Het was gebruikelijk dat het met uitwerpselen vervuilde drinkwater de dorpsbewoners infecteerde met slopende wormen. De armoede die hij in Nkerehi ervoer, staat ver af van het leven van een miljonair dat Dr. Godwin Maduka vandaag de dag in Las Vegas leidt met zijn vrouw en vijf kinderen.
Hij kocht hier zeven woonhuizen voor meer dan $7 miljoen, volgens de gegevens van Clark County, en gaf bijna $4 miljoen uit aan de twee gebouwen waarin het Las Vegas Pain Institute is gehuisvest, waar hij 80 mensen in dienst heeft.
“Ik leef de Amerikaanse droom,” zei de 51-jarige genaturaliseerde burger in zijn filiaal in Henderson. “En ik doe alles wat ik kan door middel van filantropie om de mensen waar ik vandaan kom te helpen een beter leven te leiden. Het is zo klein dat de meeste mensen daar bloed- of aanverwant zijn.”
Nigeriaanse kranten hebben zijn filantropische daden opgetekend, waaronder de bouw van huizen, een scholencomplex, gemeentehuis, kerk en residentie voor priesters in zijn geboortestad. Vincent Ottaokpukpu, een advocaat in de stad van 2.000 mensen, crediteert Maduka ook met financiering die heeft geholpen elektriciteit, schoon water, een ziekenhuis, het internet, een politiebureau en een verharde weg te brengen.
“De meeste mensen houden van hem en respecteren hem hier,” zei de advocaat in een telefoongesprek vanuit Nigeria.
Maduka’s briljante geest leverde hem beurzen op aan Amerikaanse hogescholen. Hij voltooide zijn bachelor in scheikunde aan Rust College in Mississippi in minder dan twee jaar, behaalde een doctoraat in farmacie aan Mercer University in Georgia en een medische graad aan de Universiteit van Tennessee. Hij voltooide zijn postdoctorale opleiding en zijn residentschap in anesthesiologie en pijnbestrijding aan de Harvard Medical School en het Beth Israel Hospital voordat hij in de jaren negentig zijn praktijk in Nevada vestigde.
Tegen die achtergrond van ongelooflijk succes, hard werken en mededogen, komt er echter een verontrustend beeld van Maduka, een die onophoudelijk wordt gedreven door Nigerianen die het internet gebruiken om hem ervan te beschuldigen een gewelddadig man te zijn, een religieuze ijveraar die een militie leidt om Nigerianen te intimideren, te verminken en zelfs te doden die het niet eens zijn met zijn idee van een christelijke make-over voor zijn geboortestad.
Ze zeggen dat Maduka zonder compensatie land van mensen in beslag nam om een katholiek klooster te bouwen, burgerwachten heilige heiligdommen en bomen van traditionele verering liet slopen, en een eeuwenoude stad een naamsverandering opdrong. In 2008 werd Nkerehi, wat in de Igbo-taal “met geweld een koe nemen” betekent, omgedoopt tot Umuchukwu, oftewel “kinderen van God.”
Er zijn enkele Nigerianen uit Maduka’s geboorteplaats, onder wie zijn neef Richard Igwike, een professor in de bedrijfskunde aan de Dillard University in New Orleans, die geloven dat zijn ego uit de hand is gelopen, dat Maduka in ruil voor zijn filantropie eist dat mensen zich naar zijn opvattingen schikken of zijn toorn riskeren.
Maduka zei dat aan de basis van hun “loze klachten” jaloezie ligt over de goede dingen die hij heeft gedaan.
Igwike zei dat wat de klachten aanjaagt Maduka’s “brutale gebruik van macht” is.
Vorig jaar, namens 139 Nigerianen, waaronder Igwike, diende de New Yorkse advocaat Okechukwu Nnebe een unieke civiele aanklacht in tegen Maduka in de U. S. District Court in New York City.S. District Court in New York City, waarin hij vraagt om een niet nader gespecificeerde geldelijke schadevergoeding voor schendingen van internationale en binnenlandse wetgeving in de afgelopen vier jaar, waaronder “moord, brandstichting, aanvallen met dodelijke wapens, vernieling van eigendommen en illegale arrestaties met detenties.”
Volgens de federale rechtszaak:
In het begin van 2007 nam Maduka gemeentegrond in beslag die toebehoorde aan arme boeren om een klooster te bouwen om de stad te “heiligen” door “historische gewijde objecten van traditionele verering te ontheiligen.”
Maduka “leidde persoonlijk een troep misdadigers gewapend met gevaarlijke wapens om diegenen in Nkerehi aan te vallen … die weigerden zich te onderwerpen aan zijn dictaten en verschillende individuen werden lukraak mishandeld en gemarteld.” In de rechtszaak wordt beweerd dat de arts zijn “Umuchukwu burgerwachten” via omkoping in dienst heeft genomen en “de beruchte corrupte” Nigeriaanse wetshandhavers heeft gecoöpteerd om te voorkomen dat hun misdaden zouden worden vervolgd.
In augustus 2009 organiseerde Maduka volgens de rechtszaak een feest voor de burgerwachten om zijn “definitieve oplossing” voor de “Nkerehi-kwestie” aan te kondigen, waarbij alle oppositie werd verbannen en geëlimineerd. Eind augustus schoten burgerwachten volgens de aanklacht twee mannen dood, martelden er meer dan 20 en plunderden, verbrandden en vernielden de huizen van meer dan 90 bewoners.
De aanklacht werd ingediend op grond van de Torture Victims Protection Act en de Alien Tort Claims Act. De Alien Tort Claims Act is een wet die bekend staat om het feit dat Amerikaanse rechtbanken mensenrechtenzaken kunnen behandelen die door buitenlandse burgers zijn aangespannen wegens gedragingen buiten de Verenigde Staten. De Torture Victims Protection Act maakt het mogelijk in de Verenigde Staten civiele procedures aan te spannen tegen personen die zich in een officiële hoedanigheid voor een vreemde natie schuldig hebben gemaakt aan foltering of buitengerechtelijke executies. Volgens de wet moet een eiser aantonen dat de plaatselijke rechtsmiddelen op de plaats van het misdrijf zijn uitgeput, voor zover die rechtsmiddelen “adequaat en beschikbaar” zijn. Eisers kunnen burgers of niet-staatsburgers zijn.
In september 2009 heeft de Nigeriaanse politie, na wat zij een uitputtend onderzoek naar het geweld in Umuchukwu noemde, Maduka en zijn aanhangers vrijgesproken van enig crimineel wangedrag en gezegd dat de klachten die tegen hem waren ingediend “vals, kwaadwillig en wraakzuchtig” waren. Het rapport zei dat het geweld werd gepleegd door degenen die niet wilden dat de naam van de stad werd veranderd. Politie-onderzoeker James Nwafor, die in een telefoongesprek op afstand zei dat hij aan het onderzoek werkte voor politiecommissaris Ali Amodu, vertelde het Review-Journal dat de autoriteiten “veel moeite hebben gedaan om ervoor te zorgen dat het onderzoek eerlijk en grondig was.”
Volgens de politie loopt het onderzoek naar twee sterfgevallen in de gemeenschap nog.
Nnebe betoogde in zijn rechtszaak dat zijn cliënten in Nigeria geen rechtsmiddel kunnen krijgen omdat de regering en de politie corrupt zijn. Maduka, zo beweert de rechtszaak, “was in staat om zijn eigen privéleger op te zetten en ernstige daden van geweld, intimidatie en moord uit te voeren tegen eisers en anderen omdat hij in staat is geweest om fondsen te gebruiken die hij vanuit de Verenigde Staten overmaakt om de notoir corrupte inefficiënte agentschappen en organen van wetshandhaving in Nigeria om te kopen, te coöpteren en af te kopen.”
“Het is een schande,” vertelde Nnebe aan de Review-Journal, “dat een dokter die geacht wordt voor anderen te zorgen, zich met zulke dingen inlaat.”
In oktober bepleitte Maduka’s advocaat uit Las Vegas, Cal Potter, een motie om de zaak te seponeren voor federale rechter Carol Bagley Amon in Brooklyn. Dat deed ook de New Yorkse advocaat Janet Fashakin, die twee andere Nigeriaanse verdachten vertegenwoordigt. Beide advocaten zeiden dat de zaak in Nigeriaanse rechtbanken zou moeten worden behandeld, waarbij zij opmerkten dat daar rechtszaken zijn aangespannen maar nog niet zijn berecht.
Potter vertelde de rechter dat Maduka bereid zou zijn om in Nigeria naar de rechter te stappen. Als de Amerikaanse zaak niet wordt afgewezen, heeft Potter een motie ingediend waarin hij oproept om de zaak naar Las Vegas te verplaatsen.
De rechter moet nog uitspraak doen over de motie om de zaak af te wijzen.
The Nation, een gerespecteerde Nigeriaanse krant, heeft de onrust in Nkerehi/Umuchukwu gevolgd, dat in de Nigeriaanse deelstaat Anambra ligt. In november 2009 schreef het een verslag van het geweld onder de kop, “Mayhem in Anambra community.”
“Dit probleem dat ellende heeft veroorzaakt in Nkerehi community in Orumba South Local Government Area, heeft een alarmerende proportie bereikt,” staat in het artikel. “Broeders hebben hun toevlucht genomen tot het doden en verminken van broeders.”
Veel mensen waren de stad ontvlucht om in omliggende gemeenschappen te gaan wonen, aldus het krantenbericht.
De reden voor de chaos, schreef verslaggever Nwanosike Onu, “was de vermeende verandering van de naam van de gemeenschap van Nkerehi in Umuchukwu … de naamsverandering werd naar verluidt noodzakelijk gemaakt door de overtuiging binnen een deel van de gemeenschap dat de oorspronkelijke naam fetisjisme impliceert, vandaar het besluit om zichzelf Umuchukwu te noemen. Maar degenen die nog steeds geloven in de traditie van de gemeenschap verzetten zich hevig tegen de verandering en zetten daarmee de toon voor de schijnbaar onvermijdelijke botsing.”
Volgens het artikel, “wordt de strijd om de suprematie … geleid door twee persoonlijkheden in de gemeenschap. Het zijn Dr. Godwin Maduka, van wie wordt aangenomen dat hij de voorstander is van de naamsverandering en Prof. Richard Igwike die tegen de verandering is. …
“Het meest raadselachtige van de hele situatie is dat twee van de vermeende sponsors van deze gemeenschapscrisis in de personen van Maduka en Igwike naar verluidt niet thuis wonen.”
Niemand van Maduka of Igwike heeft aan de Review-Journal verteld dat zij aan het hoofd staan van de facties die met elkaar in conflict zijn geraakt. Beide mannen zeggen dat zij slechts de “wil van het volk” ondersteunen.
Aaron Barnard-Luce, een woordvoerder van Amnesty International, zei dat zijn mensenrechtenorganisatie, die regelmatig melding maakt van mishandelingen van burgers in heel Nigeria, geen bewijzen had van georkestreerd geweld in Nkerehi/Umuchukwu “op haar radar.”
Hilary Renner, een woordvoerster van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, zei dat de regering de gewelddadigheden in Nkerehi/Umuchukwu niet heeft georkestreerd. State Department, zei dat de regering geen onderzoek doet naar misstanden in dat gebied.”
In het mensenrechtenrapport 2009 van het State Department over Nigeria staat dat in het hele land “corruptie massaal, wijdverspreid en doordringend was op alle regeringsniveaus en bij de veiligheidstroepen.”
Potter is verbijsterd dat de “goede naam” van zijn cliënt wordt “geschaad.”
“Dit is allemaal triest,” zei hij. “We hebben een fijne man die mensen helpt in twee landen. En omdat iedereen een rechtszaak kan aanspannen, hoe ongefundeerd die ook is, kan zijn reputatie worden geschaad.”
Niet tegen Igwike, Innocent Onwu of Promise Onwu zeggen dat er geen basis is voor de rechtszaak.
Na telefoongesprekken met het Review-Journal stuurden Innocent en Promise Onwu e-mails met beschuldigingen van aanvallen op hen en hun families door Maduka en zijn “milities.”
Innocent Onwu, die nog steeds in Nigeria woont, schreef: “Ik ben op 23 augustus 2009 aangevallen door de milities van Godwin Maduka, evenals mijn vader, mijn broers, mijn oom en mijn neven en nichten. … De lijst van het onuitgelokte geweld en de onmenselijkheid die Godwin Maduka, die duivel en zijn militie op de leden van mijn familie en andere mensen hebben uitgeoefend, is zeer lang.” Zijn vader, Pius, werd in het hoofd geslagen en stierf als gevolg van de aanval, zei Innocent Onwu, en zijn oom, Ben, en neef, Ekene, werden bewusteloos geslagen.
Promise Onwu, die nu in Denemarken woont, detailleerde de aanvallen in een lange e-mail: “Dr. Maduka sloeg persoonlijk mijn neef Ekene Onwu, die midden zeventig was, voor niets. Daarna hebben de Agureri-jongens die Dr. Maduka inhuurde en met gevaarlijke wapens uitrustte, mij bijna vermoord, God zij de glorie die mij redde toen ik ternauwernood aan de dood ontsnapte. … vielen Dr. Maduka’s gewapende mannen mijn oom, Ben Onwu, aan en braken zijn been met een staaf. … Ze vielen ook mijn neef Godhelp Onwu aan.”
Igwike, die ooit lesgaf aan het Rust College in Mississippi waar Maduka studeerde, zei vanuit New Orleans: “Ik weet niet waarom, maar ongeveer vier jaar geleden werd mijn neef machtshongerig, een religieuze terrorist. Ik had alles voor hem gedaan wat ik kon, ik had hem zelfs geholpen om in de Verenigde Staten naar de universiteit te gaan. Hij deed goede dingen voor onze gemeenschap, maar toen veranderde hij en raakte verstrikt in religie. Hij wilde dat mensen geloofden zoals hij, maar onze gemeenschap was tolerant voor alle religies.”
In 2007 zei Igwike dat Maduka persoonlijk twee van zijn broers sloeg en zijn 76-jarige vader in de gevangenis gooide, allemaal omdat ze wilden dat de stad respect toonde voor haar erfgoed. En hij zei dat toen zijn moeder naar Maduka’s compound in de stad ging om te smeken voor het leven van haar zoon Basil, Maduka zijn politie-escorte beval om haar uit het gebied te krijgen.
“Ze sleepten de fragiele oude vrouw, kneusden en vilten haar zwakke knieën, en tijdens het slepen van haar uit Dr. Maduka’s compound, maakte haar Afrikaanse rapper (omslagdoek) los van haar middel en werd ze vrijwel naakt naar buiten gesleept,” zei Igwike.
Toen hij in Afrika was, zei Igwike, ontsnapte hij “ternauwernood aan de dood door de misdadigers van Maduka.”
Maduka noemt de beschuldigingen “totaal vals” en zei dat de mannen alleen maar zijn goede werken in zijn thuisstad in diskrediet willen brengen.
“Ik zou nooit iemand slaan, en ik zou nooit iemand betalen om het te doen. Ik ben een goede christen,” zei hij.
Hij zei dat hij gelooft dat Igwike de campagne tegen hem heeft georkestreerd. Igwike “wenst nu dat hij meer had gedaan voor zijn stad en probeert in diskrediet te brengen wat ik heb gedaan. … Hij is gewoon jaloers op wat ik heb gedaan en hij zou willen dat hij meer had gedaan.”
Hij zei ook dat Igwike’s hulp om hem op de universiteit te krijgen in feite neerkwam op het regelen van een aanvraag voor hem.
Ds. Placid Guste, die in het katholieke klooster Mary the Font Solitude buiten St. Louis woont, zei dat Maduka hem in 2007 hielp een klooster op te richten in de buurt van de stad.
“Hij doneerde 10 acres land en kreeg enkele anderen zover om dat ook te doen,” zei de priester. “Ze deden dat vrijwillig. … En ze raakten relikwieën kwijt die ze kwijt wilden. Dr. Maduka had daar niets mee te maken.”
Hij zei ook dat de naamsverandering tot stand kwam na een stemming van het volk.
“De mensen die de verandering niet leuk vonden, stemden niet en kwamen alleen achteraf naar buiten om te klagen,” zei hij.
De priester zei dat Maduka door de stad moest reizen met een politie-escorte.
“Als hij dat niet deed, zou hij worden ontvoerd en vastgehouden voor losgeld,” zei hij.
In het politieonderzoek dat Maduka vrijsprak van enig vergrijp, werd vastgesteld dat al in 2002 leiders in de gemeenschap spraken over het veranderen van de “achterlijkheid van hun gemeenschap” en een kruistocht begonnen “om te bidden voor de vooruitgang van de gemeenschap.”
“Tijdens de kruistocht,” aldus het rapport, “waarschuwde de voorganger voor het aanbidden van afgoden en dat ze afgoden/heiligdommen moesten vernietigen die geassocieerd werden met het kwaad.” Het politieonderzoek zei ook dat de voorganger de naam Nkerehi “slecht” vond en eiste dat de naam werd veranderd.”
Na de kruistocht werden volgens de politie de afgodsbeelden en heiligdommen vernietigd en de naam van de stad veranderd.
Referendums werden gehouden om ervoor te zorgen dat “de juiste procedure” werd gevolgd bij het veranderen van de naam van de stad in 2008, stelt het politierapport.
“Het besluit om de naam Nkerehi te veranderen kwam niet van Dr. Godwin Maduka, maar van een kruistocht,” aldus het rapport.
Volgens een recente stadsgeschiedenis, verstrekt door advocaat Vincent Ottaokpukpu, stamt de naam van de stad af van gebeurtenissen eeuwen geleden waarbij een jager genaamd Okpuama betrokken was die mensen ving die hij gebruikte voor rituelen en offerandes. Nkerehi, of “koeien die met geweld worden genomen”, werd de bijnaam die Okpuama gaf aan de handeling waarbij mensen als offers werden gebruikt. De mensen vonden de naam mooi en noemden het gebied ernaar.
De naam, Nkerehi, symboliseert dan, volgens de geschiedenis, menselijke wezens die werden gebruikt voor rituelen en “vandaar de roep van de mensen om de naam te veranderen in iets beters.”
Een andere geschiedenis, verstrekt door Igwike, zegt dat de stad eenvoudigweg is vernoemd naar “een groot kind” dat “Nkerehi” werd genoemd omdat “een koe het heersende dier was.”
Igwike, en een andere universiteitsprofessor uit Nigeria die in de Verenigde Staten is gevestigd, Patrick Ibe, zeggen beiden dat de referenda om de naam van de stad te veranderen zijn vervalst, wat erop wijst dat Maduka in staat was om regeringsambtenaren af te kopen. De twee mannen staan aan het hoofd van een groep die Nkerehi Town Union-USA heet. Beiden zeggen dat ze regelmatig contact houden met inwoners en familieleden in “een poging om gerechtigheid voor hen te krijgen.”
Ibe, een professor in strafrecht aan de Albany State University in Georgia, vertelde het Review-Journal dat het onmogelijk is om Maduka’s monetaire invloed te overschatten.
Een open brief die hij samen met Igwike op 5 januari 2010 schreef aan de Nigeriaanse inspecteur-generaal van politie en de gouverneur van de staat Anambra, toont de diepte van hun overtuiging dat hun vaderland corrupt is:
“Het is … jammer maar niet verrassend dat de regering van de staat Anambra onder gouverneur Peter Obi geen enkele vastberadenheid heeft getoond om de onwettige activiteiten van de milities van Dr. Godwin Maduka te stoppen. Godwin Maduka’s militie en zijn jeugdboefjes in Nkerehi … Dr. Maduka zou hebben opgeschept dat hij een van de belangrijkste financiers is van het tweede gouverneursbod van gouverneur Peter Obi in Anambra State.”
Voor Maduka is het idee dat hij zijn geld gebruikt om overheids- en politiefunctionarissen te corrumperen belachelijk.
“Ik zou dat niet kunnen doen met al die mensen,” zei hij. “Ik ben een goed mens. Ik heb alleen geld gegeven om mensen te helpen. Er is geen waarheid in deze leugens.”
Zeker, zei hij, als hij alle autoriteiten kon afbetalen, “zou mijn broer dan gewoon zijn gearresteerd?”
Op woensdag werd Maduka’s broer Hyacinth door de politie opgepakt voor verhoor in verband met de chaos in Nkerehi/Umuchukwu. Volgens de Nigeriaanse wet wordt iemand die een petitie ondertekent waarin hij van een vergrijp wordt beschuldigd, ondervraagd, zei Maduka.
“Dat is mij ook overkomen, en er is niets tegen mij gevonden,” zei hij. “Ik maak me zorgen over mijn broer, maar tegelijkertijd weet ik dat hij niets verkeerds heeft gedaan.”
Maduka zei dat hij in 2009 nooit de United Action Against Corruption & Injustice International Annual Award for Incorruptible Icons in Africa van zijn land zou hebben gewonnen als hij “een slechte kerel” was.”
“Ik probeer alleen de juiste dingen te doen voor alle mensen,” zei hij. “Mijn patiënten zullen je dat vertellen. We zien er bijna 100 per dag.”
Het is makkelijk om patiënten in de Las Vegas Valley te vinden die de lof van Maduka zingen.
Charlotte Hodges, een bewaakster van het Clark County School District die in een auto-ongeluk zat waardoor ze nauwelijks nog kon lopen, noemt Maduka “een godsgeschenk.”
“Ik had zonder hem niet op mijn werk kunnen blijven,” zei ze. “Shots, blokken, IV duwt, fysiotherapie – hij gaf me niet alleen pillen en liep weg. Hij is er voor me geweest. Nu kan ik lopen. Hij geeft om zijn patiënten. Ik hou van hem. We hebben geluk dat we hem in Las Vegas hebben.”
Review-Journal verslaggever Brian Haynes droeg bij aan dit verslag. Neem contact op met verslaggever Paul Harasim via [email protected] of 702-387-2908.