What 'Wish Upon’ Star Joey King Learned from Selena Gomez About Fame and Overcoming Her Haters

Skulony na brązowej skórzanej kanapie w hotelu The London New York City w centrum Manhattanu, Joey King śledzi palce wzdłuż ściany. „Kocham tę ścianę”, mówi, rysując abstrakcyjne linie i krzywe na aksamitnej tapecie.

Ten moment jest być może jedyną instancją dziecięcej kapryśności, jaką widzę u King, 17, podczas naszej godzinnej rozmowy. W końcu pod koniec tego miesiąca kończy 18 lat. Ale poza jej wiekiem, mądrość King wynika z tego, że od ponad 10 lat gra przedwcześnie dojrzałe siostrzyczki (Emma Stone w „Crazy, Stupid, Love”), córki (Channing Tatum w „White House Down”) i wnuczki (Michael Caine w „Going in Style”) w filmach i telewizji. „Dorastałem w otoczeniu wielu ludzi, których podziwiam i podziwiam”, mówi King.

Następnym ekranowym członkiem rodziny, którego King przyjmie, jest Ryan Phillippe w „Wish Upon” z 14 lipca, horrorze o nastolatku, którego pragnienia zdobycia popularności kończą się tragicznymi konsekwencjami. Jednak zamiast grać pomocnika swoich bardziej doświadczonych gwiazd, jak to robiła przez większą część swojej kariery, King – teraz ubrana w dziecięcą różową marynarkę, przycięte dżinsy i srebrne metaliczne szpilki, z kudłatymi kasztanowo-brązowymi włosami opadającymi na ramiona – jest w końcu gotowa, aby objąć prowadzenie.

Wychowana na przedmieściach Los Angeles, King, najmłodsza z trzech córek, zaczęła grać w wieku 3 lat w produkcjach teatru społecznego wraz z siostrami. Nie minęło wiele czasu, zanim przeniosła się na ekran, zaczynając od reklamy płatków śniadaniowych Life w wieku 4 lat: „Nie miałam żadnych kwestii. Naklejałam płatki śniadaniowe Life na kartkę papieru jako projekt rzemieślniczy i zaczęłam je jeść” – powiedziała King. „To była słodka mała rzecz.”

Wkrótce potem, King zaczęła lądować gościnnie w programach takich jak „The Suite Life of Zack and Cody”, zanim zdobyła swoją wielką przerwę jako młodsza siostra Seleny Gomez w „Ramona i Beezus” z 2010 roku, rola, która ugruntowała jej decyzję o profesjonalnym aktorstwie. „Miałam wrażenie, że to jest dla mnie na zawsze” – mówi King – „Tak dobrze się bawiłam. To jest po prostu kontynuowane z taką samą ilością zabawy za każdym razem, gdy wchodzę na plan.”

Ale kiedy przyszedł czas na premierę filmu „Ramona i Beezus”, gdy King rozpoczynał trzecią klasę w nowej szkole, doświadczenie to było dalekie od marzeń. Gdy King pojawiała się na ekranach kin w całym kraju, spotykała się z jękami kolegów z klasy, którzy wyrzucali ją za karierę aktorską. „Nienawidzili mnie, zanim mnie poznali” – mówi King.

Jednakże, King wiedziała lepiej, by wziąć odwet. Wszczepiając lekcję, której nauczyła się od Gomez, z którą, jak sama przyznaje, wciąż utrzymuje kontakt, na temat zabijania życzliwością, King obrała wysoką drogę, skoncentrowała się na swojej pracy i zmiotła dręczycieli ze swoich ramion. „Selena miała 16 lat, kiedy zrobiła ten film. Ja mam prawie 18 lat. Naprawdę patrzyłam na nią jak na starszą siostrę…Ona naprawdę wzięła mnie pod swoje skrzydła i traktowała jak rodzinę.” mówi King. „Mieliśmy rozmowy o pozostawaniu pokornym i byciu miłym dla wszystkich i pracowaniu tak ciężko, jak tylko możesz.”

King niosła lekcje Gomez na pokorze przez całą swoją karierę. Jest to prawdopodobnie to, co wylądowało jej rolę w teledysku Taylor Swift dla jej singla 2010, „Mean”, w którym King grał wyrzuconą uczennicę zmuszoną do jedzenia samotnie w łazience. Jest to również prawdopodobne, co zainspirowało postawę King „glass-half-full”, o czym świadczy jej pozytywne spojrzenie na wszystko, od trolli na Twitterze („Motywują mnie”) do trudności w szkole („Uwielbiałam nauczycieli”) do jej pierwszego w życiu pocałunku z Keeganem Allenem w filmie „The Sound and the Fury” z 2011 roku („Byłam super-duper nerwowa, ale wszystko się udało.”)

Ale pewność siebie King nie zawsze była tak wysoka. Mimo, że jej kariera rozwijała się bardzo szybko – w wieku 13 lat występowała na ekranie u boku takich gwiazd jak James Franco, Julianne Moore i Kate Hudson – King wciąż była obiektem nękania w sieci, zwłaszcza po tym, jak w wieku 11 lat ogoliła głowę, aby zagrać Talię al Ghul w filmie „Mroczny Rycerz powstaje” z 2012 roku. „Ludzie byli jak, 'Wyglądasz jak mały chłopiec. Nienawidzimy cię. Wszystkie te dziwne rzeczy,” mówi King. „Poszedłem do moich sióstr i mojej mamy i płakałem o tym i byłem jak, 'Nie rozumiem, jak oni mogą być tak wredni.’ Ale potem zdałam sobie sprawę, jak głupie i dziecinne to było.”

Doświadczenie zahartowało King do przemysłu i nauczyło ją znaczenia reprezentowania różnorodnych obrazów na ekranie, zwłaszcza po częstym odwiedzaniu Children’s Hospital Los Angeles, gdzie związała się z pacjentami nad ich ogolonymi głowami. „Są mali chłopcy i małe dziewczynki, którzy mają choroby, które tracą włosy, mówi King. „To nie czyni ich mniej pięknymi i niesamowitymi, więc dlaczego miałbyś mnie za to krytykować, skoro jest tak wielu innych ludzi, którzy wyglądają w ten sposób? Po prostu tego nie rozumiałam.”

Pasja King do pozytywnej reprezentacji jest prawdopodobnym powodem, dla którego widzi ona „Wish Upon” jako coś więcej niż horror. King gra w nim Claire, bezlitośnie dręczoną uczennicę liceum, która jest tak zdesperowana, by być lubianą, że jest gotowa poświęcić życie – wątek ten jest bliski King, biorąc pod uwagę jej własne doświadczenia związane z dręczeniem. „Mimo że to straszny film, uświadamia nam, jak straszna jest rzecz, której dzieci obawiają się w prawdziwym życiu każdego dnia” – mówi King. „Poza strasznymi filmami, jest to strach przed zastraszaniem. To szkoła średnia. To jest dla nich przerażająca rzecz.”

Rada Kinga na pokonanie dręczycieli jest prosta. „Nie czuj się tak, jakbyś musiał zmienić to, kim jesteś”, mówi. „Właściwą rzeczą jest po prostu być sobą.”

Ten sposób myślenia jest prawdopodobnie tym, co uodporniło King na presję sławy przez lata. „Ludzie zawsze kojarzą bycie dziecięcym aktorem i dorastanie w L.A. z: 'Oni pewnego dnia zwariują!’. Ale ja nawet nie sądzę, żeby to była dla mnie jakaś opcja, kiedykolwiek” – mówi. „Nigdy nie robiłam niczego, w czym czułabym, że muszę być pod mikroskopem, a ludzie patrzą, czy popełniam błąd, czy nie. Jeśli popełniam błąd, to go popełniam. Popełniam błędy przez cały czas. To nic wielkiego.”

Chociaż jej gwiazda rośnie – zwłaszcza z kolejnym oczekiwanym horrorem, „Slender Man”, opartym na miejskiej legendzie o wysokiej, bezbarwnej postaci, która uprowadza dzieci, wydanym w 2018 roku – King w dużej mierze pozostała taka sama. Pomimo designerskich ubrań i chwalenia się na planie – jak wtedy, gdy ona i Channing Tatum wymyślili swój własny sekret „Chanshake”, lub gdy zmusiła Emmę Stone do zasłonięcia jej w połowie sceny, aby mogła nałożyć dezodorant, lub gdy prowadziła samochód Liama Hemswortha do 7-Eleven bez jego pozwolenia – King nadal uważa się za tę samą dziewczynę, która zakochała się w aktorstwie, jedząc płatki Life jako 4-latek.

„To rodzaj zdmuchnięcia mnie, gdy ludzie są jak, 'Lubię twoją pracę.’ Podoba ci się moja praca?” mówi King. „Byłem tak zdmuchnięty przez rzeczy, które dostałem do zrobienia. Nie mógłbym być bardziej szczęśliwy. I feel so lucky.”

Pod koniec naszej rozmowy King wstaje, rozprostowuje ramiona i idzie korytarzem do wypełnionego złotymi meblami salonu, gdzie czeka na nią jej mama. Publicyści King – mężczyzna i kobieta o ciemnych włosach – schodzą po schodach z kciukami i twarzami przyklejonymi do swoich iPhone’ów, zostawiając King i jej mamę, by zastanawiały się nad lunchem.

Jak przechodzę obok King, wychodząc, zdaję sobie sprawę, że zapomniałam wyłapać zdanie na jej koszulce.

„Przepraszam. Zapomniałem zapytać. Co masz na koszulce?”

„Oh,” mówi King, rozpinając marynarkę i odsłaniając czarny t-shirt. „Tu jest napisane, 'Nic do oglądania’.”

To jest coś, co jest zarówno dalekie od prawdy, jak i dokładnie nią jest.