In 2009 beloofde Al Watson zijn vrouw Michelle dat hij voor haar verjaardag een auto zou kopen. Omdat de Watsons zulke mensen zijn, wist ze dat ze geen moderne auto zou krijgen – en dat wilde ze ook niet – met weinig flair of smaak. Op weg naar een plaatselijke autoveiling, waar het echtpaar had gehoord dat er veel te halen viel, betaalden de Watsons hun biedgeld en begonnen ze de ‘Te Koop’-kavel af te struinen.
Bezoek onze speciale sectie Klassieke Auto’s voor
meer oude schoonheden en gerestaureerde ritten
“Degenen die ik leuk vond, waren importauto’s, de kleinere,” zegt Michelle, hoewel ze toegeeft dat ze werd aangetrokken door een oudere Ford Thunderbird. Toen zag ze een Volkswagen Karmann Ghia uit 1973. “Al zegt dat mijn ogen oplichtten,” zegt ze. “Dat was hem.” Voor Michelle vielen de elegante carrosserievorm en de felle kleur van de auto op.
“Ik wist dat ik beter niet naar huis kon gaan zonder,” lacht Al. Gelukkig was er maar één andere bieder en kon Al aan het eind van de dag Michelle de nieuwe eigenaar van de kleine coupé maken. De 26 jaar oude auto had slechts 76.000 mijl op de teller. De serienummers op de motor en het chassis kwamen overeen en de originele handleiding zat er nog bij.
De oorsprong van de Karmann Ghia ligt in het begin van de jaren vijftig. De VW Type 1 Kever was nog geen auto-icoon, maar verkocht goed genoeg om Volkswagen een van de bedrijven te maken die West-Duitsland veranderde van een door de oorlog verwoest land vol ruïnes in de industriële grootmacht van vandaag. Hoe nuttig en stevig de Kever ook was, hij was niet glamoureus. Op zoek naar een beetje glamour, kwam het VW management op een vrij krachtige combinatie. Ze gaven opdracht voor een 2 + 2 coupe, ontworpen door het wereldberoemde Italiaanse designhuis Ghia en gebouwd door Karmann, een bekende Duitse carrosseriebouwer. De meeste mechanische onderdelen kwamen uit de onderdelenbak van de Kever, maar niemand heeft ooit een Karmann Ghia voor een Kever aangezien.
Gallery: De Volkswagen Microbus door de jaren heen
Ghia’s styling hield goed stand. De laatste Karmann Ghia’s, die in 1974 verschenen, waren grotendeels ongewijzigd ten opzichte van de eerste die in 1955 verschenen. In de laatste paar jaar waren de auto’s tweezitters, met de grotendeels-theoretische achterbank omgebouwd tot een kleine bergruimte.
De Karmann Ghia van de Watsons , zegt Al, “was ongeveer zoals hij nu is. Ik moest het interieur een beetje opknappen – de deurpanelen waren gebarsten – en ik heb de gaskachel eruit gehaald, die zijn niet veilig.” Sommige leidingen werden vervangen, een nieuwe carburateur werd geïnstalleerd en de achterremmen werden vernieuwd.
De nauwe verwantschap van de auto met de VW Kever betekent dat mechanische onderdelen gemakkelijk verkrijgbaar zijn, aldus Al, terwijl de unieke Karmann Ghia carrosseriedelen en bekleding een grotere uitdaging vormen om te bemachtigen. De Watsons hebben hun coupé misschien net op tijd gekocht, zegt hij. “Ze zijn steeds moeilijker te vinden. Als je ze vindt, zijn ze of volledig gerestaureerd en gek wat ze er allemaal mee gedaan hebben, of in zo’n ruwe staat dat ze het niet eens waard zijn om naar te kijken.”
In de loop der jaren, toen de Kever krachtiger werd, werd de Karmann Ghia dat ook. Oorspronkelijk deelden de twee auto’s VW’s achterin geplaatste, 1200 cc, luchtgekoelde vier-cilinder motor die 36 pk produceerde. Hoewel hij iets meer woog dan een Kever, woog de Karmann Ghia nog steeds ruim onder de 2.000 pond en zijn aerodynamische styling gaf hem een hogere topsnelheid. De laatste Karmann Ghia’s, zoals die van de Watsons, hadden 60 pk.
Lees ook: Rechter bezit klassieke
Ford Galaxie sinds rechtenstudie
“Ik denk dat het net een sportwagen is omdat hij zo dicht bij de grond staat,” zegt Michelle. “Hij stuurt goed voor wat hij is,” geeft Al toe. “Hij heeft niet veel vermogen, maar je kunt er goed mee op de snelweg rijden.” Over de prestaties van de Karmann Ghia verschillen de Watsons van mening. Michelle zegt: “Het is een huishoudelijke discussie.” Al zou graag wat aanpassingen zien om de coupé een wat sportiever gevoel te geven – “niets dat te zien zou zijn, alles intern” – terwijl Michelle vindt dat hij prima is zoals hij is.
De manier waarop hij is, trekt zeker de aandacht. “Als je gewoon in de buurt rondrijdt, krijg je mensen aan het kijken en wijzen,” zegt Al. “Bij elke show waar we hem mee naartoe nemen, wordt hij overspoeld. Ze proberen uit te vinden wat het is. We horen er veel verhalen over.”
Michelle is zich er terdege van bewust dat ze met haar Karmann Ghia iets speciaals in huis heeft. Ze let er dan ook op dat ze er niet te veel kilometers mee maakt, want de meeste uitstapjes zijn naar shows en shines en cruise-avonden. Het is niet makkelijk om zichzelf in te houden, zegt ze. “Ik geniet er echt van. Ik wou dat ik er meer mee kon rijden.”