Enewetak Atoll, voor Mike schoot. Links het eiland Elugelab.

Enewetak Atol, na Mike’s schot. Let op de krater links.

Elugelab, of Elugelap (Marshallese: Āllokļap, ), was een eiland dat deel uitmaakte van het Enewetak Atol op de Marshalleilanden. Het werd vernietigd door de eerste echte waterstofbomproef ter wereld op 1 november 1952, een proef die de codenaam “Mike” van Operatie Ivy kreeg. Voordat het werd vernietigd, werd het eiland beschreven als “gewoon een ander klein naakt eiland van het atol”.

De vuurbal die door Ivy Mike werd gecreëerd, had een maximale diameter van 5,8 tot 6,56 km (3,60 tot 4,08 mi). Dit maximum wordt een aantal seconden na de detonatie bereikt en gedurende deze tijd stijgt de hete vuurbal steevast op als gevolg van de opwaartse druk. Terwijl hij nog relatief dicht bij de grond was, moest de vuurbal zijn maximale afmetingen nog bereiken en was dus ongeveer 5,2 km (3.2 mi) breed.

De detonatie produceerde een krater van 1.De ontploffing veroorzaakte een krater van 1.9 km in diameter en 50 m diep waar Elugelab ooit had gelegen; de ontploffing en de watergolven van de explosie (sommige golven tot 6,1 m (20 ft) hoog) ontdeden de testeilanden van vegetatie, zoals waargenomen door een helikopteronderzoek binnen 60 minuten na de test, tegen die tijd was de paddestoelwolk weggeblazen. Het eiland “werd stof en as, omhoog getrokken om een paddestoelwolk te vormen die ongeveer 27 mijl in de lucht rees.” Volgens Eric Schlosser was alles wat overbleef van Elugelab een cirkelvormige krater gevuld met zeewater, meer dan een mijl in diameter en “vijftien verdiepingen diep”. De explosie leverde 10,4 megaton explosieve energie op, 700 keer de energie die centraal Hiroshima met de grond gelijk maakte.

Er zijn luchtopnamen van Elugelab en de aangrenzende eilanden ruim voor Mike opnam in een tijd voordat de verbindingsweg werd aangelegd, evenals opnamen nadat de verbindingsweg was voltooid die het diagnostische Krause-Ogle lichtpijpsysteem ondersteunde, waarbij ook duidelijk talrijke bomen te zien zijn die ter voorbereiding van de opname werden verwijderd, samen met beelden van de eerder genoemde helikopter survey van de Mike krater kort na de detonatie, en ten slotte, beelden van de krater op grote hoogte, vergezeld van details over de diepte – “175 voet diep” – overeenkomend met de hoogte van een “17 verdiepingen tellend gebouw” en met een oppervlakte groot genoeg om ongeveer “14 Pentagon gebouwen” te herbergen.

De detonatie liet ook enkele natuurlijke spleten in het rif instorten, op enige afstand van de rand van de krater.

Voor en na elke testserie werden volledige radioecologische herstelonderzoeken gedocumenteerd. Voor een korte online inleiding in een aantal van deze studies – met specifieke verwijzing naar de ecologische effecten van de 1,69-megaton Operation Castle Nectar shot, tot ontploffing gebracht in 1954 op een aak net ten noordoosten van de krater van de 10,4-megaton Ivy Mike thermonucleaire test – zie een rapport van de Universiteit van Washington’s Laboratory of Radiation Biology and .

Gallery

  • Ivy Mike-test van 1952, deze video bevat een misleidend explosiegeluid dat na de productie is toegevoegd aan wat vanuit het gezichtspunt van de camera een volkomen stille detonatie was, waarbij het geluid van de drukgolf pas een aantal seconden later arriveert, als een donderslag bij heldere hemel, waarbij het precieze tijdstip afhankelijk is van de afstand.

  • Het testschot Nectar van Operatie Castle uit 1954 produceerde een opbrengst van 1,69 megaton en werd tot ontploffing gebracht even ten noordoosten van de Elugelab-krater van Ivy Mike, voor de kust van het eiland Teiter (Gene). Het eiland Bogon/Bokon (Irene), is het speerpunt-vormige object rechtsonder in het scherm. De maximale gemiddelde straal van de nucleaire vuurbal bedraagt ongeveer 1,4 tot 1,6 km.

  • Testschot Seminole van Operatie Redwing, opbrengst 13,7 kiloton, uitgevoerd op de kust van het eiland Bogon/Bokon (Irene) op 6 juni 1956.

  • Redwing Seminole-krater op Bogon/Bokon (Irene) eiland

  • Testschot Apache van Operatie Redwing, opbrengst 1.85 megaton, tot ontploffing gebracht in een aak op 8 juli 1956, bij “Elugelab (Flora)”

    11°39′52″N 162°11′40″E / 11.66451°N 162.19446°E of voor de kust van wat overbleef van Teiter-eiland na de ontploffing van testschot Nectar van Operatie Castle.

  • Een kleurenfoto uit 2002 van Enewetak Atoll. De relatief grote Ivy Mike krater is te zien op de top van het atol op deze foto met de kleinere, aangrenzende Castle Nectar krater, in de directe nabijheid. De veel kleinere Redwing Seminole krater is vaag te zien op Bogon Island.

  • Een enkel frame van hogekwaliteitsbeeld van testopname Seminole van Operatie Redwing

Zie ook

  • Nucleaire fusie
  • Ivy Mike
  • Operation Ivy
  • Operation Castle
  • Operation Redwing
  • Nuclear fission
  • Meteor Crater, of Barringer krater – een diepere krater die gevormd is bij een natuurlijke inslag waarbij ongeveer dezelfde hoeveelheid energie vrijkwam: 10 megaton.
  • Krakatau – een groter eiland dat werd vernietigd door een veel krachtiger natuurlijke vulkanische explosie.
  • Explosiekrater

Articles

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.