Zespół połączenia piersiowo-lędźwiowego

Zespół połączenia piersiowo-lędźwiowego jest również nazywany zespołem Maigne’a lub zespołem ramienia grzbietowego lub zespołem ramienia tylnego. Jest on spowodowany niewyjaśnioną aktywacją pierwotnego podziału tylnej gałęzi nerwu rdzeniowego.

W przypadku braku jakichkolwiek objawów radiologicznych, diagnoza stawiana jest klinicznie.

Zespół połączenia piersiowo-lędźwiowego (TLJ) składa się z segmentów ruchowych T10-11, T11-12 i T12-L1. Ten obszar przejściowy, znajdujący się pomiędzy kręgosłupem piersiowym i lędźwiowym, jest często źródłem charakterystycznego zespołu bólowego charakteryzującego się odesłaniem bólu w powiązanych dermatomach (T10 do L1).

Anatomia tylnych rami

Pierwotne rami piersiowo-lędźwiowe dzielą się po kilku milimetrach na gałęzie przyśrodkowe i boczne.

Gałąź przyśrodkowa biegnie grzbietowo wzdłuż kąta między wyrostkami poprzecznymi i zygapofyzalnymi odpowiednich kręgów i oddaje gałęzie zaopatrujące powierzchnię czołową na tym poziomie.

Druga niespójna gałąź biegnie doogonowo, zaopatrując powierzchnię czołową na poziomie poniżej. Gałąź przyśrodkowa przechodzi następnie wzdłuż wyrostka kolczystego, zaopatrując okostną zarówno blaszki, jak i wyrostka kolczystego przed zakończeniem na końcówce tego ostatniego.

Unerwia również mięsień wielodzielny, jeden lub dwa poziomy dystalnie od ich wyjścia z kręgu.

Gałąź boczna jest skierowana dogłowowo, bocznie i grzbietowo, zaopatrując erector spinae i przechodząc przez powięź piersiowo-lędźwiową dwa do czterech poziomów dogłowowo od ich wyjścia, gdzie staje się powierzchowna. Gałąź ta daje skórne unerwienie tkankom podskórnym okolicy lędźwiowej i pośladkowej, aż do trochanteru większego.

Przyczyny zespołu połączenia piersiowo-lędźwiowego

Najczęstszą przyczyną zespołu połączenia piersiowo-lędźwiowego jest niewielka dysfunkcja międzykręgowa w obrębie połączenia piersiowo-lędźwiowego.

Naturalny charakter tej dysfunkcji pozostaje nieznany, chociaż bardzo prawdopodobne jest zaangażowanie albo części twarzowej, albo dysku. Bardziej niż jakakolwiek inna część kręgosłupa, zespół połączenia piersiowo-lędźwiowego jest zaangażowany w ruchy rotacyjne.

To może prowadzić do nadmiernej eksploatacji tego segmentu ruchu, co może zapoczątkować zwyrodnienie dysku lub fasetek. Przepuklina dysku lub zapadnięcie się trzonu kręgu T11, 12 lub L1 może być również odpowiedzialne.

Inne przyczyny to uwięzienie skórnego ramienia grzbietowego L1, gdy przecina on grzebień kości biodrowej i staje się powierzchowny, perforując sztywny włóknisto-sieczny tunel utworzony przez powięź piersiowo-lędźwiową powyżej i brzeg grzebienia poniżej.

Podobnie, uwięzienie bocznej gałęzi skórnej nerwu iliohypogastrycznego może być przyczyną bólu.

Prezentacja kliniczna

Zależnie od zajętej gałęzi, ból może dotyczyć

• Dolnych pleców (skórne ramiona grzbietowe)
• Pachwiny (nerw podżebrowy lub iliohypogastryczny)
• Bocznego aspektu biodra (boczne skórne ramiona nerwu podżebrowego lub iliohypogastrycznego)

Możliwe są wszystkie kombinacje tych prezentacji klinicznych.

Ból dolnego odcinka kręgosłupa jest z pewnością najczęściej spotykaną dolegliwością bólową. Ból jest zwykle rozsiany w bocznej części dolnej części pleców, nie odpowiadając dokładnie konkretnemu dermatomowi.

Rzadko ból jest obustronny.

Ból jest zwykle ostry, trwa krócej niż 2 lub 3 miesiące, często pojawia się po rotacyjnym ruchu tułowia, długotrwałej forsownej postawie, podnoszeniu, a czasami bez żadnych oczywistych czynników poprzedzających.

Ból często nasila się przy zginaniu po stronie kontralateralnej.

W badaniu przedmiotowym występuje ból i tkliwość w talerzu kości biodrowej w punkcie, który jest konsekwentnie zlokalizowany siedem centymetrów od linii środkowej. Ucisk w tym miejscu wywołuje ostry, przeszywający ból podobny do tego, na który skarży się pacjent.

Przeciwległy grzebień biodrowy jest zwykle nienaruszony.

Test szczypania-rolowania jest zwykle dodatni. Można go ujawnić, delikatnie chwytając fałd skóry między kciuki i palce wskazujące, unosząc go z dala od tułowia i rolując powierzchnie podskórne względem siebie w sposób szczypiący i rolujący. Po zaangażowanej stronie skóra pokrywająca pośladek i grzebień biodrowy jest tkliwa w porównaniu ze stroną przeciwną.

Hiperalgezja jest odpowiedzialna za ten test.

Badanie obszaru połączenia piersiowo-lędźwiowego może powodować tkliwość.

Zaatakowana tylna odnoga kości ramiennej kończy się miejscowo, powodując zmiany troficzne skóry określane jako cellulalgia, polegające na pogrubieniu lub guzowatości skóry i utracie włosów lub obrzęku.

Zdjęcia

Radiograficzne nie mają znaczenia. MRI, CT i mielografia są niejednoznaczne.

Blok diagnostyczny

Ból zostaje złagodzony przez wstrzyknięcie środka znieczulenia miejscowego do odpowiedniego stawu twarzowego. Ta procedura diagnostyczna może być również terapeutyczna.

Leczenie

Leczenie polega na podawaniu leków przeciwzapalnych, manipulacji kręgosłupa i blokad znieczulających.

.