Ford Mustang GT
De Mustang van het modeljaar 1967 was het eerste herontwerp van het oorspronkelijke model. Ford’s ontwerpers begonnen met het ontwerpen van een grotere versie, zelfs als het origineel verkoopsucces boekte, en terwijl “Iacocca later klaagde over de groei van de Mustang, hield hij toezicht op het herontwerp voor 1967”.Het belangrijkste mechanische kenmerk was om de installatie van een big-block V8-motor mogelijk te maken. De totale omvang, het interieur en de laadruimte werden vergroot. Veranderingen aan het exterieur waren onder andere holle achterlichten, zijschelp (1967 model) en verchroomde (1968 model) zijversiering, vierkante achteruitkijkspiegels, en de gebruikelijke jaarlijkse wiel- en benzinedop veranderingen. De high-performance 289 optie werd geplaatst achter de nieuwere 335 pk (250 kW; 340 pk) 390 cu in (6,4 L) FE motor uit de Ford Thunderbird, die was uitgerust met een vier-barrel carburateur. Een 390 GT motor, en een 4-speed handgeschakelde transmissie geregistreerd kwart mijl tijden van ongeveer 13 seconden en trap snelheden van meer dan 105 mph (169 km / h). Tijdens het midden van 1968 modeljaar, een drag racer voor de straat kon worden besteld met de optionele 428 cu in (7.0 L) Cobra Jet motor die officieel werd gewaardeerd op 335 pk (250 kW; 340 pk) al deze Mustangs kregen R-codes op hun VIN #’s.
Het 1967 Deluxe interieur werd herzien, waarbij het reliëf paard motief op de rugleuningen (de bron voor de “pony interieur” bijnaam) werd afgeschaft ten gunste van een nieuw deluxe interieur pakket, dat speciale kleur opties, geborsteld aluminium (vanaf 8/1966 productie) of houtgraan dashboard bekleding, stoel knoppen, en speciale deurpanelen omvatte. De hardtop had ook beklede quarter trim panelen, een overdracht van het 65-66 deluxe interieur. De 67 hardtop had ook de verchroomde quarter trim caps, overgenomen van 65-66, maar deze werden geschilderd om bij het interieur te passen in 1968 modellen. Het 1967 deluxe interieur had roestvrijstalen beklede rugleuningen, vergelijkbaar met die in de Thunderbird. Deze werden aan het eind van het modeljaar 67 verwijderd en werden niet opgenomen in het met houtnerf beklede interieur van 1968. Het luxe stuurwiel, dat was opgenomen in het luxe interieur voor de 65-66, werd optioneel, en kon ook worden besteld met het standaard interieur. De 1968 modellen die vanaf januari 1968 werden geproduceerd, waren ook het eerste modeljaar waarin 3-punts heup- en schoudergordels werden ingebouwd (die voorheen optioneel waren geweest in de 67-68 modellen) in tegenstelling tot de standaard heupgordels. De airconditioning werd volledig geïntegreerd in het dashboard, de luidsprekers en de stereo werden geüpgraded, en unieke midden- en hoofdconsoles waren opties. Het fastback model bood de optie van een neerklapbare achterbank, en de cabriolet was verkrijgbaar met opklapbare glazen ramen. Ook de Rally-Pac was verdwenen, want het nieuwe instrumentenpaneel had voorzieningen voor een optionele toerenteller en klok. De afmetingen en de vorm maakten het ook onmogelijk om het accessoire boven op de stuurkolom te monteren. De gemaksgroep met vier waarschuwingslampjes voor te weinig brandstof, gordelverklikker, parkeerrem niet gelost en deur op een kier werden toegevoegd aan het instrumentenpaneel, of, als men de optionele console en airco bestelde, werden de lampjes op de console gemonteerd.
Veranderingen voor het 1968 model verhoogden de veiligheid met een twee-spaaks energie-absorberend stuurwiel, samen met nieuw geïntroduceerde schoudergordels. Andere wijzigingen waren onder andere zijmarkeringen voor en achter, “FORD” belettering verwijderd van de motorkap, achteruitkijkspiegel verplaatst van frame naar voorruit, een 302 cu in (4.9 L) V8 motor was nu beschikbaar, en C-Stripe graphics werden toegevoegd.
De California Special Mustang, of GT / CS, was visueel gebaseerd op het Shelby-model en werd alleen verkocht in westelijke staten. Zijn zusje, de ‘High Country Special’, werd verkocht in Denver, Colorado. Terwijl de GT/CS alleen verkrijgbaar was als coupé, was het ‘High Country Special’ model verkrijgbaar in fastback en cabriolet configuraties tijdens de modeljaren 1966 en 1967, en als coupé voor 1968.
De 1968 Ford Mustang GT Fastback bereikte iconische status nadat hij te zien was in de 1968 film Bullitt, met Steve McQueen in de hoofdrol. In de film reed McQueen in een aangepaste 1968 Mustang GT 2+2 Fastback. Er werden twee auto’s gebruikt voor het filmen van de film en slechts één ervan bestaat nog steeds.
Dit artikel is gelicenseerd onder de GNU Free Documentation License. Het gebruikt materiaal van Wikipedia.