De bacterie Haemophilus ducreyi was de verwekker van chancroid, een genitale zweerziekte die de laatste jaren praktisch verdwenen is. Deze ziekteverwekker is echter naar voren gekomen als een frequente oorzaak van chronische huidzweren bij kinderen in ontwikkelingslanden. Dit zijn de conclusies van een studie over de wereldwijde epidemiologie van H. ducreyi infecties, geleid door Oriol Mitjà, onderzoeker bij ISGlobal en Camila González-Beiras, student aan de ISGlobal Master of Global Health, en gepubliceerd in Emerging Infectious Diseases, een van de belangrijkste tijdschriften op dit gebied.
Kinderen in de ontwikkelingslanden lijden vaak aan huidinfecties door het gebrek aan hygiënemaatregelen. De zogenaamde verwaarloosde huidziekten (bijvoorbeeld gaap, lepra, Buruli-zweer, schurft en filariasis) behoren tot de belangrijkste oorzaken van ziekten in tropische gebieden, met een hoge mate van arbeidsongeschiktheid en sterfte.
De huidige epidemiologie van genitale en huidzweren veroorzaakt door H. ducreyi is slecht gedocumenteerd, omdat de ziekteverwekker alleen kan worden geïdentificeerd door moleculaire of kweekmethoden die worden uitgevoerd in een paar gespecialiseerde laboratoria in ontwikkelde landen. Om de epidemiologie van H. ducreyi beter te begrijpen, voerden de onderzoekers een systematisch overzicht uit van gepubliceerde gegevens over genitale en huidulcera veroorzaakt door deze bacterie.
Met behulp van gegevens uit 49 publicaties trekt de studie twee belangrijke conclusies: de eerste is dat er een wereldwijde aanhoudende vermindering is geweest van het aandeel van genitale ulcera veroorzaakt door infectie met H. ducreyi. In Botswana, Kenia of Zuid-Afrika bijvoorbeeld is het percentage door H. ducreyi veroorzaakte genitale ulcera gedaald van 25-70% tot een verwaarloosbaar niveau (0-1%). Deze wereldwijde trend is te danken aan het gecombineerde gebruik van door de WHO aanbevolen antibiotica en aan veranderingen in sociaal gedrag zoals het gebruik van condooms.
De tweede conclusie van de studie is de bevestiging dat H. ducreyi een frequente oorzaak is van tropische huidzweren bij kinderen uit ontwikkelingslanden. Bijna de helft van de patiënten met huidzweren in West-Afrika en de eilanden in de Stille Oceaan waren besmet met H. ducreyi.
De auteurs stellen dat nieuwe strategieën nodig zijn om deze epidemie onder controle te krijgen. Recente studies hebben de doeltreffendheid van water en zeep bij het verminderen van huidziekten bewezen. “Het is zeer waarschijnlijk dat het verbeteren van de hygiëne, samen met een massale antibioticabehandeling, vergelijkbaar met wat wordt gedaan voor gaap, de meest effectieve manier zal zijn om zweren veroorzaakt door H. ducreyi aan te pakken”, concludeert Dr. Mitjà.