Had Jezus gevoel voor humor? In een kerk waar ik voorganger was, hing bij mijn aankomst een portret van Jezus die lachte. Is het legitiem om Hem zo af te beelden? Sommige mensen zeggen van niet. Ze zullen je vertellen dat de Bijbel expliciet zegt dat hij huilde, maar niet dat hij lachte! Bovendien, zo voegen zij eraan toe, was hij hier om vrij ernstige redenen en had hij geen tijd om te spelen.
Ik geloof deze sombere beoordeling niet. Natuurlijk lachte Jezus.
Bedenk dat we niet alle informatie over Jezus’ leven in ons Nieuwe Testament hebben. Johannes zegt dat Jezus veel andere dingen deed die niet in zijn boek staan. Dus het ontbreken van een expliciete verwijzing bewijst niets.
We weten dat God lacht. De psalmen vertellen ons dat Hij lacht om de tartende naties. Genesis zegt dat God Sarah aan het lachen bracht met de geboorte van haar zoon op hoge leeftijd. We weten ook dat God ons schiep om te lachen. Dat is veelbetekenend. Eccl. 3:4 zegt dat er voor mensen “een tijd is om te lachen.”
Daar komt nog bij dat God ons ook veel gaf om te lachen. Toen ik mijn dochter vroeg of Jezus ooit lachte, zei ze: “Natuurlijk deed Hij dat, want Hij maakte Kiwi vogels en grappig uitziende hanen!” De schepping is vol van dingen die tot lachen aanzetten!
Het orthodoxe christendom zegt dat Jezus zowel volledig God als volledig mens is. Het ontkennen van de echtheid van één van beide is ketterij. Als Jezus echt menselijk was, lachte hij. Humor is een fundamenteel onderdeel van het hebben van menselijke emoties.
Kunt u zich voorstellen dat Jezus naar etentjes gaat en nooit lacht? Kunt u zich voorstellen dat hij water in wijn verandert om een bruiloftsfeest gaande te houden en nooit lacht? Kunt u zich een meester verhalenverteller voorstellen die nooit humor gebruikt?
Er zijn vele soorten humor. Er is humoristische hyperbool, ironie, de humor van het verbijsterde ongeloof. Er is de humor die snickert met stekende one liners. Er is pijnlijke humor, kwaadaardige humor, speelse humor, en de humor van het verstand.
Een zorgvuldige lezing van de Schriften laat zien dat Jezus sommige van deze gebruikte in zijn bediening, ook al missen we soms zijn humor door onze over-vertrouwdheid met de tekst. Er is ironische humor wanneer Jezus onstuimige Petrus de naam “rots” geeft. En wat te denken van de pijnlijke komedie in Jezus’ verhaal over de rijke dwaas en zijn schuren? Toen hij hoorde dat hij zou sterven, vonden we indringende humor in de vraag: “Wie krijgt dan al je spullen?”
Daarnaast waren er zijn grappen over mensen die muggen uitrukken en kamelen inslikken. Hij zei dat het gemakkelijker is voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan. Hij zei dat sommige mensen meer bezorgd zijn over de splinter in het oog van hun broeder dan over de plank in hun eigen oog. Deze ongerijmdheden wekken een soort gelach op.
Ten slotte, denk na over de aard van de vreugde zelf. G.K. Chesterton zei dat vreugde het gigantische geheim van de christen is. Voor hem is humor een onderdeel van een blij hart. C.S. Lewis zei dat de zuiverste lach op aarde woont in het koninkrijk van de vreugde.
Kijk eens naar het treffende beeld van het volk van God in Psalm 126. Er staat: “Toen de Heer het wel en wee van Sion herstelde… werden onze monden vervuld met gelach en onze tongen met vreugdekreten.”
Is dit beeld van bevrijding uit gevangenschap en ballingschap met lachende heiligen niet een glimp van de verlosten in de hemel? Kunt u zich voorstellen dat de Zoon van God niet lacht?
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in de NAE Insight.