Melody Teh
In de huidige moderne samenleving is het niet ongewoon of ongebruikelijk dat er veel verschillende soorten gezinnen zijn. Stiefgrootouder worden komt nu steeds vaker voor, waarbij onderzoekers voorspellen dat een derde van de grootouders uiteindelijk een stiefkleinkind in de familie zal verwelkomen. Het is zowel een spannende als uitdagende nieuwe rol om op zich te nemen, waarbij stiefgrootouders een belangrijke rol spelen in gemengde gezinnen. Maar zonder de bloedlijn die stiefgrootouders en stiefkleinkinderen verplicht om zich te binden of de levenslange band om op voort te bouwen, kan het moeilijk zijn om te weten wat je rol als stiefgrootouder is binnen het gezin.
Over60 sprak met emeritus professor Doreen Rosenthal van The University of Melbourne, die de co-auteur is van New Age Nanas: Being a Grandmother in the 21st Century, met Swinburne emeritus professor Susan Moore. Voor hun boek ondervroegen ze meer dan 1.000 Australische grootmoeders en ontdekten dat, zoals verwacht, veel grootmoeders zowel stiefkleinkinderen als biologische kleinkinderen hebben.
“De meeste respondenten die stiefouderschap ter sprake brachten, beschreven een positieve relatie, soms beter dan met hun biologische kleinkinderen,” vertelde professor Rosenthal aan Over60, en voegde eraan toe: “Anderen gaven commentaar op de manier waarop stiefkleinkinderen nieuwe perspectieven in het gezinsleven konden brengen, bijvoorbeeld culturele verschillen.”
Toen we de Over60-gemeenschap vroegen naar hun ervaringen, was het zeer positief, wat erop wijst dat stiefgrootouderschap, net als de meeste veranderingen die met gezinnen komen, worden geaccepteerd en omarmd.
“Ik ben een stiefgrootouder, maar refereer niet aan mezelf als dit, noch doen mijn ‘kleinkinderen’ of hun ouders dat. Ik ben gewoon oma of G-ma zoals de brutale eens zei (ik vond het trouwens geweldig),” zegt Felicity Weston, over de kinderen van de dochter van haar man uit zijn eerste huwelijk. “We zijn nu 31 jaar samen, dus het is niets nieuws. Ik ben dol op hen beiden, en hun ouders trouwens ook.”
Ze voegt eraan toe: “Ik tel ze altijd mee in mijn telling van kleinkinderen, zou er niet aan denken om dat niet te doen.”
Stella Burnell, die twee stiefkleinkinderen heeft uit de vorige relatie van de partners van haar zoon, is het daarmee eens. “Ik heb vier biokleinkinderen en twee stiefkleinkinderen. Ik zou ze echter nooit zo noemen – ze noemen me oma Stella en ik noem ze mijn kleinkinderen.”
Stella gelooft dat de sleutel tot grootouderschap is om het leven te nemen zoals het komt, net zoals je dat zou doen met je biologische kleinkinderen.
“Ze zijn nog erg jong. Ze nemen het leven zoals het komt en dat doe ik ook,” zegt ze.
Felicity erkent dat het niet altijd gemakkelijk is om hechte relaties met nieuwe familieleden te ontwikkelen.
“Ik ben er echter niet helemaal zeker van dat de deur twee kanten op zwaait wat betreft de gevoelens van mijn man ten opzichte van zijn stiefkleinkinderen, mijn biologische kleinkinderen; maar dat zegt meer over hem dan over mij,” zegt ze, en vervolgt: “Je kunt deze dingen niet forceren. Ik heb ermee moeten leren leven, hoe confronterend het soms ook is. Het kost veel tijd om met iemand een relatie te ontwikkelen, zeker met kinderen uit een ander deel van de familie, en je moet eraan werken zonder het te lijken te forceren.”
Hier deelt professor Rosenthal haar tips voor nieuwe stiefgrootouders om een band op te bouwen met hun nieuwe kleinkinderen.
- Neem je tijd: De hechting is vaak hechter of gemakkelijker als je de stiefkleinkinderen vanaf hun geboorte kent, dat wil zeggen, het zijn de kinderen van stiefkinderen met wie je al een lange en/of hechte relatie hebt gehad. Als de stiefkleinkinderen en hun ouder echter nieuw zijn in uw gezin, kan het tijd en tact vergen om hen te leren kennen. Probeer hun liefde niet af te dwingen. Maak je geen zorgen als jullie niet meteen een band krijgen, maar wacht ook niet te lang. Onderzoek wijst uit dat hoe ouder het stiefkleinkind is, hoe minder waarschijnlijk het is dat hij of zij een hechte band met de stiefgrootouder ontwikkelt.
- Probeer regelmatig toegang te hebben: Dit kan gemakkelijk zijn als de stiefkleinkinderen deel uitmaken van een gezin waarmee u nauw verbonden bent (bijvoorbeeld als ze in hetzelfde huishouden zitten als uw biologische kleinkinderen), hoewel dit een grotere kans op conflicten met zich meebrengt. Maar als er een speciale inspanning moet worden geleverd om deze kinderen te bezoeken, kan het zijn dat er geen relaties ontstaan, of dat ze zich traag ontwikkelen, tenzij u de tijd en moeite steekt in regelmatige bezoeken.
- Onderhandel over uw rol: Zorg ervoor dat de wensen van uw stiefkleinkind in overweging worden genomen, evenals die van uzelf. U kunt een knuffelige stiefgrootouder zijn, maar uw stiefkleinkind kan dit zien als een fysieke inbreuk. Bepaal hoeveel affectie voor hen comfortabel is. Vraag hen hoe ze je willen noemen; dring niet aan op ‘oma’ of ‘opa’ of varianten van deze traditionele namen.
- Behandel stiefkleinkinderen eerlijk: Je hoeft niet van ze te houden, maar probeer ervoor te zorgen dat ze zich opgenomen voelen in je gezinsleven. Je kunt een goede relatie hebben en goed met ze omgaan zonder van ze te houden.
- Raak niet betrokken bij familieconflicten: Het is moeilijk om neutraal te zijn, maar er is geen positieve beloning in het kiezen van een kant wanneer stiefkleinkinderen betrokken zijn. Vergeet niet dat je in tijden van stress gemakkelijk als een buitenstaander kunt worden gezien.
- Wees flexibel: Stiefkleinkinderen kunnen een onverwacht en prachtig geschenk zijn, mits je realistische verwachtingen hebt. Je kunt het leuk vinden om vrienden te zijn; je kunt ze aandacht geven; je kunt ze betrekken bij gezinsactiviteiten. Probeer je stiefkleinkinderen erbij te betrekken, maar wees niet gekwetst als sommige van je pogingen worden afgewezen.
Professor Rosenthal’s blijvende woorden van advies is om te onthouden dat alle relaties verschillend zijn.
“Onthoud, dat wat je ook doet, het is een complexe relatie en je kunt merken dat er serieuze obstakels zijn voor het bereiken van een hechte en liefdevolle relatie met je stief-kleinkinderen. Maar vergeet ook niet dat het soms moeilijk is om de goede grootouders te zijn voor je biologische kleinkinderen!”
Heb jij stiefkleinkinderen? Welke tips voor nieuwe stiefgrootouders heb jij? Deel ze met ons in de reacties hieronder.
Gerelateerde links:
New-age nana’s: een gids voor succesvol grootouderschap in de 21e eeuw
Hoe praat je met je kleindochter
De vele dingen die grootouders opofferen voor hun gezin
Tags:
familie, kleinkinderen, grootouderschap, stiefkleinkinderen, stiefkinderen