Gevaarlijke zeebeesten op Hawaï

Langnekkige giftige zee-ulchins

(Diadema paucispinum, Echinothrix diadema, en Echinothrix calamaris)

In de Hawaiiaanse taal: “Wana”. Uitgesproken als “vah-na”. Hoewel ze gevaarlijk zijn om op te trappen, worden ze door de lokale bevolking gegeten en beschouwd als een delicatesse. Ze smaken naar opihi. Als je nog nooit opihi hebt gehad, dan mis je echt iets. Ik herinner me dat ik ze vers geplukt heb met sojasaus (shoyu), gember, knoflook, en misschien nog iets anders om het een geheim recept te maken – ik kan me niet alles precies herinneren. Ik herinner me wel dat de smaak absoluut heerlijk was. Ik zal de volgende keer de zee-egel proberen!

Stappen op een zee-egel is een zeer slechte ervaring. Drie soorten zijn gevaarlijk in Hawaii, de hierboven genoemde in de subtitel. Het zijn gemene, ronde of ovaalvormige stekelbeesten met een doorsnede tot tien centimeter, die zich vasthechten aan koraal, rotsen en andere onderwaterstructuren direct onder enkele van de beste surfplekken in Hawaii. Deze lange stekelige zee-egel is de plaag van surfers in heel Hawaï. Als je enige tijd op de eilanden hebt gewoond, ken je al iemand die leeft met wana weerhaken in zijn voet, die na verloop van tijd oplossen.

Het probleem is, dat voordat ze oplossen, je enorme pijn gaat lijden door de puntige stekels, het gif dat ze dragen, en mogelijk infectie, als gevolg van doorboorde huid. Ik zal later meer vertellen over het risico van infectie als je jezelf snijdt in de wateren van Hawaii.

Wana gif wordt vrijgegeven door de kortere holle stekels als iets in contact komt met de scherpe punt. Hoewel je ze misschien moeilijk kunt zien als je snorkelt of duikt omdat ze organisch afval en soms kleine steentjes verzamelen, weet je onmiddellijk of je erop bent gestapt. Het is niets zoals een koraal snee – die vaak niet eens gevoeld wordt.

De stekels kunnen afbreken en zich vastzetten in het weefsel van uw lichaam, en moeten zoveel mogelijk verwijderd worden. Het gebied rond de doorboorde huid zal paars of zwart gekleurd zijn, dezelfde kleur als het organisme dat de wond heeft veroorzaakt. Dit vervaagt met de tijd. Behandeling in een ziekenhuis of kliniek wordt sterk aangeraden, omdat al het medisch personeel dat met dit probleem te maken heeft, goed is opgeleid in hoe de plaats van verwonding het best kan worden behandeld. Er zijn zelfs stoffen die kunnen worden aangebracht om de weerhaakjes zachter te maken zodat ze sneller in de huid worden opgenomen dan via het normale proces.

Kans op een ontmoeting – Helaas, als je veel tijd in het water doorbrengt, is de kans groot dat je je voet op een stuk koraal of rots zet en op een langgestekelde giftige zee-egel stapt. Wana’s komen veel voor. Het gebeurt. Het is mij maar een paar keer overkomen, en ik heb er nooit last van gehad dat ze in mijn voet zijn afgebroken, zoals veel mensen doen. Het duurt niet lang om te leren je voet onder geen enkele omstandigheid op het koraal te zetten.

Steken – Het doet veel pijn om op zee-egels te stappen, en het zal een tijdje pijn doen. De wond weken in warm water, zo warm als je kunt verdragen, breekt de gifstoffen af. Weken in azijn kan ook helpen om de calcium-carbonaat stekels af te breken zodat ze in je lichaam worden opgenomen als je ze niet allemaal kunt verwijderen, of als het medisch personeel ze niet allemaal met een pincet kan verwijderen. Uiteindelijk lossen de stekels op en bent u weer beter. Sommige mensen kunnen een infectie oplopen als complicatie, dus de wond in de gaten houden is essentieel, zodat u deze door deskundigen kunt laten behandelen en niet thuis in uw toilet.

Prognose – Goed in de meeste gevallen. Het is pijnlijk, en zelfs een tijdje invaliderend, maar uiteindelijk zonder secundaire infectie, werkt het zichzelf uit.

Voorzorgsmaatregelen – Vermijd ten koste van alles, het stappen op koraal met je voeten – of je nu rifschoenen aan hebt, tennisschoenen, of vinnen, wat dan ook. Ik heb dunne waterschoenen aan mijn voeten gehad en ben op een zee-egel gestapt die dwars door die dunne rubberen schoenen heen ging. Breng jezelf niet in een situatie waar je aan het snorkelen of boarden bent waar je je voeten op het rif moet zetten omdat het zo ondiep is.

Sneden en schaafwonden aan koraal

Koraal leeft, maar het voelt aan als een zeer scherpe steen als je het aanraakt. Het gevaar schuilt in het erop stappen of ertegenaan vegen, omdat het zo ruw is, dat het de huid kan schrapen en zelfs rijtwonden kan veroorzaken, heel gemakkelijk.

Kans op aanraking – Zeer hoog bij surfen, bodyboarden of bodysurfen. Overal op de Hawaïaanse eilanden is koraal te vinden waar zwemmers en andere waterratten zich vermaken.

Scheuringen, schrammen – Onmiddellijk behandelen, niet verder spelen in het water tot je klaar bent om je te laten behandelen. Als je bloedt, ben je klaar om naar huis te gaan. Als je niet weet wat je doet, ga dan naar een kliniek en laat het schoonmaken. Ik weet dat het gek klinkt, om een kliniek je schram of snee te laten schoonmaken, maar je wilt niet dat het geïnfecteerd raakt. Infectie is heel gewoon na een koraal snee, ik zou zeggen dat het de regel is en het gebeurt bijna elke keer. Het is mij overkomen!

Prognose – Waarschijnlijk prima, infectie van een soort is normaal, maar de meeste mensen herstellen volledig. Echter, omdat er meestal een vorm van infectie aanwezig is, hetzij van het koraal zelf of van bacteriën in het water, kan het maanden duren voordat koraalwonden genezen zijn. Wees u ervan bewust dat sommige mensen allergisch zijn voor de stoffen in koraal die via een breuk in de huid het lichaam kunnen binnendringen. Tekenen van infectie en symptomen van anafylactische shock moeten onmiddellijk worden behandeld.

Voorzorgsmaatregelen – Natuurlijk wil je nooit op koraal stappen of er om welke reden dan ook tegenaan stoten. Sommige surfplekken hebben koraalrif onder de brekende golf, dat is waarom het breekt! Pas op dat je niet op een koraalrif terechtkomt als het eb is en je op een plek bent waar je niets anders kunt doen dan er overheen kruipen of proberen met je surfplank of bodyboard over het koraalrif heen te peddelen. Geen goede positie om je in te bevinden! Ik heb het zelf meegemaakt in Waikiki en op Magic Island, Ala Moana Beach Park. Ik wil nooit meer in die positie verkeren, dat hoef ik u waarschijnlijk niet te vertellen.

Conus – Deadly Sea Snails (Conidae)

In de Hawaiiaanse taal, “Poniuniu”. Hoe vreemd het ook klinkt, als men in Hawaï langs een strand loopt of duikt en een Conus-schelp oppakt met een slak er nog in, kan dat leiden tot ondraaglijke pijn en mogelijk zelfs de dood. Ja, slakken in Hawaii kunnen dodelijk zijn, hoewel er hier nog geen dodelijke slachtoffers zijn gevallen. Er zijn dertig tot veertig soorten Conus-slakken in de wateren van Hawaii.

De grootste, de luipaardconus (Conus leopardus) kan een lengte van 15 cm bereiken. De drie die vooral gevaarlijk zijn, zijn de textiel-, gestreepte en gemarmerde kegelslak. Deze gevaarlijke slakken zijn vleesetend en jagen ’s nachts op zeeleven. De slakken hebben een harpoenachtige ’tand’ die krachtig neurotoxisch gif bevat dat de prooi hulpeloos maakt. Het gif is ook cytotoxisch en vernietigt de cellen van het organisme. Er is geen tegengif beschikbaar.

Ontmoetingskans – Zeer laag, tenzij u actief op zoek bent naar schelpen op het strand of in de oceaan. Alleen schelpen met levende slakken erin kunnen u schaden. Ik heb verhalen gehoord van mensen die schelpen in hun zak stopten, en de slak stak hen in de dij, door de stof van de zak heen.

Steken – Kleine Conus-slakken kunnen een pijnlijke steek geven. Grotere slakken kunnen ademhalingsstilstand en de dood veroorzaken. Kenmerkend voor steken zijn hevige pijn, enige zwelling, gevoelloosheid, tintelingen en braken. De symptomen kunnen dagen op zich laten wachten. Ernstige gevallen gaan gepaard met spierverlamming, gezichtsproblemen en ademhalingsproblemen. Als u gestoken bent, let dan op tekenen van een anafylactische shock en laat u onmiddellijk behandelen. Zoals gezegd is er geen tegengif, en de behandeling bestaat uit het geven van levensondersteuning totdat het gif door het slachtoffer is gemetaboliseerd.

Prognose – Voor kleine slakken is de prognose meestal goed. Voor grote slakken is het beter om snel naar het ziekenhuis te gaan. Tot nu toe zijn er in Hawaï geen sterfgevallen door deze slakken gemeld.

Voorzorgsmaatregelen – Raap geen slakkenhuisjes op als u geen slakkendeskundige bent. Er zijn maar een paar slakken die je kwaad kunnen doen, maar je kunt maar beter weten welke.

Portuguese Man-van-War (Physalia physalis)

Hawaiianen noemen ze vele namen, “Ili Mane`o”, “Pa`imalau”, “Palalia” of “Pololia”. Aan de loefzijden van alle eilanden is er een overvloed van deze paars-blauwe Portugese Man-O-War, of “Blue Bottles.” Het zijn drijvende siphonophore (geen kwallen) die een luchtbel in hun lichaam hebben die hen drijvende houdt. Helaas fungeert die bel ook als zeil en vangt hij de wind, dus als de wind aanlandig waait, zijn er veel van deze drijvende lastposten over het hele water en aangespoeld op het strand. Hun tentakels zijn meestal tussen de 1,5 en 1,5 meter lang, en ze injecteren gif in je huid als je ze aanraakt, wat intense pijn veroorzaakt.

Ze zijn vrij algemeen aan de loefzijde van het eiland. Ik ging vaak bodyboarden in Waimanalo, en Bellows Air Force Station.

Kans op een ontmoeting – Hoog als u veel tijd doorbrengt in de oceaan op Hawaii.

Steken – Er zijn verschillende gradaties van steken, en reacties erop. Ik heb vele honderden uren doorgebracht in de oceaan in Hawaii. Ik werd herhaaldelijk gestoken door tentakels van deze kwalachtige monsters. Ik herinner me dat ik gestoken werd en gewoon in het water bleef omdat het niet zo erg was. Ik denk dat ik na een tijdje en zo veel steken gewoon niet meer allergisch was voor het gif. Ik herinner me dat ik rode striemen had over mijn rug, benen, armen, wangen en andere plaatsen, en ze prikten een beetje, maar niets zoals wat veel mensen beschrijven als de ergste pijn van hun leven. Wees wel bijzonder voorzichtig, want je zou wel eens een persoon kunnen zijn die heel slecht op het gif reageert. De meeste mensen urineren in een bekertje en gieten dat over hun steek. Het schijnt te helpen.

Prognose – Rode striemen en wat pijn, wat jeuk is tot twee à drie dagen zichtbaar voor de meeste mensen. Als u een allergische reactie krijgt, gebeurt dat meestal binnen de eerste uren na blootstelling aan de giftige stoffen.

Voorzorgsmaatregelen – Dit ongedierte is in grotere aantallen aanwezig als de wind aanlandig is en ze het strand opblaast. U kunt er meestal eerst een paar op het strand vinden, en dat zal u melden dat ze ook in het water zijn. Als je één oorlogsschip op het water ziet drijven, ga er dan onmiddellijk uit, er zijn er waarschijnlijk nog honderden meer in de buurt. Ik kan me niet herinneren dat ik door een shirt of korte broek ben gestoken, dus bedekken met een surfshirt met lange mouwen kan de omvang van een steek helpen beperken.

Gevleugelde dooskwal (Carybdea alata) – en andere kwallen.

De gevleugelde dooskwal is één tot drie centimeter lang met tentakels van ongeveer twee meter lang en verschijnt ongeveer zeven tot tien dagen na de volle maan. Ze zijn een paar dagen aanwezig, en zijn dan meestal niet meer te vinden. Er is af en toe een zonderling die overal kan worden aangetroffen, dus voorzichtigheid is altijd geboden. Ze verschijnen een week na volle maan aan de lijzijde van de Hawaiiaanse eilanden.

Lifeguards plaatsen waarschuwingsborden als er kwallen aanwezig zijn. Dit is nog een reden om te zwemmen op stranden die strandwachten hebben. Niet alle stranden in Hawaï hebben badmeesters.

Kans op ontmoeting – Hoog als u veel tijd in het water doorbrengt, vooral tijdens winderige periodes met aanlandige wind.

Steken – Blijf kalm en verwijder de tentakels als u ze kunt zien, met iets anders dan uw vinger. Gebruik iets als een stuk karton, een pincet, een sok, of iets anders. Raak het voorwerp niet meer aan als het eenmaal gebruikt is om het vlees van de kwal weg te borstelen. Overgiet de steek met azijn of isopropylalcohol gedurende tenminste dertig seconden, indien mogelijk minutenlang.

Als je dat gedaan hebt, breng dan de “Safe Sea Jellyfish After Sting” gel aan. Je kunt het krijgen bij BuySafeSea.com.

Spoel niet af met zoet water, want dan blijven de nematocysten van de kwal gifstoffen afgeven aan je huid. Gebruik ook geen ijs of heet water.

Vervoer slachtoffer naar ziekenhuis bij ernstige ademhalings- of bewustzijnsproblemen.

Prognose – De pijn van de gevleugelde dooskwal is voor de meeste mensen veel heftiger dan die van het Portugees oorlogsschip of andere kwallen. De andere manier waarop je dat kunt zien is dat de pijn van de dooskwal ongeveer acht uur aanhoudt, en niet slechts een kwartier tot een uur zoals bij het oorlogsschip. Littekens kunnen bij de dooskwal jaren duren en bij het oorlogsschip slechts enkele dagen. Bedenk wel dat er nog nooit iemand is gestorven aan een steek van een dooskwal in de Hawaiiaanse wateren. Waarschijnlijk komt het goed met je. Behandel de steek met azijn en ga naar de dokter of de eerste hulp voor ernstige symptomen die verband houden met een anafylactische shock.

Voorzorgsmaatregelen – Badmeesters houden een waakzaam oog op kwallen en sluiten soms hele stranden als er een dreiging is. Als u gaat zwemmen op een strand zonder strandwachten, moet u er rekening mee houden dat er kwallen, oorlogsbodems, haaien en andere gevaren aanwezig kunnen zijn (onderstroom, grote branding, enz.). Het is beter, als u de oceaan niet goed kent, om alleen stranden te bezoeken waar wel strandwachten aanwezig zijn.

Stranden waar vaak gevleugelde dooskwallen voorkomen zijn: Ala Moana Beach, Waikiki Beach, Hanauma Bay, Makaha Surfing Beach en Pōka’i Bay.

Mijn Hawaii Box Jellyfish Story

Ik was een paar uur aan het snorkelen geweest op een verlaten strand op Maui. Toen ik in het ondiepe water kwam, ging ik zitten en trok mijn vinnen uit. Plotseling voelde ik een ondraaglijke pijn aan de binnenkant van mijn linker dij. Ik sprong instinctief op en rende naar het strand, terwijl ik op mijn dij sloeg om datgene wat mijn been verbrandde, zo snel mogelijk van me af te krijgen. Toen ik op het strand aankwam, stond mijn been in brand van de pijn.

Tot op dat moment was de enige pijn die ik ooit had gevoeld vergelijkbaar met die van een steek van een pijlstaartrog die mijn voet openscheurde nadat ik op een pijlstaartrog was gestapt tijdens het wadvissen in Florida. De pijn in mijn dijbeen van deze steek deed me bijna mijn verstand verliezen, zo hevig was hij. Ik voelde mijn ademhaling moeizaam worden en ik vroeg me af of ik zou sterven, daar voor de ogen van mijn vriend. Ik kan de pijn niet eens beschrijven, maar het was alsof iemand accuzuur uit een auto op mijn been had gegoten en het vrat door tot in mijn botten. Het was zo intens. Er op plassen hielp niet. Vers water hielp niet.

We gingen naar de dokter, die me goed in de gaten hield voor tekenen van shock. Ik werd behandeld en werd na een paar uur vrijgelaten. Ik had zes jaar lang een dikke, gelijnde wond op mijn been. Het vervaagde langzaam en vandaag zie ik alleen nog een lichte afdruk van waar die kwal me gestoken heeft. Ik ben in het verleden door veel dingen gestoken. De kwal en de pijlstaartrog zijn er twee die je me niet genoeg kon betalen om ooit nog te doorstaan. De pijn was ondraaglijk. Wees voorzichtig in de wateren van Hawaii!

Gevaarlijke bacteriën – Stafylokokken, Streptokokken

Ik heb mijn deel van de snijwonden gemaakt door koraal tijdens het surfen en bodyboarden op verschillende plekken op de eilanden. Toen ik voor het eerst op Oahu aankwam, was ik onbevreesd en dom, met de nadruk op het laatste. Ik ging waar de golven waren zonder veel rekening te houden met de scherpe koraalriffen eronder. Ik had gemiddeld een paar keer per maand een snee of schaafwond in het koraal. Na twee jaar van deze dwaasheid merkte ik dat ik af en toe een steenpuist kreeg, ergens op mijn lichaam. De plaats was steeds anders, maar meestal op mijn bovenlichaam, niet zozeer op mijn benen. Als je al eens steenpuisten hebt gehad, weet je dat ze niet leuk zijn. Ze zijn een ergernis. Maar ik kreeg ze gemiddeld één keer per maand, elke maand, zonder mankeren. Dit ging zo’n twee jaar door, zelfs nadat ik naar New York verhuisde. Meerdere rondes van zeer sterke antibiotica maakten uiteindelijk een einde aan de terugkerende infectie.

Toen leerde ik van enkele van de beste dermatologen ter wereld, dat de Stille Oceaan rond de eilanden van Hawaii – vooral Waikiki, is gevuld met opportunistische bacteriën zoals Staphlococcus en Streptococcus! Als je je snijdt aan koraal, heb je een goede kans om een infectie op te lopen door een aantal vervelende bacteriën in het water. Het is van essentieel belang dat u uw wonden professioneel laat schoonmaken, en toch hebt u kans om met steenpuisten of iets anders te maken te krijgen.

Kans op besmetting – Zeer groot als u in de wateren van Waikiki zwemt en uzelf snijdt of schramt.

Infectie – Infectie treedt meestal op bij snijwonden die in het water in Hawaii ontstaan. Dat is mijn ervaring en die van anderen. Zorg er wel voor dat u elke wond goed schoonmaakt, en het kan zeker geen kwaad om dat in een ziekenhuis of kliniek te laten doen waar ze weten wat ze doen. Het risico op infectie is groot.

Voorspelling – Zoals ik hierboven al zei, heb ik tijdens het surfen en bodyboarden veel koraalwonden opgelopen, en al mijn vrienden ook. Het ergste wat ik ooit heb zien gebeuren was mijn eigen terugkerende stafylokokkeninfectie die vele antibioticakuren vergde om te genezen. Meestal zijn de infecties mild tot matig en is ziekenhuisopname niet nodig.

Voorzorgsmaatregelen – Wees voorzichtig met het koraalrif en de zee-egels (wana) als u in het water bent. Als u open zweren of andere wonden heeft, ga dan niet in het water omdat bacteriën zich gemakkelijk kunnen infecteren als er een breuk in het huidoppervlak zit.

Haaien!

We hebben een heel artikel gewijd aan het fascinerende onderwerp haaien in Hawaii omdat het zo’n grote, en meestal irrationele angst is, die de meesten van ons hebben. Klik hier voor info: Haaien in Hawaii!

Samenvatting

Zoals u kunt zien zijn er een paar gevaarlijke zeedieren en bacteriën die u op de hoogte moet houden als u van plan bent tijd door te brengen in de oceanen rond de eilanden van Hawaii. De meeste dingen kunnen vermeden worden door slim te zijn – inclusief haaien. Er zijn tijden van dag en nacht ze kunnen worden gevonden, en voorkeuren ze hebben voor het voeden die u kunt zich bewust zijn van dat zal u helpen hen te vermijden. Het grootste risico op verwondingen in het water is waarschijnlijk een steek van het Portugese oorlogsschip, dat overvloedig aan de oppervlakte drijft en bij aanlandige wind aan land komt.