In verschillende staten is de schadevergoeding in sommige of alle letselschadeclaims “beperkt” of “gelimiteerd”. Omdat de staten veel speelruimte hebben bij het bepalen of, welke en hoe zij schadevergoedingen beperken, lopen de wetten op dit gebied sterk uiteen: In sommige staten is alleen de economische schade beperkt, in andere alleen de niet-economische schade, in weer andere beide, in nog andere geen van beide.
Bovendien zijn in sommige staten bepaalde soorten zaken van hun beperking vrijgesteld. Verscheidene staten hebben overwogen of hun eigen schadevergoedingsplafonds zijn toegestaan door de grondwet van de staat, en sommige hebben zelfs hun eigen schadevergoedingsplafonds afgeschaft nadat een schending was geconstateerd.
Hierbij geven we een overzicht van de belangrijkste relevante punten als het gaat om schadevergoedingsplafonds in de 50 staten.
Economische vs. Niet-economische vs. Punitive Damages
Schade in een letselschadezaak omvat meestal zowel economische als niet-economische schade. In bijzonder flagrante gevallen kan ook punitieve schadevergoeding worden toegekend.
“Economische” schadevergoeding wordt toegekend voor specifieke, meetbare verliezen in verband met het letsel, en omvat doorgaans medische rekeningen, verloren loon, en reparatie- of vervangingskosten voor beschadigde eigendommen. “Niet-economische” schadevergoeding omvat in het algemeen de verliezen die niet kunnen worden teruggebracht tot een factuur of kwitantie; “pijn en lijden” vallen in de niet-economische categorie en worden meestal gecompenseerd door letselschadevergoedingen. En hoewel schadevergoedingen met een punitief karakter niet door alle staten of in alle gevallen worden toegekend, beperken staten die schadevergoedingen met een punitief karakter in sommige gevallen wel toestaan, deze schadevergoedingen vaak ook.
Bent u op zoek naar een getuige-deskundige? Klik hier om in contact te komen met een deskundige op elk vakgebied.
In elf staten is de niet-economische schadevergoeding in zaken betreffende onrechtmatige daad of persoonlijk letsel momenteel aan een maximum gebonden: Alaska, Colorado, Hawaii, Idaho, Kansas, Maryland, Mississippi, Ohio, Oklahoma, Oregon, en Tennessee. Schadevergoedingsplafonds voor productenaansprakelijkheid of medische wanpraktijken worden meer omarmd.
Speciale gevallen: Caps in State Product Liability and Medical Malpractice Claims
Whilst only eleven states cap non-economic damages in general personal injury claims, several more cap damages in products liability claims, medical malpractice claims, or both.
Eleven states cap non-economic damages in personal injury claims, whether or not the state also caps damages in general torts claims. Deze elf staten zijn Alaska, Colorado, Idaho, Kansas, Michigan, Maryland, Mississippi, Ohio, Oklahoma, Oregon, en Tennessee.
Vorderingen wegens medische wanpraktijken kennen de meest gemaximeerde schadevergoedingen van de vijftig staten. In zesentwintig staten is de niet-economische schade bij medische wanpraktijken gemaximeerd, terwijl zes staten “total caps” hebben die zowel de economische als de niet-economische schadevergoeding beperken: Colorado, Indiana, Louisiana, Nebraska, New Mexico, en Virginia.
You Can’t Do That Here: The State of Unconstitutional State Caps
Vele staten hebben in de loop der jaren de grondwettigheid van hun schadevergoedingsplafonds getoetst. In vier staten – Florida, Illinois, New Hampshire en Washington – hebben staatsrechtbanken vastgesteld dat eerdere pogingen van de staat om schadevergoedingen te beperken een bepaling van de respectievelijke grondwetten van de staten hebben geschonden. In alle vier de staten zijn pogingen om de plafonds opnieuw in te voeren door middel van nieuwe wetgeving nog niet ondernomen.
Twee andere staten hebben hun schadevergoedingsplafonds voor medische wanpraktijken in de staatsrechtbanken laten verwerpen: Alabama en Georgia. Beide staten hebben nog niet geprobeerd om vervangende caps.
Several staat grondwetten ronduit verbieden de oprichting van schadevergoeding caps in sommige of alle soorten van persoonlijk letsel claims. Vijf staten verbieden schadevergoedingsplafonds in algemene onrechtmatige daadsvorderingen: Arizona, Arkansas, Kentucky, Pennsylvania, en Wyoming. Bovendien verbieden de grondwetten van vier staten maximumbedragen voor schadevergoeding in schadevorderingen wegens onrechtmatige dood: New York, Ohio, Oklahoma en Utah.
Details over schadevergoedingsclausules in verschillende staten
Hoewel een overzicht van schadevergoedingsclausules een algemeen beeld kan geven van het landschap en van de huidige stand van zaken met betrekking tot bepaalde soorten clausules, geeft het zeer weinig informatie over een bepaalde staat en nog minder over de vele manieren waarop staten hun schadevergoedingsclausules hebben verfijnd. Hoewel een volledige bespreking van deze verschillende benaderingen buiten het bestek van dit artikel valt, kunnen enkele voorbeelden enig inzicht verschaffen in de complexiteit van de plafonds:
- Hoewel Hawaï niet-economische schade beperkt in letselschadezaken, past het deze beperkingen enkel toe op schadevergoeding voor “pijn en lijden”. Andere vormen van niet-economische schade, zoals trauma of blijvende invaliditeit, vallen niet onder de limiet.
- Colorado kent twee soorten schadevergoedingsplafonds voor medische wanpraktijken: Een bovengrens voor niet-economische schade, en een “totale” bovengrens voor zowel economische als niet-economische schade in een medische claim.
- Oregon verklaarde ooit zijn eigen bovengrens voor niet-economische schade in letselschadeclaims ongrondwettig, om vervolgens vele jaren later de beslissing terug te draaien. (Vergelijk de limieten van Ohio, die door de rechtbanken ongrondwettig werden bevonden en vervolgens opnieuw werden aangenomen in wetgeving die speciaal was geschreven om de grondwettigheidskwestie aan te pakken.)
Zoals bij elk ander staatsrechtelijk onderwerp, is een goed begrip van de schadevergoedingsplafonds van een bepaalde staat van essentieel belang bij elk type vordering wegens onrechtmatige daad.