De zuigelingEdit
Nadat hij geboren is, is hij een onschuldige baby; al jammerende en huilende als een baby.
De schooljongenEdit
Hier begint zijn schooltijd; de charmes van de hulpeloze onschuld houden op. Het is in die levensfase dat hij naar school begint te gaan. Hij wil de beschermde omgeving van zijn huis niet verlaten, omdat hij nog niet zeker genoeg is van zijn eigen oordeel.
De minnaarEdit
De minnaar is afgebeeld als een jongeman die zijn liefdesgedichten componeert, afgebeeld onder twee afbeeldingen van Cupido, de god van de liefde en links, de balkonscène van Romeo-Juliet. In dit stadium is hij altijd sentimenteel en drukt hij zijn liefde op een dwaze manier uit. Hij maakt zichzelf belachelijk door te proberen zijn gevoelens uit te drukken. Het kind in dit stadium geeft het meest om zijn geliefde en is heel bezorgd over hem en is bereid ook zijn leven op te offeren om zijn genegenheid voor hem te tonen.
De soldaatEdit
Hier is hij warmbloedig met een hoge mate van zelfrespect. Hij kijkt uit naar het verwerven van een reputatie, zelfs als het hem zijn leven kost. Hij is ontvlamd door de liefde voor de oorlog en, als een luipaard, valt hij aan. Hij is zeer snel opgewonden en heeft een heethoofd. Hij is altijd bezig een reputatie voor zichzelf te verwerven, hoe kortstondig die ook moge zijn, zelfs ten koste van dwaze risico’s.
De RechtvaardigeEdit
In dit stadium denkt hij wijsheid te hebben verworven door de vele ervaringen die hij in het leven heeft opgedaan en is hij geneigd die door te geven. Hij heeft een stadium bereikt waarin hij welvaart en sociale status heeft verworven. Hij wordt ijdel en begint te genieten van de fijnere dingen van het leven en hij bereikt een sociaal geaccepteerde staat en verkondigt de wijsheid die hij in zijn leven heeft opgedaan.
De PantalonEdit
Hij is een omhulsel van zijn vroegere zelf – lichamelijk en geestelijk. Hij begint het mikpunt van andermans grappen te worden. Hij verliest zijn standvastigheid en assertiviteit, en krimpt in gestalte en persoonlijkheid en probeert zichzelf te krimpen tot een omhulsel van zijn zorgen en is onverschillig voor zijn fysieke verschijning en kleding, net zoals hij was in zijn jeugd.
OuderdomEdit
In dit stadium is hij afhankelijk van anderen voor zorg en niet in staat tot interactie met de wereld, hij ervaart “tweede onschuld, en loutere vergetelheid. Dit stadium is ook bekend als tweede kindertijd.”