De VS verbruiken elke dag 19,1 miljoen vaten aardolie — bijna de helft daarvan in de vorm van benzine, volgens de Amerikaanse Energy Information Administration. Dankzij zijn autocultuur is de VS het grootste olieverbruikende land ter wereld, maar door de economische recessie is de afhankelijkheid aanzienlijk afgenomen sinds de piek in 2005, zegt het agentschap. Tegen 2035 wordt het totale verbruik per dag in de VS geraamd op 21,9 miljard vaten.
Dus hoe ver moeten we boren om dit zwarte goud te pakken te krijgen? In de afgelopen zes decennia is het alleen maar dieper geworden. In 1949, het vroegste jaar waarover gegevens beschikbaar zijn, was de gemiddelde diepte van de geboorde oliebronnen 3.635 voet. In 2008, het recentste jaar waarover gegevens beschikbaar zijn, boorden we gemiddeld 5.964 voet, een lichte daling ten opzichte van 2007 toen de diepte 6.064 voet bedroeg.
Advertentie
Wat zijn de implicaties van de boordiepte? Aangezien olie miljoenen jaren nodig heeft om te ontstaan, is het een eindige bron. We boren dieper omdat de olie letterlijk opraakt. Maar diepte heeft een prijs. Diepzeeboringen vergen meer geld en energie, om nog maar te zwijgen van de gevaren voor het milieu en de werknemers. Laat ons enkele van de uitdagingen toelichten:
Boren op land is een onderneming op zich. Hoe boor je in lichtloze oceaandieptes en transporteer je al die vloeibare, gasvormige en vaste aardolie terug naar de oppervlakte? Hoe voorkom je vervuiling van de oceaan? En hoe doe je dit allemaal, met tonnen speciale apparatuur, midden op ruwe zee?
Het proces is niet perfect, zoals bleek uit de olieramp met de Deepwater Horizon in 2010, die gemeenschappen en wilde dieren verwoestte. Zelfs vandaag de dag zeggen wetenschappers dat de olie in de Golf van Mexico nog steeds giftig is voor wilde dieren en een risico vormt voor het publiek.
Advertentie