Sunita Williams voert routine-onderhoud uit tijdens een stint aan boord van het International Space Station. Tegenwoordig helpt de astronaute Boeing en SpaceX bij de ontwikkeling van privéruimtevaartuigen. NASA hide caption

toggle caption

NASA

Sunita Williams voert routine-onderhoud uit tijdens een verblijf aan boord van het internationale ruimtestation. Tegenwoordig helpt de astronaut Boeing en SpaceX bij de ontwikkeling van privéruimtevaartuigen.

NASA

Sunita Williams was niet het soort kind dat astronaut wilde worden toen ze opgroeide. Ze wilde dierenarts worden. Maar ze slaagde er toch in om de droombaan van het vroegere kind te bereiken.

Williams, 52, heeft twee missies naar het Internationale Ruimtestation voltooid, waarbij ze in totaal meer dan 11 maanden in een baan om de aarde heeft doorgebracht. Ze is ook bekend om haar totale cumulatieve ruimtewandeling tijd, na 50 uur en 40 minuten buiten het Internationaal ruimtestation te hebben doorgebracht. Ze heeft haar carrière in de ruimte op aarde voortgezet als lid van NASA’s Commercial Crew Transportation Capability (CCtCap), een groep van veteraan-astronauten die samenwerkt met particuliere bedrijven zoals Space X en Boeing om ruimtevaartuigen te ontwikkelen.

Deel van haar taak is om te verifiëren dat de ruimtevaartuigen van de bedrijven kunnen lanceren, in een baan om de aarde kunnen manoeuvreren en aan stationaire ruimtevaartuigen zoals het ISS kunnen dokken. NASA kondigde de CCtCap in 2015 aan als onderdeel van “het plan van de regering-Obama om samen te werken met de Amerikaanse industrie om astronauten naar de ruimte te vervoeren, goedbetaalde Amerikaanse banen te creëren en een einde te maken aan de enige afhankelijkheid van de natie van Rusland voor ruimtereizen.”

“Dit is echt anders dan mijn oude baan, weet je,” zei Williams. Toen ze astronaut werd, was de shuttle al uitgestippeld. “Het was allemaal gedocumenteerd en daar, en ging door klassen om alle systemen te begrijpen,” zei ze. “Het plan was er, en je moest dit, dit en dit gedaan krijgen voordat je kon gaan vliegen in de ruimte.”

Haar weg naar de sterren begon bij de marine. Williams studeerde in 1987 af aan de U.S. Naval Academy met een bachelordiploma in natuurkunde. Na haar afstuderen werd ze aangesteld als Basic Diving Officer bij het Naval Coastal System Command. In 1989 werd ze benoemd tot marinevlieger en maakte meer dan 3000 vlieguren in meer dan 30 verschillende vliegtuigen.

Williams behaalde in 1995 een master’s degree in engineering management aan het Florida Institute of Technology. In 1997 solliciteerde ze, samen met meer dan 100 andere mensen, naar een positie als astronaut. Na meer dan een jaar solliciteren werd ze in juni 1998 door NASA geselecteerd. Williams trainde vijf maanden voor haar eerste missie, en kreeg intensieve instructies in shuttle- en ISS-systemen, en water- en wildernisoverlevingstechnieken. Williams bracht ook negen dagen onder water door in NASA’s onderzeese Aquarius laboratorium.

Williams maakte haar eerste rit in de ruimte op 9 dec. 2006, aan boord van de STS-116. “We waren aan het toeteren en schreeuwen,” zei Williams over haar eerste opstijging. “Het is als de beste achtbaanrit waar je ooit in hebt gezeten.”

“Je doet je handschoenen uit, je handschoenen beginnen te zweven,” herinnerde ze zich. “Het is een heel andere mentaliteit. Het is behoorlijk spectaculair.”

Williams diende als de boordwerktuigkundige van Expeditie 14/15 en keerde op 22 juni 2007 terug naar de aarde. Op 14 juli 2012 keerde Williams terug naar het ISS als onderdeel van Expeditie 32/33 om algemeen onderzoek te doen in het buitenland van het laboratorium in de ruimte. Ze keerde terug naar de aarde op 18 november 2012.

Voor Williams was elke dag in het internationale ruimtestation anders. “De ene dag zou je het toilet kunnen schoonmaken, de volgende dag zou je een aantal potentieel Nobelprijswinnende wetenschap kunnen doen,” zei ze.

Williams zegt dat tijdens haar twee lange verblijven aan boord van het ISS, zij en haar medebemanningsleden werkten om een normaal aardgebonden schema en een gevoel van regelmaat aan hun dagen te houden. “We staan op om 6 uur of zo, en er zijn dagelijkse planningsconferenties met controlecentra over de hele wereld,” zei ze.

Sunita Williams voert onderhoud uit tijdens een ruimtewandeling buiten het Internationaal ruimtestation in 2012. De astronaut heeft meer dan 50 uur “ruimtewandelen” doorgebracht. NASA foto hide caption

toggle caption

NASA foto

Sunita Williams voert onderhoud uit tijdens een ruimtewandeling buiten het Internationaal ruimtestation in 2012. De astronaut heeft meer dan 50 uur “ruimtewandelen” doorgebracht.”

NASA photo

Op vrijdag zouden de astronauten zich tegoed doen aan films uit zowel Rusland als de Verenigde Staten. Williams herinnerde zich dat Groundhog Day een favoriet was, gezien hoe repetitief de dagen aan boord van het ISS konden aanvoelen. Tegen de tijd dat ze permanent terugkeerde naar de aarde in 2012, had ze in totaal 322 dagen in de ruimte doorgebracht – op dat moment waren haar gecombineerde stints de langste in het record voor vrouwelijke astronauten.

Sinds de stopzetting van NASA’s space shuttle-programma in 2011, hebben Amerikaanse astronauten moeten vertrouwen op Russische shuttles om in een baan om de aarde te komen – wat Williams en haar internationaal gesourcede bemanning deden tijdens haar missie in 2012. Vergeleken met zijn hoogtijdagen was de door de overheid gefinancierde ruimtevaart in de VS niet langer een enorm levensvatbare optie voor degenen die de ruimte wilden verkennen – maar zoals later bleek, was de particuliere ruimtevaart dat wel.

Particulier gefinancierde bedrijven zoals Space X en Boeing hebben er de afgelopen twee decennia een zaak van gemaakt om sommige delen van de ruimtevaart van NASA over te nemen. Die business is booming – vorige maand nog lanceerde Space X met succes de krachtigste raket in decennia. De lancering was een kleine stap in de richting van Space X-oprichter Elon Musk’s ultieme visie: een kolonie van een miljoen mensen die op Mars wonen.

Om die buitenwereldse ambities te verwezenlijken, hebben Space X en andere particuliere bedrijven de juiste soort mensen nodig die voor hen werken – mensen zoals Williams.

De ruimtevaartmachines van particuliere bedrijven die Williams nu ondersteunt, zijn nog steeds werken-in-uitvoering. “Ze hebben nog niet echt opleidingssystemen die voor hen zijn opgezet,” zei ze. “We zijn dat nu aan het creëren met de mensen van de bedrijven.” Dat betekent dat we moeten beslissen welke dingen belangrijk zijn voor astronauten om te weten – “klassieke dingen zoals in je stoel gaan zitten, alle controles bereiken,” zei ze. “Dat zijn we nu allemaal aan het vaststellen met de bedrijven.” Haar bijdragen hebben geholpen bij het bouwen van de Boeing CST-100 Starliner en SpaceX Dragon.

Williams’ werk heeft ook gezorgd voor vervoer voor NASA-astronauten naar haar oude basis, het ISS. En meer in het algemeen zegt Williams dat private ruimtevaartbedrijven gewoon willen blijven leren en verkennen. Hoewel ze werkt met vertrouwde onderdelen en protocollen, zegt ze dat haar nieuwe baan aanvoelt als een nieuwe grens. Williams hoopt in de toekomst het ISS opnieuw te bezoeken met het ruimtevaartuig dat ze helpt ontwikkelen.

“We willen het volgende ding blijven vinden,” zei ze. “En dit soort verkenning met een gemeenschappelijk doel, een gemeenschappelijk goed van kijken naar iets verder en groter dan onszelf. Het opent de deur voor samenwerking voor mensen van over de hele wereld.”

NPR's Noor Wazwaz hielp bij de productie van dit verhaal voor uitzending.

Articles

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.