Jurassic Gorilla https://jurassicgorilla.com
Andreas Munzer’s nalatenschap, of in ieder geval volledige biografie, lijkt grotendeels te bestaan uit zijn autopsieresultaten als je afgaat op Wikipedia’s Andreas Munzer-pagina. Meestal lees je in het biografiegedeelte van iemands wiki-pagina over zijn vroege leven, zijn strijd om succes, zijn grote successen, enz. Het volgende is de volledige biografie van Andreas Munzer volgens zijn Wikipedia-pagina (althans op het moment van dit schrijven).
Münzer was een bewonderaar van zijn Oostenrijkse collega-bodybuilder Arnold Schwarzenegger. Hij probeerde Schwarzenegger te imiteren en ontmoette zijn held uiteindelijk op de Arnold Classic wedstrijd in 1996. Tijdens zijn wedstrijden gebruikte hij verschillende ergogene middelen, waaronder grote hoeveelheden kaliumsparende diuretica, wat mogelijk leidde tot zijn dood in 1996.
Na maanden van maagpijn werd Münzer in de ochtend van 12 maart 1996 opgenomen in het ziekenhuis. Tegen 19.00 uur hadden de artsen besloten hem te opereren om het bloeden uit zijn maag te stoppen, maar zijn lever en nieren begaven het kort daarop. Zijn toestand was op dat moment te ernstig voor een bloedtransfusie en hij overleed op de ochtend van 14 maart op 31-jarige leeftijd. De autopsie gaf als doodsoorzaak dystrofisch meervoudig orgaanfalen.
Enkele van de specifieke autopsiebevindingen waren een extreem gespierde lichaamsbouw met een bijna volledige afwezigheid van onderhuids vet, een lever die talrijke tumoren ter grootte van een pingpongbal bevatte (waarbij de helft van de lever gewoon bestond uit een brokkelige massa die op polystyreen leek), verschrompelde testikels, en harthypertrofie (Münzers hart woog 636 gram; een normaal mensenhart weegt gewoonlijk 300-350 gram).
Münzer’s elektrolyten waren ook uit balans, en zijn kaliumgehalte was extreem hoog. Er werden sporen van ongeveer 20 verschillende drugs gevonden, samen met acute toxiciteit (misschien veroorzaakt door een stimulerend middel). Schwarzenegger stuurde een krans naar Münzer’s begrafenis in Stiermarken, met de boodschap: “Een laatste groet aan een vriend.”
Munzer kwam tegelijk met Dorian Yates die een nieuw niveau in conditionering neerzette door een voorbeeld te zijn van wat bodybuilders “droog” noemen. Als een bodybuilder eenmaal in wedstrijdconditie is, zal hij proberen elk laatste spoortje overtollig water net onder de huid kwijt te raken dat zijn definitie zou kunnen vertroebelen. Sommigen proberen deze droogte op natuurlijke wijze te bereiken, anderen grijpen naar diuretica. Uitdroging is een potentieel gevaarlijke bijwerking van diuretica, maar de ernstigste is een volledige ineenstorting van hart en bloedvaten. Op korte termijn zijn diuretica potentieel veel gevaarlijker dan steroïden indien verkeerd gebruikt in competitie.
Wat is een voorbeeld van de droge look? Bij Dorian Yates was de huid zo dun dat je direct het spierweefsel kon zien dat er hobbelig, aderig of korrelig uitzag. Bodybuilders streven er nog steeds naar om er korrelig uit te zien, wat er voor mensen buiten de bodybuilding waarschijnlijk gewoon uitziet als een slechte huid. Het voorbeeld van korreligheid hieronder is de dij van Dorian Yate:
Bodybuildingtijdschriften gebruiken vaak Photoshop-filters op bodybuildingfoto’s om meer korreligheid op het lichaam naar voren te brengen en zo de bodybuilder er meer gespierd uit te laten zien. Het is uiterst ongezond om het “korrelige” niveau van lichaamsvet te bereiken en het ziet eruit als kraakbeen en bulten onder de huid, maar bodybuildingtijdschriften proberen het te verkopen als een aantrekkelijk uiterlijk. Als je deze look in je foto’s in Photoshop wilt “verbeteren” gebruik dan de Shadows/Highlights aanpassing en/of het Unsharp Mask filter.
Grote huidporiën of kippenvel kunnen bijdragen aan de korrelige look. Zelfs sproeten en moedervlekken kunnen je er korrelig uit laten zien. Je denkt dat ik een grapje maak, maar kijk eens naar de tijdschrift cover hieronder. Als je die quads zou voorzien van kogelwonden en brandplekken van sigaretten, dan zijn er in de bodybuildingswereld hardcore mensen die denken dat die extra details de lichaamsbouw versterken. Kijk niet verder dan de huidige rage onder sommige bodybuilders om tatoeages over het hele lichaam en gezicht te nemen als bewijs dat bodybuilding begint te gaan over het maken van een complete puinhoop van jezelf.
Weet je wie niet korrelig was? Arnold Schwarzenegger. Zijn huid was te goed. Zeker, hij had betere genetica en zag er beter uit dan de meeste van de huidige oogst van bodybuilders die bereid zijn om het 21e eeuwse niveau van bodybuilding drugs te nemen, maar hij miste die gristelijke, hobbelige, geplukte kip look aan zijn huid.
Andreas Munzer was technisch gezien korrelig, maar hij had geluk omdat zijn huid in goede conditie was en zijn spiervezels niet werden verdoezeld door over-vasculariteit. De strepen in de spier zijn het belangrijkst, niet de aderen. Er zijn bodybuilders met meer dan 10% lichaamsvet die nog steeds aders hebben, ook al wordt hun spierdefinitie aan het oog onttrokken door lichaamsvet. Tijdens wedstrijden zie je vaak bodybuilders van wie de middelmatige definitie verder wordt verdoezeld door een wirwar van slordige aderen. Munzer was een hyperblanke levende anatomiegrafiek met zeer duidelijke gespierdheid en definitie. We zullen een vervolgartikel schrijven met meer details over het leven van Andreas Munzer.
Arnold Schwarzenegger zegt dat er niet meer geschud wordt in bodybuilding