In 1983 ging de prijs naar Lech Walesa, de leider van de Solidariteitsbeweging in Polen, en het jaar daarop naar aartsbisschop Desmond M. Tutu van Zuid-Afrika, toen bisschop.
De prijs bestaat uit een diploma en een gouden medaille die tijdens een ceremonie hier op 10 december zullen worden uitgereikt, en een geldprijs van drie miljoen Zweedse kronen, momenteel ongeveer 455.000 dollar waard.
10 december en een geldprijs van drie miljoen Zweedse kronen, momenteel ongeveer 455.000 dollar waard.
”De Dalai Lama heeft zijn vredesfilosofie ontwikkeld vanuit een grote eerbied voor alles wat leeft en vanuit het concept van universele verantwoordelijkheid die zowel de mensheid als de natuur omvat”, aldus het selectiecomité. Een schijnwerper op de strijd
Diplomaten zeggen dat Tibetaanse ballingen verwachten dat de prijs hun strijd internationaal weer op de voorgrond zal plaatsen, maar dat het ook een bron van irritatie kan zijn in de betrekkingen tussen India en China. Zij zeggen dat de aanwezigheid van de Dalai Lama in India en de steun die hem daar wordt verleend in het verleden tot wrevel in Peking hebben geleid en dat de verklaring van de Indiase regering vandaag over de keuze van het Nobelcomité zorgvuldig was geformuleerd om China niet voor het hoofd te stoten.
In de verklaring, waarin Tibet niet werd genoemd, werd de Dalai Lama geprezen als spiritueel leider en voorvechter van vrede, maar werd benadrukt dat zijn toevluchtsoord in de uitlopers van de Himalaya een spiritueel en geen politiek doel diende. Technisch gezien moet de Dalai Lama zich in India onthouden van politieke activiteiten, maar in de praktijk is hij grotendeels vrij om te doen en zeggen wat hij wil.
Nadat de communisten in China aan de macht kwamen, drongen zij in 1950 het geïsoleerde bergkoninkrijk Tibet binnen en wierpen de boeddhistische theocratie omver. De Dalai Lama probeerde het religieuze en culturele erfgoed van Tibet en zijn sociale structuur te behouden.
Toen de Chinese inbreuken op de gevestigde Tibetaanse rechten steeds brutaler werden en steeds meer gericht waren tegen monniken en kloosters, worstelde hij om de rol van bemiddelaar te spelen. Maar na het uitbreken van een grootschalige opstand vluchtte hij met 100.000 Tibetanen naar India, waar zij politiek asiel kregen. Hij vestigde zich in de noordelijke stad Dharmsala in de Himalaya en vormde een regering in ballingschap.