Piszczel bliższa jest górną częścią kości podudzia, która łączy się ze stawem kolanowym. Złamania piszczeli bliższej są dość częstymi urazami kończyn dolnych. Mogą być wynikiem urazów o niskiej energii lub urazów o dużej energii, począwszy od poślizgnięć i upadków, a skończywszy na poważnych wypadkach samochodowych.
Ponieważ naczynia krwionośne, więzadła, mięśnie, nerwy i skóra mogą doznać urazu jednocześnie podczas tego typu złamania, kluczowe jest, aby specjalista ortopeda ocenił wszelkie uszkodzenia tkanek miękkich w celu prawidłowego leczenia złamania. Złamania bliższej nasady kości piszczelowej muszą być prawidłowo rozpoznane i zdiagnozowane w celu opanowania urazu i przywrócenia normalnego zakresu ruchu, stabilności i siły kończyn. Prawidłowe, jednoczesne leczenie takich złamań i towarzyszących im urazów tkanek miękkich może również zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia stawów w przyszłości.
Anatomia piszczeli bliższej
Ponieważ kolano dźwiga większy ciężar niż jakikolwiek inny staw i jest odpowiedzialne za szeroki zakres ruchów, urazy wszelkich łączących je kości i więzadeł mogą być dość poważne. Mięśnie, więzadła oraz inne tkanki miękkie odgrywają istotną rolę w stabilizacji stawu kolanowego, jednak nie tak ważną jak kości kończyn dolnych, a w szczególności kość tworząca plateau kości piszczelowej. Kość piszczelowa bliższa nie jest tak gruba jak trzon kości piszczelowej, dlatego też łatwiej ulega urazom.
Wewnątrz kości piszczelowej bliższej znajdują się dwa odrębne obszary: kłykieć przyśrodkowy i kłykieć boczny. Na górnej powierzchni kości piszczelowej znajdują się również dwie gładkie powierzchnie stawowe, które w części środkowej łączą się z kłykciami kości udowej, a w części obwodowej podpierają łąkotki stawu kolanowego.
- Liczba przyśrodkowa – owalna powierzchnia stawowa, lekko wklęsła od tyłu do przodu i od boku do boku.
- Nasadka boczna – prawie okrągła, nieco wypukła od tyłu do przodu, ale wklęsła od boku do boku.
Kręgosłup kości piszczelowej, zwany również wyrostkiem międzykłykciowym, znajduje się pomiędzy powierzchniami stawowymi. Jest on chroniony przez bulwki po obu stronach i oznaczony przez wgłębienia, w których łączą się łąkotki i więzadła krzyżowe tylne z przodu i z tyłu. Istnieje kilka powierzchni bliższej nasady kości piszczelowej:
- Powierzchnie przednie – ciągła powierzchnia kłykci, która tworzy płaski, gładki obszar o prawie trójkątnym kształcie.
- Powierzchnie tylne – kłykcie są oddzielone od siebie płytkimi wgłębieniami, do których przyczepia się więzadło krzyżowe tylne stawu kolanowego.
- Powierzchnia przyśrodkowa – wypukła, wydatna i szorstka powierzchnia, na której przyczepia się więzadło poboczne piszczelowe.
- Powierzchnia boczna – wypukła, wydatna i szorstka powierzchnia z wyraźnym obszarem, na którym przyczepia się pasmo biodrowo-piszczelowe.