Just Rankin’ Sh!t
Alle respect voor deze progressieve duo’s
Toen deze Orlando outfit de video voor “Tell Me” dropte, leek het op de zoveelste joint waar de zwarte kerel rapt en de niet-zwarte kerel gewoon mee knikt omdat hij de producer/DJ is (zie: Chiddy Bang, Blu & Exile). Niet deze jongens! Er was de kwestie van de muziek, natuurlijk, maar hey, in ieder geval waren ze beter dan de Hip-Hop Dalmatiërs.
Swollen Leden
De indie-rap scene van de late jaren ’90 en vroege jaren ’00 was een wilde tijd voor Benetton-ass hip-hop, dankzij groepen als Company Flow en Dilated People en labels als Rawkus. Ondertussen, in het Grote Witte Noorden, kwamen Maddchild en Prevail samen onder een van de meest belachelijke namen die rap ooit heeft gezien.
Latyrx
Bay Area hoofden weten hoe het zit met deze underground legendes. Niet alleen waren deze Blackalicious buddies een dope interraciaal duo, maar elk lid is ook gemengd. (Lateef is zwart en Puerto Ricaans; Lyrics Born is blank en Aziatisch.) Als we ze nu eens hadden kunnen tegenhouden om op precies hetzelfde moment agressief te rappen, dan waren ze misschien wel het begrip geworden dat ze altijd al verdienden te zijn.
The Godfathers
Pro tip: Wanneer Kool G Rap en Necro samen een album maken, zet ze dan precies in het midden van je ranglijst en blijf pushen.
Bad Meets Evil
Toen Royce en Eminem nog super close waren – en later weer, toen ze het weer bijgelegd hadden – bewogen ze zich op de lijn tussen horrorcore en next-level lyricism. Als je in 1999 in Fat Beats zat, vertrouw er dan maar op dat je deze shit hoorde.
Color Changin’ Click
Zeker, Chamillionaire en Paul Wall’s vroege groep was zo verneukt en verknipt dat ze meer kwalificeerden als sentient promethazine dan mensen, maar we kunnen niet fronsen op iedereen die naar zichzelf verwijst als “de Waterboys” en een nummer maakt dat “Bobby Booshay” heet. Je kunt het!
Run the Jewels
Killer Mike en El-P komen met een eigen stamboom – Dungeon Family en Company Flow, respectievelijk – maar voor drie albums en verandering, hebben ze een soundtrack voor dissidentie (en dissonantie) gemaakt waar de wereld zeker mee neukt. En met “de wereld,” bedoelen we natuurlijk Bernie Bros.