Rebif

Nazwa generyczna: interferon beta-1a (w ter FEAR na BAY ta)
Nazwa marki: Rebif

Medycznie sprawdzone przez Philip Thornton, DipPharm. Ostatnia aktualizacja: Sep 2, 2020.

• Zastosowanie
• Ostrzeżenia
• Dawkowanie
• Czego unikać
• Skutki uboczne
• Interakcje
• FAQ

Co to jest lek Rebif

Rebif (interferon beta-1a) jest wytwarzany z ludzkich białek. Interferony pomagają organizmowi zwalczać zakażenia wirusowe.

Rebif jest stosowany w leczeniu nawracającego stwardnienia rozsianego (SM) u osób dorosłych (w tym klinicznie izolowanego zespołu, choroby nawracająco-remitującej i aktywnej choroby wtórnie postępującej).

Rebif nie leczy SM, a jedynie zmniejsza częstość występowania objawów nawrotu.

Ostrzeżenia

Niektórzy ludzie mają myśli samobójcze podczas stosowania leku Rebif. Należy zachować czujność w przypadku zmian nastroju lub objawów. Wszelkie nowe lub nasilające się objawy należy zgłaszać lekarzowi.

Interferon beta-1a może uszkadzać wątrobę. Należy skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia takich objawów, jak nudności, utrata apetytu, zmęczenie, dezorientacja, łatwe powstawanie siniaków lub krwawienie, ciemne zabarwienie moczu, stolce o gliniastym zabarwieniu lub zażółcenie skóry lub oczu.

Przed zastosowaniem leku Rebif należy poinformować lekarza o uczuleniu na którykolwiek lek lub o chorobie wątroby, zaburzeniach czynności tarczycy, padaczce lub innych zaburzeniach drgawkowych, chorobach serca, bólu w klatce piersiowej (dławicy piersiowej), zastoinowej niewydolności serca, zaburzeniach rytmu serca, depresji lub zachowaniach samobójczych w wywiadzie.

Przed użyciem tego leku

Nie należy stosować leku Rebif, jeśli pacjent jest uczulony na naturalny lub rekombinowany interferon beta lub ludzką albuminę.

Aby upewnić się, że lek Rebif jest bezpieczny dla pacjenta, należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent ma:

• depresję, chorobę psychiczną lub myśli lub działania samobójcze;

• chorobę wątroby;

• problemy z krwawieniem lub zakrzepem krwi;

• małą liczbę krwinek;

• chorobę serca;

• zaburzenia tarczycy;

• alergia na lateks;

• zaburzenia autoimmunologiczne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń lub łuszczyca;

• napad drgawek; lub

• jeśli pacjent pije alkohol.

Niektóre marki interferonu beta-1a zawierają oddane osocze ludzkie i mogą zawierać wirusy lub inne czynniki zakaźne. Oddane osocze jest badane i poddawane obróbce w celu zmniejszenia ryzyka skażenia, ale nadal istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że może ono przenosić choroby. Należy zapytać lekarza o wszelkie możliwe zagrożenia.

Powiedz lekarzowi, jeśli jesteś w ciąży, planujesz zajść w ciążę lub karmisz piersią.

Interferon beta-1a nie jest zatwierdzony do stosowania przez osoby w wieku poniżej 18 lat.

Jak stosować lek Rebif?

Stosuj lek Rebif dokładnie tak, jak przepisał lekarz. Należy przestrzegać wszystkich zaleceń na etykiecie recepty i czytać wszystkie przewodniki po lekach oraz instrukcje. Lekarz może od czasu do czasu zmienić dawkę leku.

Rebif jest podawany we wstrzyknięciu. Pracownik służby zdrowia może nauczyć pacjenta, jak prawidłowo stosować lek samodzielnie.

Należy przeczytać i dokładnie przestrzegać wszelkich instrukcji użycia dołączonych do leku. Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, jeśli nie rozumie się wszystkich instrukcji.

Rebif jest wstrzykiwany pod skórę, zwykle 3 razy w tygodniu (np. w poniedziałek, środę i piątek) o tej samej porze w każdym dniu dawkowania.

Pracownik służby zdrowia wskaże miejsce na ciele, w którym należy wykonać wstrzyknięcie. Za każdym razem należy używać innego miejsca do wykonania wstrzyknięcia. Nie należy wykonywać wstrzyknięcia w to samo miejsce dwa razy z rzędu.

Około 2 godziny po wykonaniu wstrzyknięcia należy sprawdzić, czy w miejscu wstrzyknięcia nie występuje zaczerwienienie skóry, obrzęk lub ból. Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli reakcja skórna nie ustąpi w ciągu kilku dni.

Ten lek może powodować objawy grypopodobne, szczególnie gdy zaczynasz go stosować po raz pierwszy. Możesz otrzymać inne leki, aby pomóc zapobiec tym objawom. Należy stosować te leki tak długo, jak zalecił lekarz.

Będą potrzebne częste badania lekarskie.

Każda ampułko-strzykawka lub wstrzykiwacz automatyczny jest przeznaczona tylko do jednego użycia. Należy ją wyrzucić po jednokrotnym użyciu, nawet jeśli w środku pozostało jeszcze lekarstwo.

Przechowywać ten lek w lodówce. Chronić przed światłem i nie zamrażać.

Można również przechowywać Rebif przez krótki czas w chłodnej temperaturze pokojowej chroniąc przed światłem.

• Nie należy pozostawiać ampułko-strzykawki lub wstrzykiwacza automatycznego Rebif poza lodówką dłużej niż łącznie 30 dni.

Nie zamrażać. Wyrzucić lek, jeśli uległ zamrożeniu.

Każda strzykawka lub wstrzykiwacz automatyczny jest przeznaczona tylko do jednorazowego użytku. Należy ją wyrzucić po jednokrotnym użyciu, nawet jeśli w środku nadal znajduje się lek.

Użyć igły i strzykawki tylko raz, a następnie umieścić je w odpornym na przekłucie pojemniku na ostre przedmioty. Należy postępować zgodnie z prawem stanowym lub lokalnym dotyczącym sposobu utylizacji tego pojemnika. Przechowywać go w miejscu niedostępnym dla dzieci i zwierząt domowych.

Informacje dotyczące dawkowania

Zastosowana dawka dla dorosłych w stwardnieniu rozsianym:

22 mcg lub 44 mcg podskórnie 3 razy w tygodniu:
DAWKA TYTANOWA DLA 22 MCG:
Tygodnie 1 do 2: 4.4 mcg podskórnie 3 razy w tygodniu
Tygodnie od 3 do 4: 11 mcg podskórnie 3 razy w tygodniu
Tygodnie 5+: 22 mcg podskórnie 3 razy w tygodniu
DAWKA TYTRACYJNA DLA 44 MCG:
Tygodnie od 1 do 2: 8.8 mcg podskórnie 3 razy w tygodniu
Tygodnie 3 do 4: 22 mcg podskórnie 3 razy w tygodniu
Tygodnie 5+: 44 mcg podskórnie 3 razy w tygodniu
Stosowanie: W leczeniu pacjentów z nawracającą postacią stwardnienia rozsianego w celu spowolnienia narastania niepełnosprawności fizycznej i zmniejszenia częstości zaostrzeń klinicznych. Do pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, u których wykazano skuteczność, należą pacjenci, u których wystąpił pierwszy epizod kliniczny i którzy mają cechy MRI zgodne ze stwardnieniem rozsianym

Co się stanie, jeśli pominę dawkę?

W razie pominięcia dawki należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania instrukcji.

Co się stanie, jeśli przedawkuję?

Należy zwrócić się o pomoc medyczną w nagłych wypadkach lub zadzwonić do linii Poison Help pod numer 1-800-222-1222.

Czego powinienem unikać podczas stosowania leku Rebif?

Należy unikać wstrzykiwania tego leku w skórę, która jest zaczerwieniona, posiniaczona, podrażniona, z bliznami lub zakażona.

Skutki uboczne stosowania leku Rebif

Należy zwrócić się o pomoc medyczną w nagłych przypadkach, gdy wystąpią objawy reakcji alergicznej na lek Rebif (pokrzywka, swędzenie, niepokój, utrudnione oddychanie, obrzęk twarzy lub gardła) lub ciężkiej reakcji skórnej (gorączka, ból gardła, pieczenie oczu, ból skóry, czerwona lub purpurowa wysypka skórna z pęcherzami i złuszczaniem).

Interferon beta-1a może powodować zagrażające życiu zakrzepy krwi w małych naczyniach krwionośnych wewnątrz narządów, takich jak mózg lub nerki. Należy natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną, jeśli wystąpią objawy tego stanu, takie jak gorączka, zmęczenie, zmniejszenie ilości oddawanego moczu, siniaki lub krwawienia z nosa.

Natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli:

• ból, obrzęk, zasinienie, zaczerwienienie, sączenie lub zmiany skórne w miejscu podania zastrzyku;

• uczucie lekkiego zawrotu głowy, tak jakby można było zemdleć;

• nietypowe zmiany nastroju lub zachowania (uczucie beznadziejności, niepokoju, nerwowości, rozdrażnienia lub przygnębienia);

• myśli o samobójstwie lub zrobieniu sobie krzywdy;

• łatwe siniaczenie, nietypowe krwawienie;

• napad drgawek;

• problemy z sercem – obrzęki, szybkie zwiększenie masy ciała, uczucie braku tchu, szybkie bicie serca, ból w klatce piersiowej rozprzestrzeniający się na szczękę lub ramię, nudności, pocenie się;

• problemy z wątrobą – nudności, utrata apetytu, zmęczenie, dezorientacja, łatwe powstawanie siniaków lub krwawienie, ciemny mocz, stolce o gliniastym zabarwieniu lub żółtaczka (zażółcenie skóry lub oczu);

• objawy zakażenia – gorączka, dreszcze, kaszel ze śluzem, krwawa biegunka, ból lub pieczenie przy oddawaniu moczu; lub

• problemy z tarczycą – wahania nastroju, problemy ze snem, zmęczenie, uczucie głodu, biegunka, przyspieszone bicie serca, osłabienie mięśni, pocenie się, suchość skóry, przerzedzenie włosów, zmiany miesiączkowania, zmiany masy ciała, opuchlizna twarzy, uczucie większej wrażliwości na wysokie lub niskie temperatury.

Częste działania niepożądane leku Rebif mogą obejmować:

• niską liczbę krwinek;

• zmianę skóry w miejscu podania zastrzyku;

• depresję;

• nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby;

• ból brzucha; lub

• objawy grypy – ból głowy, gorączka, dreszcze, ból w klatce piersiowej, ból pleców, zmęczenie, osłabienie, bóle mięśni.

Nie jest to pełny wykaz działań niepożądanych i mogą wystąpić inne. Należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady medycznej dotyczącej działań niepożądanych. Działania niepożądane można zgłaszać do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

Jakie inne leki mogą wpływać na działanie leku Rebif?

Inne leki mogą wchodzić w interakcje z interferonem beta-1a, w tym leki wydawane na receptę i bez recepty, witaminy i produkty ziołowe. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich aktualnie stosowanych lekach oraz o wszystkich lekach, których stosowanie rozpoczynamy lub przerywamy.

Często zadawane pytania

• Jak i gdzie wstrzykuje się lek Rebif?
• Jak działa lek Avonex na stwardnienie rozsiane (SM)?
• Do czego służy lek Rebif i jak działa?
• Jak długo lek Avonex może być przechowywany bez zamrażania?
• Czy lek Rebif hamuje układ odpornościowy?

Informacje dodatkowe

Pamiętaj, ten i wszystkie inne leki należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, nigdy nie należy dzielić się lekami z innymi osobami, a lek Rebif należy stosować wyłącznie w zalecanych wskazaniach.

Zawsze należy skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia, aby upewnić się, że informacje podane na tej stronie odnoszą się do sytuacji osobistej pacjenta.

Zrzeczenie się odpowiedzialności medycznej

.