Praca Betye Saar The Liberation of Aunt Jemima była tak wpływowym dziełem czarnej feministki, że legendarna działaczka Angela Davis określiła ją w swoim przemówieniu jako dzieło sztuki, które zapoczątkowało ruch czarnych kobiet.
Saar wpadła na pomysł tej ikonicznej pracy w odpowiedzi na pokaz tematyczny, do udziału w którym została zaproszona. Pokaz odbył się w domu kultury Berkeley o nazwie Rainbow Sign, położonym w pobliżu siedziby Czarnych Panter, a jego tematem byli czarni bohaterowie. W klasycznej już formie Saar postanowiła wykorzystać zebrane przedmioty, aby stworzyć własną bohaterkę z rasistowskiej figurki „mamusi”, którą znalazła na pchlim targu w Los Angeles.
Figurka ta była jedną z wielu przedmiotów, które Saar zbierała od 1967 roku po obejrzeniu wystawy Josepha Cornella w Los Angeles. Do 1972 roku przez pięć lat zbierała przedmioty, które wpadły jej w oko, wiele z nich było obraźliwych i rasistowskich. Kiedy zaczęła tworzyć swoją bohaterkę na wystawę Rainbow Sign, zebrała cały zestaw uwłaczających rasistowskich przedmiotów, w tym „pocztówki, etykietę z pudełka po cygarach, reklamę fasoli i pastę do zębów Darkie”.
Stereotyp mamusi jest zakorzeniony w zniewolonych afroamerykańskich kobietach, które wykonywały prace domowe w białych domach. Figurka, podobnie jak wiele figurek mamusi, była sprzedawana jako urządzenie kuchenne. Figurka, której użył Saar, miała uchwyt na notatnik w fartuchu, a w ręku kobiety trzymała ołówek. Saar wykorzystała ten pokręcony pomysł i obróciła go do góry nogami w akcie upodmiotowienia. W jednej ręce umieściła pistolet, a w drugiej granat. Następnie zastąpiła notatnik pocztówką przedstawiającą czarną kobietę trzymającą na rękach dziecko mieszanej rasy. Pocztówka nawiązywała do historycznego wykorzystywania seksualnego i gwałtów na zniewolonych ludziach przez białych panów. Jako tło dla figurki Saar stworzyła kolaż z pięścią czarnej władzy i zestawem etykiet na naleśniki cioci Jemimy – stereotyp mamusi jest tą samą karykaturą, która znajduje się na mieszance do naleśników cioci Jemimy. Saar przekształciła figurkę, a także całą koncepcję mamuśki, w upodmiotowioną rewolucjonistkę. Powiedziała: „Przetwarzałam obraz, w pewien sposób, z negatywnego na pozytywny, używając negatywnej siły przeciwko samej sobie.”
Rozwijając się dalej, wiele z jej prac podważało rasistowskie mity i stereotypy. Patrząc wstecz na to dzieło, Saar powiedziała ostatnio: „”Czuję, że Wyzwolenie cioci Jemimy jest moim ikonicznym dziełem sztuki. Nie miałam pojęcia, że stanie się ona tak ważna dla tak wielu osób. Powodem, dla którego ją stworzyłem, była walka z bigoterią i rasizmem, a dziś nadal służy mi jako wojownik przeciwko tym bolączkom naszego społeczeństwa.”
Od 17 czerwca 2020 roku Quaker Oats, właściciele marki Aunt Jemima, w końcu ogłosili, że zmienią nazwę i wizerunek 130 lat po jej powstaniu.