In plaats van Hoe ik je moeder ontmoette, dacht ik eraan te delen hoe ik mijn vriendje ontmoette met wie ik nu samenwoon in Malta. En aangezien het kersttijd is, is het tijd om zo’n lelijk-romantisch, persoonlijk verhaal te delen. Laat me je vertellen wat er ongeveer een jaar geleden gebeurde.
Het begon allemaal met een gebrek aan zon en reislust
Ik woonde in Rovaniemi en daarom had ik echt de behoefte om wat zonlicht te zien. Omdat vrienden begin december (11.-18.12. om precies te zijn) niet mee konden op vakantie, besloot ik deze one minute deal te kopen en alleen te reizen. En dat is nu al iets wat ik serieus aanbeveel voor mensen die nog niet helemaal alleen op reis zijn geweest! Alleen reizen is een geweldige manier om de plaats, de mensen en de cultuur te zien. Maar goed, dit gaat niet over solo reizen maar over het vinden van een reismaatje 😉
Om de achtergrond een beetje te vertellen: Matt was een Nederlandse jongen die ik toevallig zo’n 8 maanden voor deze keer naar rechts veegde in Tinder. Het is een beetje een ingewikkeld en lang verhaal, maar kort gezegd woonden we in dezelfde tijd op Gran Canaria, we hadden elkaar daar alleen nog nooit ontmoet. Voordat ik mijn vakantie naar Tenerife boekte, stuurde ik hem een paar berichtjes met de vraag of hij daar ergens een goedkope accommodatie zou weten. Nou, hij heeft die berichtjes toen niet gelezen. Drie weken later, toen ik al op vakantie was op Tenerife, kreeg ik antwoord van hem. Hij was eigenlijk van plan om Tenerife te bezoeken, toen ik daar nog was. Toen, in het laatste weekend van mijn vakantie, besloten we een afspraakje te maken. Hij kwam van Gran Canaria naar Tenerife met de veerboot en we spraken af met lekkere tapas en wijn. Het bleek zo goed te gaan dat ik het laatste weekend van mijn vakantie met hem doorbracht. We konden het heel goed met elkaar vinden, en als er niets anders was, wilde ik deze laatste dagen van mijn vakantie met hem doorbrengen. Hoe dan ook, het was tijd om te vertrekken en hij ging met me mee tot aan het vliegveld…
Vlucht voor het eerst gemist
Maar op de een of andere manier miste ik mijn vlucht naar Finland. Wat nogal hilarisch is aangezien ik veel tijd op de luchthaven had en niet eens bagage. Hoe dan ook, de gate was iets eerder gesloten dan ik dacht. Ik maakte me zorgen en hoopte dat Matt het vliegveld nog niet had verlaten zodat we samen iets konden bedenken. Gelukkig vond ik hem, hij was nog op de luchthaven en we gingen naar de infobalie om te zien of er nog andere vluchten naar Finland waren.
De geschatte prijs om naar Finland te gaan op de luchthaven was 900€. Dat was zeker geen optie, dus besloot ik in plaats daarvan met hem de veerboot naar Las Palmas te nemen. Yolo! (Sorry dat ik zo’n tienerwoord gebruik, maar in deze context is het gewoon nodig). Zo kwamen we in Las Palmas, en gelukkig vond ik een goedkope vlucht van daar naar Tampere in drie dagen. Ik bracht nog drie dagen door in Las Palmas om zijn huis te zien, in grotten te wandelen, tapas te eten, koffie te drinken en voor de allereerste keer te surfen! Het was zo’n geweldige voortzetting van de vakantie dat ik niet eens een enkele foto van die dagen heb. Het was zo’n avontuurlijk einde van mijn geweldige vakantie.
Missie naar huis voor Kerstmis
Toen ik de 22e naar huis ging, had mijn vlucht 3 uur vertraging. Ik kwam eindelijk in Tampere aan, maar er was geen openbaar vervoer meer naar het huis van mijn broer in Tampere en als arme student was ik niet van plan een taxi te nemen, zeker niet na al dat reizen. Gelukkig had ik in het vliegtuig een praatje gemaakt met een aardig Fins stel dat naast me zat en ik kreeg een lift van hen. Het was zo’n mooi en nodig gebaar dat ik nog steeds dankbaar ben dat ik het kreeg in het ijskoude Finland in het midden van de nacht.
Missie naar huis voor Kerstmis gaat door
Dit kleine last minute uitstapje naar Tampere leek me ook ideaal om kerstcadeautjes te kopen, want broer woont vlakbij IKEA. Op mijn 23e had ik nog de kans om cadeautjes te kopen voor vrienden en familie: het lijkt wel alsof dit zo gepland was!
Zo kwam ik vlak voor kerst thuis met kerstcadeautjes en glinstering in mijn ogen, in de hoop deze man weer te ontmoeten. Familieleden plaagden me zeker en vroegen naar deze man en mijn reis, maar dat deerde me niet eens.
Na heel wat telefoontjes stond ik gelukkig op het punt hem weer te ontmoeten. Eigenlijk verrassend snel: hij vroeg of ik mee wilde op een fietstocht naar Ierland in januari. Later bezocht hij me in februari in Rovaniemi (nogal ambitieus gezien de klimaatsverandering vanuit Las Palmas) en daarna reisden we samen naar Las Palmas. We ontdekten al snel dat we op dezelfde manier van reizen houden: actief blijven, maar niet te veel plannen en niets te georganiseerd en toeristisch. Ach, zou nog een post kunnen schrijven van de avonturen van afgelopen voorjaar. Er zijn enkele foto’s van onze tweede reis samen naar Las Palmas in februari vorig jaar.
Wel, toen vond ik in mei een job op Malta en verhuisde ik er alleen naartoe. Een maand later kwam Matt er ook wonen. En afgelopen kerst kon ik met hem doorbrengen in ons huis in Malta! Soms voelt het alsof de waarheid vreemder is dan fictie, en op de een of andere manier is het moeilijk om het snel te vertellen als mensen vragen hoe ik mijn vriendje heb leren kennen. 😀
