Volledig Beknopt
Hoofdstuk Inhoud
De apostel geeft de redenen voor het spreken in zijn eigen lofprijzing. (1-14) Toont aan dat hij het evangelie vrijelijk had verkondigd. (5-15) Legt uit wat hij ging toevoegen ter verdediging van zijn eigen karakter. (16-21) Hij geeft een verslag van zijn arbeid, zorgen, lijden, gevaren en bevrijdingen. (22-33)
Commentaar op 2 Korintiërs 11:1-4
(Lees 2 Korintiërs 11:1-4)
De apostel wenste de Korintiërs te bewaren voor bederf door de valse apostelen. Er is slechts één Jezus, één Geest en één evangelie, dat hun verkondigd en door hen ontvangen moet worden; en waarom zou iemand door de listen van een tegenstander bevooroordeeld worden tegen hem, die hen eerst in het geloof onderwees? Zij moeten niet luisteren naar mensen, die zonder reden hen willen afleiden van hen, die het middel waren tot hun bekering.
Commentaar op 2 Korinthe 11:5-15
(Lees 2 Korinthe 11:5-15)
Het is veel beter om eenvoudig te zijn in het spreken, en toch openlijk en in overeenstemming met het evangelie te wandelen, dan door duizenden bewonderd te worden, en in hoogmoed verheven te zijn, om het evangelie te schande te maken door een slechte gemoedsgesteldheid en een onheilig leven. De apostel wilde niemand de ruimte geven om hem te beschuldigen van wereldse plannen in de prediking van het evangelie, opdat anderen die hem te Korinthe tegenwerkten, in dit opzicht geen voordeel tegen hem zouden behalen. Hypocrisie mag worden verwacht, vooral wanneer wij bedenken welke grote macht Satan, die heerst in de harten van de kinderen der ongehoorzaamheid, heeft over de gedachten van velen. En zoals er verleidingen zijn tot slecht gedrag, zo is er evenveel gevaar aan de andere kant. Het dient ook Satans doel om goede werken tegenover de verzoening van Christus en de verlossing door geloof en genade te stellen. Maar het einde zal hen ontdekken die bedrieglijke werkers zijn; hun werk zal in het verderf eindigen. Satan zal zijn predikanten toestaan om óf de wet óf het evangelie afzonderlijk te prediken; maar de wet zoals die tot stand komt door geloof in Christus’ gerechtigheid en verzoening, en het deelhebben aan Zijn Geest, is de toetssteen van elk vals systeem.
Commentaar op 2 Korinthe 11:16-21
(Lees 2 Korinthe 11:16-21)
Het is de plicht en de praktijk van de christenen om zich te verootmoedigen, in gehoorzaamheid aan het gebod en het voorbeeld van de Heer; nochtans moet voorzichtigheid ons leiden in wat nodig is om dingen te doen die wij wettig mogen doen, zelfs het spreken over wat God voor ons, en in ons, en door ons heeft gewrocht. Ongetwijfeld wordt hier verwezen naar feiten waarin het karakter van de valse apostelen was aangetoond. Het is verbazingwekkend te zien hoe zulke mannen hun volgelingen in slavernij brengen, en hoe zij van hen nemen en hen beledigen.
Commentaar op 2 Korinthe 11:22-33
(Lees 2 Korinthe 11:22-33)
De apostel geeft een verslag van zijn arbeid en lijden; niet uit trots of ijdele roem, maar tot eer van God, die hem in staat stelde zoveel te doen en te lijden voor de zaak van Christus; en toont aan waarin hij de valse apostelen overtrof, die zijn karakter en nut trachtten te verminderen. Het verbaast ons na te denken over dit verslag van zijn gevaren, ontberingen en lijden, en zijn geduld, volharding, ijver, opgewektheid en bruikbaarheid te zien, te midden van al deze beproevingen. Zie hoe weinig reden wij hebben om de pracht en overvloed van deze wereld lief te hebben, wanneer deze gezegende apostel er zoveel ontberingen in ondervond. Onze uiterste ijver en diensten lijken onwaardig in vergelijking met de zijne, en onze moeilijkheden en beproevingen kunnen nauwelijks worden waargenomen. Het kan ons ertoe brengen ons af te vragen of wij werkelijk volgelingen van Christus zijn of niet. Hier kunnen wij geduld, moed en vast vertrouwen in God bestuderen. Hier kunnen wij leren minder aan onszelf te denken; en wij moeten ons altijd strikt aan de waarheid houden, als in Gods tegenwoordigheid; en alles verwijzen naar Zijn heerlijkheid, als de Vader van onze Here Jezus Christus, die gezegend is tot in eeuwigheid.