Mini zou het liefst zien dat je de 2012 Coupe ziet als een pure sportwagen, zozeer zelfs dat zijn baas Kay Segler het nodig vond om de persconferentie bij de lancering te leiden in een vuurvaste overall.
En het is waar dat in zijn twee-zits configuratie en drie-box ontwerp, zijn omtrek veel meer gemeen heeft met traditionele speciaal gebouwde sportwagens dan enig ander die de Mini badge draagt.
Dus hoe anders is het echt? We reden een van de eerste exemplaren om erachter te komen.
Style or Substance?
Het is moeilijk te zeggen of de styling van de 2012 Mini Coupe een mijlpaal van het moderne design is of een benadering van hoe de hatch eruit zou kunnen zien als je een olifant zou kunnen overhalen om er op te gaan zitten. Voor wat het waard is, ik vond het helemaal niets toen ik het voor het eerst zag, maar na een dag in en rond het, heb ik op zijn minst wennen aan zijn uiterlijk.
In essentie, de Coupe is bijna een centimeter lager dan de hatch en beschikt over een voorruit met 13 graden meer rake. Aan de achterkant is een nieuwe opening ontworpen om de auto een drie-box vorm te geven en een uitrolbare achterspoiler te integreren in zijn dek. Dankzij het verwijderen van de achterbank, is de kofferbak aanzienlijk vergroot.
Binnenin, zal de architectuur vertrouwd zijn voor iedereen die Mini kent, maar als je omhoog kijkt, zie je scoops in de dakbekleding zoals die Dan Gurney gebruikte in zijn GT40. Ze zullen u niet helpen Le Mans te winnen, maar ze betekenen wel dat de Coupe net zo veel hoofdruimte biedt als de hogere hatch, wat een handige truc is.
Mechanisch is er echter heel weinig anders. De motoren zijn gesneden en geplakt van de hatchback en als je wilt gaan voor de John Cooper Works model, kunt u hetzelfde zeggen voor de ophanging, ook. Standaard coupés krijgen stijvere dempers en dikkere rolbeugels in vergelijking met hun hatchback tegenhangers, maar de veren zijn hetzelfde.
Verwacht niet dat die lagere daklijn en het ontbreken van achterstoelen om te resulteren in minder gewicht. Dat komt omdat alle extra verstevigingen om de torsiestijfheid te verhogen en het gewicht van dat achterspoilersysteem in feite zorgen voor een extra 50 pond of zo.
Het moment van de waarheid
Het duurt niet lang voordat ik me realiseer dat ondanks het feit dat hij niet meer vermogen en een beetje extra gewicht heeft, hij sneller aanvoelt dan de standaard hatchback. Jammer genoeg is dat niet zo, althans niet veel. Mini zegt dat de Coupe een tiende van de 0-62-mph tijd afneemt, alleen omdat de nieuwe vorm de gewichtsbalans van de auto nog verder naar voren heeft verschoven (maar met hoeveel wil het niet zeggen) om een beetje meer tractie te geven vanaf de lijn. En de 2-mph winst in topsnelheid komt hoffelijkheid van de lichte aërodynamische voordeel verleend door die meer scherpe voorruit.
Maar laten we niet worden vertraagd door de details. Feit is, of de topsnelheid nu 148 of 150 mph is, of dat het 6,4 of 6,5 seconden duurt om 6,5 mph te bereiken, dit is een snelle, kleine auto. Hoe meer tijd ik doorbreng met zijn pint-size 1.6-liter motor, hoe meer ik er van onder de indruk raak. Voor zo’n kleine motor is 208 pk een enorm vermogen, zelfs als er een turbo op zit. Maar wat echt indruk maakt, is dat dit vermogen zo gelijkmatig en soepel wordt geleverd over de brede vermogensband, zonder vertraging of slappe gasrespons.
En de manier waarop de 2012 Mini Coupe een bochtige weg hanteert, laat opnieuw zien hoe goed BMW begrijpt hoe de waarden van de oorspronkelijke Mini naar de 21e eeuw kunnen worden vertaald. De besturing is snel, de banden grip, en wanneer je echt begint te gooien, de balans indrukwekkend neutraal voor een auto met voorwielaandrijving.
Verre van perfect
Wat zou kunnen leiden u om te denken dat alles goed was met de nieuwe familielid. Maar dat is niet zo. Of deze coupé amuseert of woedend maakt, hangt meer af van waar je woont dan zou moeten.
Het wegdek rond München is indrukwekkend glad, maar zelfs hier hebben de Duitsers niet elke ruwe weg kunnen elimineren. En als je er een vindt, verslechtert de rijkwaliteit snel van bevredigend naar onaanvaardbaar. Het is niet alleen uw comfort, waar u in een tweedeurs sportwagen misschien niet zoveel om geeft, maar het feit dat de progressie zo schokkerig kan worden dat het uw plezier bederft in het verder fundamenteel goede rijgedrag van de auto.
Er zijn ook andere problemen. Net als je denkt dat het achterscherm misschien net een beetje te klein is, komt de achterspoiler tevoorschijn en berooft je van het weinige zicht naar achteren dat er was. En die enorme en domme centrale snelheidsmeter werkt hier niet beter dan in elke andere Mini.
A Tough Sell
Maar geen van deze dingen verklaart waarom de 2012 Mini Coupe teleurstelt. Het gaat niet om wat hij doet, goed of fout. Het gaat over wat het niet doet, namelijk u voorzien van een enkele serieuze reden om te kiezen voor een boven de standaard hatchback. Voor alle Mini’s aanmatiging over het feit dat het een sportwagen en hoeveel Nomex de baas kiest om te dragen, de Coupe biedt niet meer real-world prestaties dan de standaard hatchback, noch is het merkbaar beter te rijden.
Dan is er het feit dat de hatch is goedkoper en praktischer. U kunt de hatch om te zetten in een tweezitter met meer dan het dubbele van de kofferbak capaciteit van de Coupe door simpelweg vouwen van de achterbank. En je kunt vier mensen in één krijgen mocht het nodig zijn. Niet gaat gebeuren met de Coupe.
Zelfs zo, niet ontsnappen met het idee dat Mini heeft geproduceerd een slechte auto, want het is nog steeds snel, leuk en goed afgewerkt. Maar Mini heeft er een truc mee gemist. Als het zelfs de helft van zoveel aandacht had besteed aan de manier waarop de Coupe rijdt als het heeft aan de manier waarop het eruit ziet, zou haar claim om de eerste echte sportwagen van het merk te hebben gebouwd geloofwaardig zijn geweest.
Het zou geen complete reengineering hebben gekost, alleen wat detail tuning: een beetje meer vermogen dat het chassis met gemak aankan, een doordachte herstemming van de ophanging, een kortere eindaandrijving – dat soort dingen. Dan had hij net zo goed of zelfs beter kunnen rijden dan hij eruitziet. Maar zoals het er nu voor staat, is er maar één reden om hem te verkiezen boven een Mini hatchback, en die heeft niets met rijden te maken.
Edmunds was aanwezig bij een door de fabrikant gesponsord persevenement om dit verslag mogelijk te maken.