Wij bieden u een blik op het leven en werk van Hernán Cortés, Spaans kapitein die, na een klein leger te hebben gevormd en waardevolle allianties te hebben gesloten met de Tlaxcalaanse Indianen, erin slaagde het machtige Tenochtitlán te veroveren.

Actualidad Bienestar Azteca register
Maak kennis met Mexico Zwarte herder tacos, het nieuwe gerecht dat Mexico Yucatán verovert
Actualidad Bienestarazteca.com.mx register: nieuwe aanbevelingen
Actualidad Qualicaciones boletas SEP 2020, aquí te decimos dónde consultarlas

De paarden van de Spaanse conquistadores staakten plotseling hun galop. Staande aan de voet van de vulkanen – op het punt dat nu bekend staat als “Paso de Cortés” – glimlachte de kapitein uit Extremadura kwaadaardig. Toen daalde hij van zijn ros af en staarde, zonder zijn verbazing te verbergen, naar de brede vallei die zich in de verte uitstrekte en talrijke tempels en paleizen “de cal y canto” onthulde

Deze tempels leken uit het water te voorschijn te komen als een magisch visioen uit een van de populairste ridderboeken van die tijd. Hernán Cortés snakte naar macht, roem en rijkdom en wist dat het verhaal van de verovering van Mexico nog maar net begonnen was…

Wie was Hernán Cortés?

De van oorsprong eenvoudige Cortés werd in 1485 geboren in de Spaanse stad Medellín, in de regio Extremadura in Castilië. Toen hij veertien jaar oud was, stuurden zijn ouders, die een korenmolen, een bijenstal en een wijngaard bezaten, hem naar de Universiteit van Salamanca om te studeren.

In die stad logeerde hij bij ene Francisco Núñez de Valera. Deze persoon onderwees Latijn, van wie Cortés het waarschijnlijk geleerd heeft, en was getrouwd met een halfzuster van Hernán’s vader. Jaren later liet de jonge Cortés, tegen de wens van zijn ouders in, zijn studie onafgemaakt. Hij besloot zijn geluk te beproeven in het pas ontdekte Indië.

Hij scheepte zich daarom in 1504 in en kwam aan op het eiland Hispaniola, waar hij, volgens Bernal Díaz del Castillo, “arm en met schulden” leefde. Deze situatie duurde voort totdat gouverneur Ovando hem, voor de hulp die hij had verleend bij de pacificatie van sommige delen van het eiland, enkele encomienda-indianen en het scribaat van het ontluikende stadsbestuur van Azua verleende.

Tijd later, rond 1511, nam Cortés deel aan de verovering van Cuba. Daar zou hij leven “vriendschap sluiten met wapens”. Dit duurde tot 1519, toen de gouverneur van het eiland, Diego Velázquez, besloot hem Juan de Grijalva te hulp te sturen.

Opgemerkt zij dat Grijalva, enkele maanden eerder, door Velázquez zelf naar de kust van Yucatán was gezonden met het doel de door hem ontdekte landen te verkennen en zo mogelijk te bevolken.

Hernán Cortés

Dus Cortés, nu 34 jaar oud, vertrok met zes kleine schepen. Hij deed de haven van Trinidad aan, waar hij Francisco Verdugo (burgemeester van de haven), Diego de Ordaz en anderen, die door Velázquez zelf waren aangesteld om hem te arresteren, voor zijn partij wist te winnen.

En toch had Velázquez er al spijt van dat hij hem de onderneming van ontdekking en verovering van de door Grijalva erkende gebieden had toevertrouwd. In openlijke opstand, negeerde Cortés Diego Velázquez en rukte op naar de haven van Carenas, de huidige stad Havana, hoofdstad van Cuba.

Op deze plaats rekruteerde hij meer mensen, en bereikte een totaal van 934 mannen. Hij verwierf ook zestien paarden, tien kanonnen en vier valken. Dit alles scheepte hij in op elf schepen onder bevel van de bekende zeeman Antón de Alaminos, waarmee zijn veroveringsonderneming formeel begon.

Cortés ontmoet Doña Marina

De expeditie, die op 10 februari 1519 uit Havana vertrok, maakte haar eerste stop op het eiland Cozumel, waar de schipbreukeling Jerónimo de Aguilar zich bij haar aansloot; een andere schipbreukeling, Gonzalo Guerrero, weigerde naar de zijde van de Europeanen terug te keren.

Op 4 maart hervatten Cortés’ troepen hun reis en passeren Kaap Catoche op de noordoostelijke punt van het schiereiland Yucatán. Zij trokken verder naar het westen en bereikten Campeche, waar zij op de 12e van dezelfde maand langs de rivier Tabasco, later Grijalva genoemd, doordrongen tot Centla of Zintla.

Daar hadden zij hun eerste botsingen met de Indianen; de Spanjaarden kwamen als overwinnaars uit de strijd en stichtten op 25 maart de Villa de Santa María de la Victoria. Op die datum werden, als teken van onderwerping, aan de plaatselijke caciques verschillende geschenken aangeboden.

Opgemerkt zij dat zich onder hen twintig vrouwen bevonden. Een van hen was Malintzin of Doña Marina, die spoedig de tweede tolk van kapitein Cortés en zijn eerste inheemse liefde zou worden.

De schepen hervatten hun opmars en omzeilden de kusten van de Golf van Mexico tot de haven van San Juan de Ulúa op Witte Donderdagnamiddag – 21 april 1519. Spoedig daarna verschenen de eerste gezanten van heer Montezuma.

De volgende dag liet Cortés zijn mannen van boord gaan, liet de eerste realen planten en liet enkele van de schepen die hij vervoerde aan de grond lopen. Dit moest het de soldaten die probeerden te deserteren onmogelijk maken om terug te keren.

Muurschildering van Doña Marina

Wat deed Cortés toen hij het Mexica-rijk ontmoette?

Nadat hij de beroemde Villa Rica de la Vera Cruz had gesticht (bij twee gelegenheden en op twee verschillende plaatsen) rukten Cortés en zijn soldaten op naar Zempoala. Daar werden zij goed ontvangen; zij trokken door Xalapa, de Cofre de Perote en de Tlaxcalaanse heerlijkheden.

Hier maakte hij, na de confrontatie met de bewoners van dit koninkrijk, hen tot zijn bondgenoten. Zo ging hij op weg naar de grote meerstad, waarvan hij het eerste gezicht kreeg toen hij het hoogste punt tussen de vulkanen Popocatepetl en Iztaccihuatl bereikte.

Cortés en zijn legers trokken op 8 november 1519 Mexico-Tenochtitlan binnen; het verhaal dat daarop volgde is inmiddels bij iedereen bekend: de hoofdstad van het rijk van Montezuma werd veroverd door bloed en vuur. En na 75 dagen beleg viel Tenochtitlan op 13 augustus 1521, St. Hippolytusdag voor de Spanjaarden.

Daarna werden de fundamenten van een nieuwe koloniale stad op de ruïnes gelegd. Kort daarna werd Cortés benoemd tot gouverneur en kapitein-generaal van Nieuw-Spanje.

In 1524 organiseerde Cortés zijn beroemde expeditie naar Las Hibueras, op zoek naar Cristóbal de Olid. Tijdens de reis, ergens in de buurt van de provincie Acalan, doodde hij de laatste heerser van Tenochca, Cuauhtémoc.

Het leven van Hernán Cortés na de Verovering

Bij zijn terugkeer nam hij de regering weer op die hem was afgenomen door een rechter, die hem was komen berechten voor zijn verblijfplaats, wat toen nog niet gelukt was. In deze omstandigheden besloot Cortés in 1528 naar Spanje te reizen en slaagde erin keizer Karel V te ontmoeten. Hij ontving van deze laatste alle eerbewijzen. Van deze laatste ontving hij alle eerbewijzen, maar niet de volle macht van het ontluikende Nieuw-Spanje.

Cortés werd ook vervolgd voor de mysterieuze dood van zijn eerste vrouw, Doña Catalina Xuárez, en hij was de hoofdverdachte in een proces dat ook geen einde zou kennen.

In 1536, al met de titel van Markies van de Vallei van Oaxaca, maar met sterk verminderde macht en autoriteit, waagde de conquistador zich aan een nieuwe expeditie, dit keer naar de Californië, waar hij de zee ontdekte die vandaag zijn naam draagt.

Op leeftijd en al 55 jaar, keerde de man, eens “van goed postuur, goed gebouwd en met grote borsten”, in 1540 naar Spanje terug. Daar probeerde hij zijn situatie op een rijtje te zetten. Hij verneemt echter dat hij niet meer naar Nieuw-Spanje kan terugkeren zolang zijn residentieproblemen niet zijn opgelost.

Dus is hij bezig heen en weer te zwerven, de rondtrekkende Cortes volgend. Enige tijd later, bijna overweldigd door zijn financiële situatie, verpandde hij zijn meest waardevolle bezittingen en zocht hij zijn toevlucht in het huis van een vriend in Castilleja de la Cuesta, bij de stad Sevilla. Hij stierf er op 2 december 1547, reeds zeer ziek en uitgeput door dodelijke dysenterie.

Zoals gezegd heeft de veroveraar van Extremadura het land dat hij met moed en dapperheid voor zijn koning had veroverd nooit meer teruggezien; zijn stoffelijk overschot keerde echter in 1566 naar Mexico terug, om te worden bijgezet in een discrete crypte die thans nog is ingebed in een muur van de Kerk van Jezus, op een steenworp afstand van het huidige metrostation Pino Suárez, in het Historisch Centrum van de stad die hij had veroverd…

Alfredo Dagli Orti/The Art Archive/Corbis

Het ongelooflijke Huis van Cortés in La Antigua

De verovering van Mexico: The Final Battle

Wie was La Malinche?

biografia hernan cortesconquista mexicocortesHernán Cortéshistoria hernan corteshistoria mexicomexicomexico desconocidomexico tenochtitlan

Share
Angel Gallegos Redacteur van mexicodesconocido.com, gespecialiseerd reisleider en kenner van de Mexicaanse cultuur. Hij is dol op kaarten!

Articles

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.