Badanie to zostało podjęte w celu ustalenia, czy wzór karmienia białkiem pulsu był bardziej skuteczny niż wzór rozprzestrzeniania w celu poprawy anabolizmu białka u młodych kobiet, jak już wykazano u starszych kobiet. Po 15-d okresie adaptacyjnym, 16 młodych kobiet (wiek 26 +/- 1 y) otrzymało 14-d dietę dostarczającą 1,7 g białka/(kg beztłuszczowej masy ciała. d), stosując albo wzorzec pulsacyjny (białko spożywane głównie w jednym posiłku, n = 8), albo wzorzec rozłożony (rozłożenie dziennego spożycia białka na cztery posiłki, n = 8). Bilans azotowy określono na koniec zarówno 15-dniowego okresu adaptacyjnego, jak i 14-dniowego okresu eksperymentalnego. Obrót białkowy całego ciała został określony na koniec 14-d okresu eksperymentalnego przy użyciu glicyny jako doustnego znacznika. Bilans azotu wynosił 17 +/- 5 mg N/(kg beztłuszczowej masy ciała. d) podczas okresu adaptacyjnego. Był on wyższy w okresie doświadczalnym, ale nie różnił się istotnie u kobiet karmionych wzorem rozsianym lub pulsacyjnym. Nie stwierdzono istotnego wpływu schematu żywienia białkowego na obrót białkami w całym organizmie, syntezę białek w całym organizmie oraz rozpad białek. Tak więc, u młodych kobiet, te wzorce karmienia białkiem nie miały znacząco różnych skutków dla retencji białka.