YELLOWSTONE NATIONAL PARK – Jeśli wędrowaliście w północnych Górach Skalistych powyżej 9000 stóp, wędrowaliście wśród lasów sosny białej.
A jeśli wędrowałeś w Górach Skalistych od 2009 roku, prawdopodobnie wędrowałeś przez martwy i umierający las, wycięty przez powszechne ognisko chrząszcza sosny górskiej.
Na konferencji naukowej we wtorek w Mammoth Hot Springs, w pobliżu północnej granicy Yellowstone, biolodzy cytowane zmiany klimatu jako główny czynnik. Od lat 80-tych do dziś, temperatury poszły tylko w jednym kierunku: Up.
Śmierć jest głównym zmartwieniem dla konserwatorów, biologów i zarządców gruntów publicznych, dla sosny białejbark obsługuje cały ekosystem. Niedźwiedzie, sójki i inne stworzenia leśne zależą w dużej mierze od nasion sosny dla ich diety.
Bez nasion, biolodzy obawiają się tak zwanej „kaskady troficznej”, gdzie cały łańcuch pokarmowy przesuwa się, gdy główny producent odpada.
Silne uderzenie
„Sosna biała jest zarówno fundamentem, jak i gatunkiem kluczowym”, powiedział Jesse Logan, emerytowany entomolog amerykańskiej Służby Leśnej. „Zdrowie sosny białej jest bardzo ściśle związane ze zdrowiem całego ekosystemu.”
Większy ekosystem Yellowstone, obszar wielkości Karoliny Południowej rozciągający się na 31 000 mil kwadratowych przez Montanę, Wyoming i Idaho, został szczególnie mocno uderzony przez epidemię chrząszczy.
Od 2009 roku ponad 95 procent dużych drzew w regionie uległo chrząszczom sosnowym.
The primary driver
„We view this as the stage-setting event that has allowed more beetle events,” said David Thoma, a National Park Service ecologist studying factors behind the beetle outbreak. „Temperatura jest głównym motorem.”
Cieplejsze temperatury pozwalają chrząszczom przezimować. Do późnych lat 90-tych, temperatury zimowe w kraju były nieprzyjazne. Trzydzieści lat ocieplenia sprawiło, że sosny są narażone na zagrożenie, które rzadko widziały.
Nie wszystkie wiadomości są złe, jednak.
Niektóre drzewa okazały się odporne na epidemie. Inne rosną w strefach lub „ostojach klimatycznych”, które z różnych powodów uchroniły drzewa przed chrząszczami. Thoma widzi takie obszary – znane również jako „mikrorefugia” – jako kluczowe dla wszelkich wysiłków zarządczych idących naprzód.
„Koncepcja mikrorefugii jest powodem do nadziei”, powiedział Thoma. „Jest to szczególnie ważne dla zarządzania krajobrazem w nowej normie chrząszczy.”
A prehistoryczny, lub „paleo,” zapis oferuje pewne wskazówki, że drzewo jest twardsze niż podejrzewają badacze. Węgiel drzewny i starożytne zapisy pyłkowe sugerują, że przestrzeń niszowa potrzebna sosnie białej jest znacznie większa niż szacują modele.
Starożytny zapis
Oceniając rdzenie osadów jeziornych z regionu sięgające 15 000 lat w przeszłość, zespół z Montana State University znalazł sosny białej bardziej obfite pomimo wyższych temperatur letnich i częstotliwości pożarów niż obecnie.
„W najcieplejszych okresach, sosna biała była naprawdę bardzo szczęśliwa,” powiedziała Cathy Whitlock, dyrektor MSU Montana Institute on Ecosystems, która kierowała zespołem badawczym.
„Perspektywa paleo daje naprawdę dobry wgląd,” dodała. „Patrzymy dużo na teraźniejszość …, ale to nie daje ci perspektywy, aby spojrzeć na zmiany klimatu.”
Logan nie jest tak pewny siebie. Całkowicie nowy reżim temperaturowy mógłby osłabić zdolność gatunku do powrotu, jak to miało miejsce po minionych epidemiach chrząszczy. „Trudno sobie wyobrazić, że te lasy powrócą do normalnego stanu w jakimkolwiek znaczącym czasie,” powiedział.
Program hodowlany
Nie będzie to spowodowane brakiem prób: Naukowcy Służby Leśnej USA hodują drzewa odporne na suszę i rdzę pęcherzykową, inną przypadłość niszczącą drzewostany. Agencja zasadziła w tym roku prawie 350 akrów odpornej na rdzę sosny białej w większym ekosystemie Yellowstone, co jest częścią trwającego 15 lat wysiłku, aby pomóc temu gatunkowi, powiedziała Mary Frances Mahalovich, genetyk Służby Leśnej.
Ale dwie trzecie lasów sosny białej w regionie Yellowstone rośnie na ziemi chronionej przez status dzikiej przyrody lub granicę parku narodowego – regiony, w których intensywne zarządzanie jest często anatemą.
„Jeśli mamy zamiar zająć się zarządzaniem, musimy się zastanowić, co oznacza dzika przyroda”, powiedział Logan.
I w końcu, z przewidywanym wzrostem temperatur przekraczającym nawet najgorsze scenariusze, mikrorefugia i odporność na chrząszcze mogą okazać się tymczasowe.
Polly Buotte, studentka na Uniwersytecie Idaho, przeprowadziła modelowanie ognisk chrząszczy, śmiertelności sosny białej i przewidywanych temperatur. Sygnał ocieplenia, powiedziała, jest „całkiem jasny.”
„My jako społeczeństwo musimy zmniejszyć emisje lub te refugia staną się hospicjami dla sosny białej,” powiedziała.
.