honing-gerelateerde verenigingen drongen er voor het eerst bij de FDA op aan om nationale normen voor honingetiketten vast te stellen in 2006. Zij voerden aan dat strenge etiketteringseisen vervalsing zouden ontmoedigen en eerlijkheid in de voedingsindustrie zouden bevorderen, vooral wanneer pure honing wordt gebruikt als ingrediënt in andere voedingsmiddelen. Standaardisatie zou ook het winkelend publiek helpen verschillen te identificeren in het spectrum van honingproductsoorten.
Onder de nieuwe richtlijnen zal de FDA elk honingproduct als “vervuild” beschouwen als het een andere zoetstof of smaakstof bevat en als deze ingrediënten niet op het productetiket worden vermeld.
“Honing wordt beschouwd als een waardevoller levensmiddel dan een levensmiddel dat zowel honing als suiker bevat (evenzo, een levensmiddel dat zowel honing als maïsstroop bevat),” zeggen de richtlijnen, die het agentschap in staat stellen om handhavingsmaatregelen te nemen tegen bedrijven die versneden, verkeerd gemerkte of onjuist geëtiketteerde producten verkopen.
Honing met suiker gevulde vervangingsmiddelen kunnen goedkoper zijn dan onvervalste honing, maar de talloze gezondheidsvoordelen van de laatste maken het de extra kosten waard. Al duizenden jaren erkennen inheemse volkeren de enorme voedings- en geneeskrachtige voordelen van honing. Het is over de hele wereld gebruikt als een remedie voor allergieën, slapeloosheid, pijn, hoest, keelkwalen, brandwonden en andere huidwonden (Eteraf-Oskouei & Najafi. Iran J Basic Med Sci. 2013; 16(6): 731-742).
Hoewel iets hoger in calorieën dan witte suiker, is pure honing een natuurlijke bron van veel voedingsstoffen die niet te vinden zijn in geraffineerde zoetstoffen. Zijn vitamineprofiel omvat ascorbinezuur, pantotheenzuur, niacine en riboflavine; het is ook een rijke bron van mineralen zoals koper, calcium, ijzer, magnesium, mangaan, kalium, zink en fosfor (Ajibola et al. Nutr & Met. 2012; 9:61).