Co to jest?
Spastyczność występuje, gdy mięsień mimowolnie kurczy się podczas ruchu. Czasami występuje w kończynach po udarze. Może być bolesna – jak koń charleya – i może powodować sztywność i napięcie. Kiedy mięsień nie może wykonać pełnego zakresu ruchu, otaczające go ścięgna i tkanka miękka mogą stać się ciasne. To sprawia, że rozciąganie mięśnia jest znacznie trudniejsze. Nieleczony mięsień może zastygnąć na stałe w często bolesnej pozycji. Spastyczność w ramieniu może powodować zaciśniętą pięść, zgięty łokieć i ramię przyciśnięte do klatki piersiowej. Spastyczność w nodze może powodować sztywne kolano, szpiczastą stopę i podwijające się palce. Może to poważnie zakłócić zdolność do wykonywania codziennych czynności. Dostępne również w języku hiszpańskim: Un Día En La Vida De Un Sobreviviente de Ataque Cerebral con Espasticidad
Jak się to leczy?
Opiekunowie medyczni biorą pod uwagę nasilenie spastyczności, ogólny stan zdrowia i inne czynniki w celu określenia leczenia, które może obejmować:
- Ćwiczenia fizyczne i rozciąganie: Rozciąganie pomaga utrzymać pełny zakres ruchu i zapobiega trwałemu skróceniu mięśni.
- Aparaty ortopedyczne: Te mogą utrzymać mięsień w normalnej pozycji, aby utrzymać go od skurczu.
- Intrathecal baclofen therapy (ITB): Dostarcza lek tam, gdzie jest on najbardziej skuteczny i minimalizuje skutki uboczne, które często towarzyszą lekom doustnym. Mała pompa jest wszczepiana chirurgicznie w celu dostarczenia baklofenu do rdzenia kręgowego.
- Leki doustne: Kilka leków doustnych może pomóc zrelaksować nerwy tak, że nie wysyłają ciągłej wiadomości do mięśni, aby się skurczyć. Skutkami ubocznymi mogą być osłabienie, senność lub mdłości.
- Zastrzyki: Niektóre leki mogą być wstrzykiwane w celu zablokowania nerwów i pomóc złagodzić spastyczność w grupie mięśni. Zabieg ten osłabia lub paraliżuje nadaktywny mięsień. Efekty uboczne są minimalne, ale może wystąpić bolesność w miejscu wstrzyknięcia.
Które leczenie jest dla mnie najlepsze?
Porozmawiaj z pracownikami służby zdrowia na temat najbardziej skutecznych metod leczenia dla Ciebie. Każda osoba inaczej reaguje na różne metody leczenia.
Wskazówki dotyczące życia ze spastycznością
Zarządzanie spastycznością za pomocą urządzeń wspomagających, pomocy i przystosowań domowych może pomóc w zwiększeniu bezpieczeństwa. Terapeuci fizyczni i zajęciowi mogą zalecić odpowiednią pomoc, procedury bezpieczeństwa, konserwację i właściwe dopasowanie.
Modyfikacje w domu w celu poprawy bezpieczeństwa obejmują:
- Rampy
- Drążki do chwytania
- Podwyższone deski sedesowe
- Ławeczka pod prysznic lub do wanny
- Plastikowe paski samoprzylepne na dnie wanny
- Szelki, laski, chodziki i wózki inwalidzkie Zawsze przestrzegaj zaleceń rehabilitanta dotyczących ograniczeń i bezpieczeństwa.
Funkcjonalna stymulacja elektryczna
Spastyczność to nadaktywność mięśni, która występuje, gdy komunikacja między mózgiem a rdzeniem kręgowym jest zakłócona w wyniku urazu rdzenia kręgowego, innego urazu lub choroby. Jednym z możliwych sposobów leczenia jest funkcjonalna stymulacja elektryczna, która dostarcza wstrząs do dotkniętego mięśnia, aktywując nerwy i wprawiając mięsień w ruch.
Na przykład, elektrody można umieścić na mięśniach prostowników nadgarstka przedramienia. Rozluźniasz rękę, a następnie kurczysz mięsień prostownika nadgarstka, aby wywołać ruch. Ruch ten wyzwala wstrząs elektryczny, który powoduje większy ruch ręki. Stymulacja elektryczna może być stosowana na wszystkich częściach ciała, w tym na ramionach i nogach. Wstrząs może wahać się od łagodnego uczucia mrowienia do prawie palącego uczucia w zależności od wybranego poziomu intensywności.
Korzyści to poprawa ruchu i zwiększona kontrola motoryczna. Główną wadą jest to, jak dobrze tolerujesz uczucie wstrząsu elektrycznego. Sesja stymulacji elektrycznej w centrum rehabilitacji jest rozliczana jak zwykła sesja fizykoterapii i podlega zwrotowi kosztów przez Medicare.
Od 2004 roku FES jest coraz bardziej powszechna. Obecnie na rynku dostępnych jest wiele urządzeń FES dla opadającej stopy, które wykorzystują elektrody powierzchniowe do stymulacji nerwu okoruchowego. Kontroluje to ruch kostki i stopy, aby stymulować podnoszenie stopy w odpowiednim czasie.
.