De unieke babynamen in opmars in 2020

“Dat is niet eens een naam, wat is dat in godsnaam?” Gien, zegt dat haar ouders zeiden over hun dochter Phoenix. ” ‘Ga je er 50 van hebben? Is dat jouw idee? Phoenix, Arizona, Florida, ga je ze uit elke staat van de VS een naam geven?””

Dat was negen jaar geleden.

Nu lijkt die kritiek bijna ouderwets, gezien de woeste – en inventieve – trollen die Tesla CEO Elon Musk en muzikant Grimes eerder deze maand te verduren kregen, nadat ze de komst van hun zoon, X Æ A-12, bekendmaakten.

Met de publicatie van McCrindle Research’s 2020 Top 100 Australia Baby Name lijst volgende week, lijkt het erop dat meer Australiërs dan ooit pionnen zullen worden in het naamschattingsspel. Hoewel Charlotte en Oliver opnieuw de eerste plaatsen innemen, na vele jaren te hebben geregeerd, laat de lijst in het afgelopen jaar aanzienlijke sprongen zien in onconventionele namen, met name voor meisjes, en een groeiende trend in de richting van genderneutrale namen. (Twee namen, Charlie en Riley, komen voor het eerst sinds jaren voor op zowel de meisjes- als de jongenslijst.)

“Dat was een van de grootste sprongen, daar was ik nogal verbaasd over,” zegt Ashley Fell, communicatiedirecteur van McCrindle Research, over Luna, die op 49 staat, tegen 62 het jaar daarvoor. Aaliyah staat nu op 87, tegen 91 vorig jaar. En tal van onconventionele namen debuteerden op de “meisjes” lijst op relatief hoge posities voor nieuwkomers, waaronder Peyton (89) en Sadie (65).

“Wat betekent dat dat je je meisje een breed scala van traditionele en nieuwe namen kunt noemen, maar je jongen niet?” zegt professor Jo Lindsay, een socioloog aan de Monash University die babynamen in Australië heeft bestudeerd. “Het betekent dat mannelijkheid echt wordt beperkt.”

Dus, terwijl professor Lindsay niet verkocht is aan het gebruik van symbolen in namen zoals Musk en Grimes hebben gedaan – een betwistbaar punt, aangezien de Victoriaanse regering “symbolen zonder fonetische betekenis” verbiedt en de NSW-regering geen “getallen of symbolen toestaat die niet gemakkelijk kunnen worden uitgesproken” – juicht ze de vindingrijkheid van het paar toe.

“Het is een soort aspiratie, weet je, als je op een van Elon Musk’s dingen zou vliegen naar waar dan ook, dan zou dit een coole naam zijn om mee te nemen.”

“We zouden minder veroordelend moeten zijn over namen. Meer vrijheid toestaan.”

Soms zijn het de ouders zelf die hun eigen grootste critici zijn.

“Ik vind het wel jammer dat Rani zo’n lange naam heeft, vanwege dat hele vormgedoe,” zegt Sydney-moeder Sara Joseph over haar zesjarige dochter Rani Leilla Roses Joseph Steward, verwijzend naar haar moeite om te onthouden hoe ze het moet spellen op formele documenten.

Maar voor veel ouders is een onconventionele naam geen publiciteitsgreep zoals ze vaak worden beschuldigd, maar eerder een naam doordrenkt van ontroering.

Sara Joseph koos de naam Indigo Tyga Joseph Steward voor haar oudste dochter van 10, vanwege de traditie in sommige gemeenschappen om de naam ‘Indigo’ te geven aan kinderen waarvan de ouders geloven dat ze “speciale krachten” hebben. Joseph vindt dat Indigo zo’n kind is, want hoewel haar werd geadviseerd haar dochter te aborteren omdat haar arts zei “dat ze hersentumoren had en ze was Downs “, weigerde Joseph dat en haar dochter werd later volkomen gezond geboren.

In ieder geval worden de Indigo’s en Phoenixen van vandaag al gauw de Carries en Diannes van morgen.

“We dachten dat Wolfgang zo ongewoon was, en toen we naar binnen gingen voor de gehoortest, hadden ze zoiets van ‘Oh er is gisteren nog een Wolfie geboren’,” zegt Melbourne-moeder Sivaan Brook, die de namen van haar zoons (naast Wolfgang Ezra, 4, heeft ze ook Zephyr Valentine, 2) uitkoos in de hoop dat ze hen zouden aanmoedigen om ‘fel’ en ‘moedig’ te worden. “Ik had zoiets van, serieus? En de kleindochter van een van mijn nanna’s beste vriendinnen kreeg twee weken na ons een Zephyr.”

In de aflevering van Talking Honey van deze week bespreken Shelly Horton, Ben Fordham, Jo Abi en Shauna Anderson het dilemma dat kan ontstaan als je spijt krijgt van de babynaam die je voor je kind kiest.

“Ik ben niet boos, maar het is een raar gevoel, omdat het die uniciteit wegneemt.”

Maar, zoals met zoveel in de opvoeding, heeft haar kind misschien wel het laatste woord.

“Wolfie vertelde ons onlangs dat hij zijn naam wilde veranderen in Wonder,” zegt ze.