Mt Flume en Mt Liberty zijn de twee meest zuidelijke beklimmingen van 4000 voet aan het zuidelijke uiteinde van Franconia Ridge. Soms worden ze ook wel “Fliberty” genoemd. Ze worden vaak samen in een lus bewandeld omdat ze slechts gescheiden zijn door een wandeling van 1,2 mijl over de top van de bergkam. Van de twee krijgt Liberty het meeste verkeer omdat het op de Appalachian Trail ligt, ook al is Flume verreweg de schilderachtigste van het stel.
Als je Flume eerst beklimt, is de kortste route naar de top via de Flume Slide Trail. De klim is vrij zacht in het begin, maar stijgt dan vrij steil op een lawine glijbaan, die meestal bedekt is met ijs van de late herfst tot het vroege voorjaar. De slotklim is slechts 1,5 km lang en je moet je een weg naar boven zien te banen.
Ik heb het een paar dagen geleden na Thanksgiving met microspikes bewandeld, maar ik wou dat ik een paar ijspegels en een partner had meegenomen. “Glijbanen”, een afkorting voor lawineslides, zijn meestal behoorlijk inspannend om te beklimmen omdat het willekeurig verdeelde rotsblokken zijn die van de berg zijn gegleden. De temperatuur was rond de 30 graden en het ijs was vrij zacht en plastic, zodat mijn Hillsounds (microspikes) goed konden aanslaan. Maar ik moest me nog steeds een weg banen langs de grotere druppels en ijsschotsen en me een weg omhoog banen in glibberige natte sneeuw tussen de bomen. Als je eenmaal aan deze klim begint, ben je er helemaal klaar voor, want er is geen gemakkelijke weg naar beneden. De enige echte optie die ik had toen het moeilijk werd, was om door te gaan.
Op de top van de glijbaan buigt het pad af naar links (noord) en volgt zijwegen in de richting van de top van de Flume, die er slechts 0,1 kilometer onder ligt. De top is een smalle strook van west-gerichte rots boven een steile klif. Het waaide erg hard (er werd 40 mph voorspeld), dus trok ik een windshirt en handschoenen aan. Het uitzicht op Liberty en de met sneeuw bedekte Franconia Ridge was prachtig. Ik kon ook duidelijk Mt Garfield zien aan het andere eind van de Franconia Ridge, die ik de dag ervoor had beklommen.
De wandeling van Flume naar Liberty is een gemakkelijke wandeling over de bergkam, beschermd door bos tot je bij de top van Liberty weer boven de boomgrens uitkomt. Ik begon af te dalen naar het zadel tussen de toppen en kwam mijn oude vriend Bob Zoletti en zijn twee dochters tegen. Bob en ik hebben samen heel wat uitdagende winterwandelingen gemaakt, maar ik had hem al een tijdje niet meer gezien. Toch was ik niet helemaal verbaasd hem te zien. De gewone wandelgemeenschap is vrij klein en het is gemakkelijk om oude vrienden tegen te komen op de hogere toppen.
Trip Reports to Nearby Destinations
- Mt Flume and Liberty Loop (in juli)
- Backpacking a Pemigewasset Loop
- The Franconia Ridge Loop
Ik heb weer een laagje opgedaan voordat ik de Liberty-top opging, die een open klif is, maar niet zo steil als Flume. De wind was gaan liggen en op de top was het ronduit zwoel. Ik bleef nog wat hangen en nam het uitzicht op Mt Canon aan de andere kant van Franconia Notch en de indrukwekkende Canon Cliffs in me op.
Het zware (klim)werk zat erop, het was letterlijk de hele weg bergafwaarts. Maar de Liberty Springs Trail is geen makkie. De westkant van zowel Liberty als Flume is bedekt met rotsblokken die bergafwaarts het bos in zijn gerold. Kilometers lang! Het pad slingert er doorheen op zijn eigen speciale knieschrijvende manier. Er is ook veel werk verricht aan het Liberty Trail, waaronder de aanleg van stenen trappen om erosie van het pad tegen te gaan.
Mijn knieën, eigenlijk mijn quadricepsspieren, haten het afdalen van stenen trappen, bijna net zo erg als ik het haat om ze te beklimmen. Er is iets aan de paslengte die een stenen trap vereist, dat is niet goed voor mijn benen en vermoeit mijn grote spieren snel. Ik geef de voorkeur aan een echte helling/afdaling boven een door mensen gemaakte helling/afdaling. Dat gezegd hebbende, was ik blij dat ik de Liberty afdaalde en niet beklom, wat oneindig veel erger zou zijn geweest. Het is ook niet zo’n interessant pad als de Flume Slide Trail.
Flume-Liberty-Loop
Ondanks mijn ergernis over trappen, was ik in staat om vrij snel van de top af te komen en terug te keren naar de bodem van Franconia Notch. Van daaruit was het een korte wandeling over het fietspad dat door de notch loopt, terug naar mijn auto. Het was een mooie dag geweest en een dankbare wandeling, niet echt gemakkelijk, maar precies goed
Totale afstand: 9.75 mijl met 3900′ hoogtewinst.
Aanbevolen gidsen en kaarten:
- Appalachian Mountain Club White Mountain Guide, 30th ed.
- AMC White Mountain National Forest Map Set
- White Mountains Map: New Hampshire and Maine
Editor’s note: Help deze site te steunen door uw volgende aankoop te doen via een van de affiliate links hierboven. Klik op een link, koop wat je nodig hebt, en sommige verkopers kunnen een klein deel van de aankoopprijs bijdragen om SectionHiker’s niet-gesponsorde en onafhankelijke uitrusting reviews, beginners FAQ’s, en gratis wandelgidsen te ondersteunen.