Een courtship is een sociale band van liefdevolle aard die, van oudsher, is ontstaan met de bedoeling te dienen als opmaat tot het huwelijk. In de loop der tijden is de verkering echter flexibeler geworden, waardoor het mogelijk is ontstaan zonder dit doel voor ogen. Wat ook het doel ervan is, er is één kenmerk dat deze sociale band onderscheidt van andere soortgelijke banden, en dat is dat beide partners (bekend als verloofden) een zeer intieme vriendschapsrelatie onderhouden.
Deze relatievorm vindt zijn oorsprong in de 20e eeuw. Vóór die tijd was er geen overgangstoestand tussen vrijgezellenbestaan en huwelijk, een plaats die later zou worden ingenomen door verkering. In die tijd werd het woord “bruidegom” alleen gebruikt om de hoofdrolspelers van een huwelijksceremonie aan te duiden, maar ook om te verwijzen naar de pasgetrouwde en naar degene die op het punt stond zijn of haar huwelijksgeloften te formaliseren.
Verloving
In het begin van de vorige eeuw kon een verloving worden opgevat als de systematische regeling van bezoeken die werden nageleefd door elk paar dat voornemens was te trouwen. Volgens de toenmalige levenswijze was het begrijpelijk dat deze bezoeken plaatsvonden in het huis van de bruid, die bij haar beide ouders woonde, die erop toezagen dat de minnaars elkaar ontmoetten, maar onder streng toezicht. Door de herhaling van deze ontmoetingen kon de gemeenschap afleiden dat daar een huwelijk zou plaatsvinden.
Enkele decennia later, meer bepaald in de jaren 1930, veranderde het paradigma van de verkering in de Verenigde Staten en Europa radicaal. In die tijd werd de verkering formeel ingesteld als opmaat naar het huwelijk, waarbij beide partners als verloofden optraden. Deze herdefiniëring van het concept werd bewerkstelligd door de komst van de auto, een gemeen goed voor de meeste mannelijke loontrekkenden, die de nieuwe uitgaansgelegenheid werd, waardoor de afspraak van thuis naar buiten werd verplaatst.
Tijdens de jaren zestig werd de komst van de anticonceptiepil een hoeksteen van de feministische beweging. Dankzij deze methode konden vrouwen nu beslissen wanneer zij een kind verwekten, hetgeen een nieuwe mutatie veroorzaakte in het idee van verkering. Deze relatie werd opgevat als een liefdevolle band tussen twee mensen die niet noodzakelijkerwijs in een huwelijk eindigde. Dit idee is in de westerse wereld algemeen aanvaard en wordt tot op de dag van vandaag gehandhaafd.
Hoewel deze definitie gedurende verscheidene decennia stabiel is gebleven, kan men thans een kleine variatie constateren, die typerend is voor onze tijd. Zo kunnen op het moderne terrein van de liefde twee soorten paren worden onderscheiden: enerzijds is er het traditionele paar, gekenmerkt door kinderliefde en het verlangen naar verbintenis; anderzijds is er het bevrijdende paar, gekenmerkt door het zoeken naar seksueel genot en de onafhankelijkheid van beide partijen.
Synoniemen voor verkering
verbintenis, idylle, liefdesrelatie
.