Większość ludności Myanmaru to ludność wiejska, a gęstość osadnictwa w każdym regionie związana jest z produkcją rolną, zwłaszcza ryżu. Najludniejszymi regionami są delta rzeki Irrawaddy i strefa sucha, a największe zagęszczenie ludności występuje w górnej delcie, między Rangunem a Hinthadą (Henzada). Osadnictwo w delcie Sittang, na osadowym zapleczu Sittwe oraz w regionach po obu stronach dolnego biegu rzeki Chindwin jest umiarkowanie gęste. Region Rakhine (z wyjątkiem obszaru Sittwe), zachodni brzeg Irawadi u podnóża Gór Rakhine, Tenasserim oraz mniej dostępne części zachodnich i północnych gór i Płaskowyżu Shan są słabo zaludnione. Choć populacje miast rosną, tempo urbanizacji nie było w Myanmarze tak szybkie jak w większości innych krajów Azji Południowo-Wschodniej.
Encyclopædia Britannica, Inc.
Populacja Myanmaru pozostaje dość młoda, z mniej więcej jedną czwartą ludzi poniżej 15 roku życia. Jednak odsetek młodych ludzi stale maleje od końca XX wieku, ponieważ wskaźnik urodzeń spadł z poziomu znacznie powyżej do poziomu znacznie poniżej średniej światowej. Średnia długość życia, przeciwnie, wzrosła, z większością mężczyzn i kobiet dożywających 60 lat.
.