Sifaka, (rodzaj Propithecus), dowolny z dziewięciu gatunków skaczących lemurów arborealnych występujących w lasach przybrzeżnych Madagaskaru. Sifaka są około 1 metr (3,3 stopy) długości, mniej więcej połowa długości jest ogon. Mają małą głowę, duże oczy i duże uszy, które u większości gatunków są częściowo ukryte w ich długim jedwabistym futrze. Kolor różni się zarówno w obrębie gatunku, jak i pomiędzy gatunkami, ale zazwyczaj jest biały z ciemniejszymi oznaczeniami. Wegetariańskie i aktywne w ciągu dnia, sifaki żyją w małych grupach rodzinnych; samice dominują nad samcami. Sifaki trzymają się pionowo pionowych łodyg i pni drzew oraz siedzą w rozwidlonych gałęziach drzew; poruszają się sprężynując aż do 9-10 m (30-33 stóp) z drzewa na drzewo. Jedno młode, zazwyczaj, rodzi się po około pięciu miesiącach ciąży.
© Christopher Call Productions
Sifaka Verreaux (P. verreauxi) jest biała z ciemnymi ramionami i bokami, czasami z ciemną czapką korony. Coquerel’s sifaka (P. coquereli) jest nieco podobny; żyje w ciernistych lasach południowej pustyni Madagaskaru. Dwa inne gatunki żyją w suchych lasach zachodniej części Madagaskaru. Większe sifaka diademowa (P. diadema), sifaka jedwabista (P. candidus) i sifaka Milne-Edwardsa (P. edwardsi) żyją w lasach deszczowych wschodniego Madagaskaru. Sifaka Milne-Edwardsa jest czarna lub brązowa, zazwyczaj z białą plamą na grzbiecie i bokach, podczas gdy sifaka diademowa, lub simpoon, ma piękną białą sierść, która staje się srebrzysta na grzbiecie, jasnozłota na tylnej ćwiartce i czarna na koronie i karku. Czarna, lub Perrier’s, sifaka (P. perrieri) żyje na suchych północno-zachodnich wyżynach Ankarany, a złotokorona, lub Tattersall’s, sifaka (P. tattersalli), po raz pierwszy opisana naukowo w 1988 roku, żyje tylko w regionie Daraina na północnym wschodzie. Oba gatunki są krytycznie zagrożone. Sifaki są spokrewnione z avahis i indri; wszystkie są naczelnymi z rodziny lemurów skaczących, Indridae.
.