In de goede oude tijd als je de geïsoleerde vocalen van je favoriete zanger wilde horen was je enige kans om een studio te boeken en toegang te krijgen tot de master tapes op een hoge kwaliteit mengtafel. Tegenwoordig is het internet bezaaid met vocal-only takes van rockklassiekers en sommige daarvan zijn ronduit verbluffend.
Elke track biedt nieuwe en onschatbare perspectieven op beroemde zangers en precies wat hen zo groot maakte. Geen toeters of bellen. Geen lagen. Dit is kaal, naakt talent in al zijn pornografische glorie.
Ontdek wat deze zes legendarische zangers zo groot heeft gemaakt. Van Nirvana tot Queen, dit zijn de meest verbazingwekkende geïsoleerde vocalen ter wereld.
Led Zeppelin – Whole Lotta Love
In werkelijkheid heb je geen geïsoleerde vocalen nodig om te weten dat Robert Plant een zanger is die zijn weerga niet kent. Nauwelijks 19, Plant’s stem is druipend, exsuderend, en gewoon, riekend naar vluchtige seksuele kracht.
Het is ook rauw en natuurlijk. Je kunt Plant horen tikken op de achtergrond en lachen in het begin. Het is niet overgeproduceerd of gepolijst, dit zet je recht in de cabine met hem. Van de kreunende vocale ejaculaties van de freak-out tot de komische kreet van “Timber” op 2:47, dit is een fenomenale expressie van vocale kracht.
Nirvana – Smells Like Teen Spirit
Het is geen geheim dat Kurt Cobain een man was die wemelde van emotionele woede. Maar deze geïsoleerde vocale snede laat Cobains vocalen klinken als een combinatie van zowel hemel als hel.
De magie van geïsoleerde vocalen is dat ze je een nieuw perspectief geven op oude nummers, en weinig nummers zijn meer overgespeeld dan Nirvana’s doorbraaknummer, Smells Like Teen Spirit. Deze nieuwe interpretatie zorgt opnieuw voor kippenvel en een nieuw respect voor Kurt Cobains individualiteit, toonhoogte, gevoeligheid en vocale professionaliteit.
Metallica – Master Of Puppets
In 1986 wilde James Hetfield zijn zangtaken bij Metallica afronden. Desondanks was de stem van de 22-jarige rijper aan het worden dan het grove geschreeuw uit de begindagen van de bands.
Er zit nog steeds een hoop ongetemperde agressie en straatattitude in zijn jeugdige pijpen, maar hier komt Hetfield meer bevelend en perfect minachtend over. Het is moeilijk te geloven dat iemand zo goed kan zingen en erover denkt om het op te geven.
Deep Purple – Child In Time
Ian Gillan was in 1970 het verse vlees van Deep Purple en hij had iets te bewijzen. Zijn eerste grote bijdrage aan de band was Child In Time en het is in wezen een masterclass in het imponeren van nieuwe bandleden.
Van de bijna huilende stilte van zijn openingstonen tot de diepe longen tussen elk banshee gejammer, dit markeert een meester vocalist in actie.
Queen – Bohemian Rhapsody
Het is algemeen bekend dat Freddie Mercury een ronduit goddelijke zanger was, en Bohemian Rhapsody is zijn magnum opus. Het maakt niet uit hoe vaak je Queen’s altijd aanwezige epos hebt gehoord, Freddie Mercury’s zang zal nooit falen om je weg te blazen.
Misschien meer dan enige andere artiest, heeft Freddie Mercury een enorme piek in populariteit gezien in de afgelopen twee jaar. Queen toert weer met Adam Lambert aan het roer, en Bryan Singer’s Bohemian Rhapsody biopic bracht maar liefst $900 miljoen op aan de kassa’s.
En als je dat glorieuze gouden vijf-octaafs bereik hoort, weet je waarom. Lang leve Freddie Mercury.
The Beatles – Don’t Let Me Down
De instant Beatles-klassieker was een showstopper tijdens hun laatste optreden ooit op de Apple Rooftop in 1970. De melodie, die Lennons immense liefde voor Yoko Ono beschrijft, is zo direct herkenbaar en bitterzoet dat het alleen het werk van The Beatles kan zijn.
Met het gekwelde gejammer van John Lennon die de volle omvang van zijn bereik laat horen en de zwijmelende harmonieën van Paul McCartney die John’s gruis als honing doen smelten, is dit een perfect voorbeeld van de eerlijkheid, eenvoud en emotionele zuiverheid die The Beatles zo uniek maakten.
Merry Clayton – Gimme Shelter (Rolling Stones)
Het nummer opent met gefluister. Spookachtige vocalen verwarren de verbeelding en injecteren een zeker gevoel van wanhoop voor wat er nu gaat gebeuren. Dit is het eerste wat we van The Rolling Stones horen sinds de dood van oprichter Brian Jones en ze zijn terug met een wraakzucht. Gimme Shelter is het beste werk van The Rolling Stones en Merry Clayton steelt de show.
Elke noot is brutaal in zijn doel en je kunt de urgentie voelen vanaf het begin. Mick Jagger’s voelbare pijn golft door elk refrein, ‘War, children, it’s just a shot away.’ De ijzingwekkende achtergrondzang van Merry Clayton kraakt op woorden als ‘rape’ en ‘murder’ die het gevaar onthullen dat nabij is.
“Merry Clayton die de achtergrondzang deed, was een achtergrondzangeres die bekend was bij een van de producers,” herinnert Mick Jagger zich. “Plotseling wilden we iemand om midden in de nacht te zingen. En zij was in de buurt. Ze kwam met haar krulspelden in, recht uit bed, en moest een heel vreemde tekst zingen. Voor haar was het een beetje vreemd – voor iedereen, midden in de nacht, om dit ene couplet te zingen zou ik vreemd zijn geweest. Ze was geweldig.”
Merry sneed een take als boter, en besloot toen om “ze uit deze kamer te blazen” op de volgende. Clayton, die haar ijzeren longen liet zien, liet een ijzingwekkend gejammer horen, een octaaf hoger, waarbij haar stem kraakte op “murder.”
Dit is te horen op ongeveer 3:04 met een geïmponeerde Mick Jagger op de achtergrond die uitroept: “Whoo!” Tot op de dag van vandaag is het nog steeds een van de meest ontroerende momenten ooit opgenomen.