De heropleving van de Islamitische Beschaving in het Nabije Oosten in de 7e eeuw AD en haar uitbreiding naar het Perzische Rijk en Westwaarts bood mogelijkheden om toegang te krijgen tot Perzische, Helleense, en Romeinse geschriften in de filosofie en geneeskunde. Gebaseerd op hun observaties en ervaringen, breidden Islamitische geneesheer-filosofen deze geschriften uit en daagden ze soms uit. Onder deze geneesheer-filosofen die Galen bewonderden en uitdaagden was Zakariya Razi, beschreven als de grootste geneesheer van de Islam en de Middeleeuwen. Een zoektocht van elektronisch en geschreven materiaal over vroege Islamitische Geneeskunde werd uitgevoerd met de nadruk op de Perzische geneesheer-filosoof Zakariya Razi. Abu Bakr Mohammad Ibn Zakariya al-Razi, in het Westen bekend als Rhazes, werd geboren in 865 AD in de oude stad Rey, in de buurt van Teheran. Als musicus in zijn jeugd werd hij alchemist. Hij ontdekte alcohol en zwavelzuur. Hij classificeerde stoffen als plantaardig, organisch en anorganisch. Op 30-jarige leeftijd begon hij medicijnen te studeren. Hij was een productief schrijver met meer dan 184 teksten in de geneeskunde die aan hem worden toegeschreven, waarvan er thans 40 beschikbaar zijn. Daaronder zijn Kitab al-Mansoori, Kitab al-Hawi, en Kitab al -Judari wa al-Hasabah. Deze laatste is de eerste wetenschappelijke beschrijving voor de herkenning en differentiatie van pokken en mazelen. In het Bulletin van de Wereldgezondheidsorganisatie van mei 1970 wordt hulde gebracht aan Razi door te stellen: “Zijn geschriften over pokken en mazelen getuigen van originaliteit en nauwkeurigheid, en zijn essay over besmettelijke ziekten was de eerste wetenschappelijke verhandeling over dit onderwerp”. Razi stelde kwalificaties en ethische normen op voor de uitoefening van de geneeskunde. Zakariya Razi was niet alleen een van de belangrijkste Perzische arts-filosofen van zijn tijd, maar zijn geschriften werden eeuwenlang fundamentele onderwijsteksten in Europese medische scholen. Enkele belangrijke aspecten van zijn bijdragen aan de geneeskunde passeren de revue.