In het Latijn kunnen we vaststellen dat de etymologische oorsprong van de term infrastructuur die ons nu bezighoudt, te vinden is. Meer bepaald is het het resultaat van de som van de volgende lexicale componenten:
-Het voorvoegsel “infra-“, dat overeenkomt met “onder”.
-Het element “structus”, dat kan worden vertaald als “opgestapeld” of “gebouwd” en dat is afgeleid van het werkwoord “struere”, dat synoniem is met “in elkaar zetten”.
Het achtervoegsel “-ura”, dat wordt gebruikt om “het resultaat van actie” aan te duiden.
De eerste betekenis van de term infrastructuur die de Koninklijke Spaanse Academie (RAE) in haar woordenboek vermeldt, verwijst naar de structuur die wordt gebruikt om een andere te ondersteunen, en die als basis daarvan fungeert. Bij uitbreiding wordt infrastructuur het geheel van diensten en werken genoemd die nodig zijn om iets goed te laten functioneren.
Bijvoorbeeld: “Dit is een streek met veel natuurschoon, maar met weinig toeristische infrastructuur”, “De Aziatische natie kreeg een miljoenenlening van het IMF om de infrastructuur te ontwikkelen”, “Ons bedrijf heeft niet de infrastructuur om te exporteren”.
Laten we het eerste van deze voorbeelden analyseren om een duidelijk begrip te krijgen van wat infrastructuur is. Een plaats kan zich onderscheiden door de aantrekkelijkheid van zijn natuur: een strand met kristalhelder water, omgeven door vegetatie en met een aangenaam klimaat. Deze bijzonderheid maakt dat de regio een groot toeristisch potentieel heeft, aangezien reizigers geneigd zijn te kiezen voor bestemmingen met dergelijke kenmerken. Er is echter geen luchthaven of groot hotel in de buurt, restaurants zijn schaars, de wegen zijn niet geasfalteerd en het openbaar vervoer is slecht. Er is dus geen infrastructuur die geschikt is voor de komst van veel toeristen.
In termen van een land verwijst het begrip infrastructuur naar openbare diensten in de ruimste zin van het woord. Bewoners hebben een goede infrastructuur nodig om toegang te hebben tot drinkwater en aardgas, om begaanbare wegen te hebben en om vrij te zijn van overstromingen, om maar een paar zaken te noemen die met dit onderwerp te maken hebben.
Het is juist belangrijk te weten dat er zoiets bestaat als stedelijke infrastructuur. Deze term verwijst naar het geheel van openbare werken die zijn ontworpen en aangelegd door de Staat, die ook verantwoordelijk is voor het onderhoud ervan, en die onontbeerlijk zijn voor de organisatie en het functioneren van steden.
In het bijzonder omvat stedelijke infrastructuur luchthavens, straten, wegen, snelwegen, havens, elektriciteitsnetten, reservoirs, rioleringen, ziekenhuizen en gezondheidscentra, scholen, parken, dammen, oliepijpleidingen, stortplaatsen…
Op dezelfde manier is er de zogeheten gemeenschapsinfrastructuur, dat wil zeggen het geheel van civiele constructies die zijn gebouwd met het doel het samenleven, de bescherming, de recreatie of de participatie van gemeenschappen te bevorderen en te vergemakkelijken. In het bijzonder kunnen onder deze constructies sportcentra, gemeenschapskantines, schuilplaatsen en zelfs bepaalde culturele centra worden genoemd.