door Michelle Montoro
Oh, zoete menopauze en de jaren die eraan voorafgaan. Zijn er vrouwen die niet aan de symptomen lijden?
Er zijn tientallen symptomen die met deze verandering in het leven gepaard gaan en elke vrouw ervaart een unieke combinatie van deze symptomen. Van opvliegers, krampen en PMS tot jeukende huid en slaapstoornissen, ik moet zeggen dat geen van de premenopauzesymptomen echt aangenaam zijn, behalve misschien de verhoogde zin in seks. Maar dat kan ook vervelend zijn als het op ongelegen momenten toeslaat, zodat je je dartel voelt en geen manier hebt om die jeuk te krabben. Gelukkig zijn er de voordelen van masturbatie als dat gebeurt. Maar deze post gaat niet over masturbatie of de gekte van de midlife geslachtsdrift. Deze post gaat over de krankzinnige huidproblemen die in mijn leven zijn losgebarsten sinds ik 40 ben geworden.
Ik moet eerst wat achtergrond geven. Ik was dat tienermeisje dat zelden een puistje had. Ik kreeg er een paar op bepaalde tijden tijdens mijn menstruatiecyclus en die waren vervelend en gênant zoals dat gaat bij emotioneel onstabiele tieners. Maar ze duurden niet lang en ik had zeker geen chronisch probleem met huiduitbarstingen. Nooit. Zelfs niet tijdens de zwangerschap. Misschien heb ik het aan de genetica te danken of misschien heb ik als wedstrijdzwemster zoveel uren in chloorwater doorgebracht dat puistjesbacteriën gewoon geen kans hadden. Maar om welke reden dan ook, ik ben mijn hele leven gezegend geweest met een behoorlijk gave huid.
Tot ik 40 werd. Toen was het alsof ik door de goden gestraft werd voor een jeugd in onberispelijk glanzende pracht. Wie heb ik onderweg kwaad gemaakt? Ik besefte niet eens dat ik zo verwend was. En ik geloof niet dat ik het als vanzelfsprekend beschouwde. Misschien deed ik dat wel, want ik hield me nooit aan een strikte huidverzorgingsroutine. Ik waste gewoon mijn gezicht met water en zeep als ik ging douchen. Niets meer, niets minder. Misschien was ik er verwaand over. Ik weet het niet. Maar hoe dan ook, toen ik 40 werd, kreeg ik afschuwelijke huidproblemen.
Twee keer per maand, al 5 jaar lang, breekt de huid van mijn gezicht op de meest afschuwelijke manier uit. Een paar dagen voor mijn menstruatie en ongeveer halverwege mijn cyclus (ovulatietijd), beginnen deze reusachtige cystische bulten zich te vormen onder het oppervlak van de huid op mijn wangen. Ze doen pijn en jeuken als een gek. Ze vormen nooit een kop, wat waarschijnlijk maar goed is ook, want dan zou ik er allemaal aan zitten te pulken en dat is gewoon smerig. Maar vaak, kan ik de drang om eraan te krabben niet weerstaan. En als ik dat doe, kan ik de grote harde cysten onder de huid voelen. En dan worden mijn wangen rood, zoals bij een uitbraak van rosacea. Binnen een paar dagen is de zwelling weg, maar de roodheid blijft tot de volgende uitbraak twee weken later. En deze cyclus duurt nu al 5 jaar voort.
Ik heb mijn arts geraadpleegd, die het plaatselijk behandelde met allerlei walgelijke chemische zalven die brandden en vreselijk geurden. Deze balsems deden letterlijk niets om de conditie van mijn huid te verbeteren. Ik vroeg hem waarom we kozen voor een topische behandeling voor een probleem dat zo duidelijk systemisch leek te zijn. Zijn antwoord was dat we dit eerst zouden proberen voordat we me naar een dermatoloog zouden sturen. Ik denk dat ik deze oliën en zalfjes misschien twee maanden heb gebruikt en er toen uit eigen vrije wil mee ben gestopt omdat… nou ja, het was gewoon dom.
Kende genoeg mensen die dermatologen hebben geraadpleegd voor huidaandoeningen, was ik me er volledig van bewust dat ik waarschijnlijk meer recepten zou krijgen voor schadelijkere chemische producten die hoogstwaarschijnlijk niet zouden werken. Dus besloot ik het heft in eigen handen te nemen en deed wat onderzoek naar natuurlijke remedies voor zaken als cyclische cystische acne en premenopauzale rosacea. En wat ik vond was lijnzaadolie.
Laat me je vertellen over lijnzaadolie. Omdat ik geen idee had welke wonderbaarlijke resultaten ik zou hebben door slechts één eetlepel per dag van deze verbazingwekkende, volledig natuurlijke olie in te nemen. Mensen gebruiken lijnzaadolie al duizenden jaren vanwege de gezondheidsvoordelen die deze omega-3 vetzuurrijke olie biedt. De olie wordt gewonnen uit gerijpte lijnzaadjes door middel van een koud persproces. Hoewel de lijnzaadzaden zelf nog meer heilzame voedingsstoffen bevatten zoals vezels, magnesium en vitamine B, gaan deze verloren tijdens het koude persproces. Maar de olie zelf heeft nog steeds een enorme hoeveelheid gezondheidsvoordelen.
Een eetlepel lijnzaadolie bevat 6 keer de aanbevolen hoeveelheid alfa-linoleenzuur (omega-3 vetzuren) die essentieel is voor een betere gezondheid van het hart, evenals andere voordelen zoals bescherming tegen hersenverouderingsziekten en verhoogde ontsteking in het hele lichaam. Er is een beperkt onderzoek dat aantoont dat de omega-3 vetzuren in lijnzaadolie ook de groei van kankercellen kunnen verminderen. En het is verbazingwekkend in die zin dat het tegelijkertijd constipatie en diarree kan behandelen. Lijnzaadolie heeft een laxerend effect dat een regelmatige stoelgang kan bevorderen, maar het kan ook fungeren als een anti-diarreemiddel als de ontlasting te los wordt.
Ik heb vertrouwd op lijnzaadolie om mijn cystische huidontsteking te behandelen. Het heeft het vermogen om ontstekingen in het hele lichaam, inclusief de huid, te verminderen. Het is ook aangetoond dat het de huid hydrateert, gladder maakt en ruwheid en irritatie vermindert. Dus na het onderzoeken van al deze voordelen van lijnzaadolie, begon ik een eetlepel toe te voegen aan mijn ochtend soja-eiwitshakes.
Ik merkte een onmiddellijke vermindering van de ontsteking van de diepe cysten op mijn gezicht. Binnen enkele dagen. En de jeuk ging ook weg, wat ook leidde tot een vermindering van de roodheid en irritatie aan de oppervlakte van mijn huid. En toen had ik geen lijnzaadolie meer. En het is een beetje prijzig… tussen de $20-25 voor een 500 ml fles. Dat gaat ongeveer een maand mee, met een eetlepel per dag. Wegens budgettaire beperkingen stopte ik ongeveer 2 weken met het gebruik van de olie en de cystische uitbraken kwamen binnen een week terug. Toen ik eindelijk weer een fles lijnzaadolie ging halen, besloot ik de voortgang te fotograferen.
Ik zal toegeven, ik voelde me niet op mijn gemak om deze foto’s vers uit de douche, nat haar, zonder make-up te delen, maar in het belang van het delen van echt geweldige informatie, moest ik het een soort van doen. Na slechts 8 dagen lijnzaadolie te hebben gebruikt, was mijn huid drastisch verbeterd. Ik raad het ten zeerste aan om het eens te proberen als je last hebt van huiduitslag of irritaties. Serieus, het ergste wat er kan gebeuren is helemaal niets. Het beste wat kan gebeuren is een complete gezonde ommekeer voor je huid met behulp van een volledig natuurlijk product.
Ik heb geen bepaald merk lijnzaadolie waar ik aan verknocht ben. Ik heb tot nu toe twee verschillende soorten gebruikt. Flora en Barlean’s zijn de producten die mijn plaatselijke natuurvoedingswinkel verkoopt. Ik heb van beide dezelfde resultaten ondervonden. Barlean’s is mijn favoriet, vooral omdat ik de plastic fles prettig vind. Het is gemakkelijk te doseren en past perfect op de deur van de koelkast voor gemakkelijke toegang. Het merk Flora komt in een glazen fles, wat een beetje omslachtig is. De olie moet gekoeld bewaard worden, maar het komt ook in zachte gels als dat je voorkeur heeft.
Als je last hebt van gezichtshuidirritaties of uitbraken, raad ik je sterk aan lijnzaadolie eens te proberen. Ik denk dat u verbaasd zult zijn over de snelle resultaten.
*Ik ben geen gediplomeerd dermatoloog. Ik spreek alleen uit persoonlijke ervaring. Als u twijfelt om een nieuw product te proberen, kan het nooit kwaad om eerst met uw arts te overleggen.
Michelle is een thuisblijfmoeder van twee jongens, een legervrouw, een gepassioneerd geleerde en een liefhebber van woorden met een drijvend verlangen om anderen te helpen in hun streven om de best mogelijke versies van zichzelf te worden. Met een achtergrond die coaching, geestelijke gezondheidszorg, filosofie, Engels en rechten omvat, streeft ze ernaar om mensen te bereiken door het delen van haar persoonlijke verhalen van strijd en successen. Door het altijd rauw en oprecht te houden, bereikt ze haar lezers op een niveau dat echt en troostend is, altijd accepterend en nooit veroordelend.
Je kunt meer lezen van Michelle’s verhaal en wat ze deelt over haar leven op haar blog Shelbee on the Edge.