(1) Jego fundament.-To nagłe rozpoczęcie od klauzuli bez czasownika doprowadziło do przypuszczenia, że linia odpadła. Ale to nie jest konieczne, jeśli pominiemy akcenty, a bramy Syjonu potraktujemy w zestawieniu z Jego fundamentem:
Jego fundament na świętym wzgórzu
Miłuje Jehowę, (nawet) bramy Syjonu,
Więcej niż wszystkie mieszkania Jakuba.
Tutaj Jego fundament jest równoznaczny z tym, co On założył, a bramy są ujęte przez metonimię dla samego miasta. (Porównaj Jeremiasza 14:2.)
W odniesieniu do liczby mnogiej, góry, jest to prawdopodobnie tylko poetyckie, chociaż geograficznie poprawne jest mówienie o Jerozolimie jako położonej na wzgórzach. Dean Stanley mówi o „wielości wzniesień”, które miasto „dzieli, choć w mniejszym zakresie, z Rzymem i Konstantynopolem” (Sinai and Palestine, str. 177).
Psalm 87:1. Jego fundament – Mianowicie, fundament miasta, lub świątyni Boga, o którym mówi w następujących wersetach. My¶li psalmisty, jak możemy przypuszczać, były mocno osadzone na ¶wi±tyni i mieście Bożym; miał je w pełni przed oczami i kontemplował ich chwałę, aż w końcu wpada w to nagłe wyrażenie, które ma odniesienie, chociaż nie do tego, co napisał wcze¶niej, to jednak do tego, o czym głęboko my¶lał; ani jego znaczenie nie było niejasne dla nikogo, kto wiedział, co było przedmiotem jego medytacji. Dr Horne: „Psalmista rozmyślając o sile, piękności i chwale świętego miasta, i wyobrażając sobie, że myśli jego słuchaczy lub czytelników były zaangażowane w tym samym przedmiocie, wyrywa się od razu w ten nagły sposób”. Jest na górach świętych – hebr. בהררי קדשׁ, beharree kodesh, góry świętości; przez co rozumie te góry, czyli „wzgórza Judei, które Bóg wybrał i oddzielił dla siebie od wszystkich innych, aby na nich zbudować uprzywilejowane miasto i świątynię, a mianowicie górę Syjon, górę Moriah i inne mniejsze wzgórza. Nazywane są one świętymi górami, czyli górami świętości, ponieważ miasto i świątynia były w szczególnym sensie poświęcone Bogu, a także dlatego, że Bóg w szczególny sposób w nich mieszkał, gdyż Arka Jego obecności była tam umocowana. Doktryny, zasługi i prawa Chrystusa są tymi świętymi górami, na których zbudowany jest Jego kościół, tutaj przedstawiony jako miasto i świątynia Jerozolimska; ponieważ jest on zbudowany na Chrystusie, naszym Proroku, Kapłanie i Królu, a innego fundamentu niż ten nikt nie może położyć. Jest ona założona w i na świętości; Chrystus jest świętym Prorokiem, świętym Kapłanem i świętym Królem; Jego nauka, zasługi i prawa są święte. A świętość jest siłą i stabilnością Jego kościoła; to i tylko to będzie go podtrzymywać i uchroni przed zatonięciem: Nie tyle”, mówi Henryk, „że jest zbudowany na górach, ile że jest zbudowany na świętych górach”; na słowie i obietnicy świętego Boga, na potwierdzenie których przysiągł przez swoją świętość; na pośrednictwie jego świętego Syna, który został objawiony, aby zgładzić nasze grzechy, i dał siebie za swój kościół, aby go uświęcić i oczyścić; i na uświęcającym wpływie jego świętego Ducha i świętych praw, wszystko to, razem wzięte, zabezpiecza zarówno świętość, jak i szczęście jego członków.
87:1-3 Chrystus sam jest fundamentem kościoła, który Bóg położył. Świętość jest siłą i stanowczość kościoła. Nie wstydźmy się Kościoła Chrystusowego w jego najpodlejszym stanie, ani tych, którzy należą do niego, ponieważ takie chwalebne rzeczy są mówione o nim. Innego fundamentu nikt nie może położyć niż ten, który jest położony, nawet Jezus Chrystus. Chwalebne rzeczy mówione o Syjonie przez Ducha, były typowe dla Chrystusa, jego pracy i urzędów; dla kościoła ewangelicznego, jego przywilejów i członków; dla nieba, jego chwały i doskonałego szczęścia. Jego fundament – Jest to gwałtowne rozpoczęcie psalmu. Niektórzy przypuszczali, że przymiotnik „jego” odnosi się do samego psalmu, a wyrażenie to było uważane za część tytułu psalmu, co oznaczało, że fundamentem psalmu jest święta góra, na której chwalono Boga, czyli Syjon. Jest to jednak interpretacja wymuszona i nienaturalna. Najbardziej oczywistym wyjaśnieniem jest odniesienie tego do Boga, co oznacza, że Jego „fundament”, czyli to, co On założył i ustanowił, czyli miejsce Jego kultu lub instytucji religijnych, znajdowało się na świętych górach Jerozolimy. Zdawałoby się, że psalmista kontemplował miasto – patrzył na jego mury i pałace, a szczególnie na miejsce, które było wzniesione do czczenia Boga, i że on wyrywa się w ten nagły sposób, mówiąc, że to było to, co Bóg założył; że tutaj założył swój dom; że tutaj było miejsce, gdzie był czczony i gdzie mieszkał; że to było miejsce, które kochał bardziej niż wszystkie inne miejsca, gdzie mieszkali potomkowie Jakuba.
Jest w świętych górach – górach Jerozolimy. Jerozolima jest otoczona wzgórzami, a w samym mieście znajdowały się wzgórza Syjon, Moriah, Acra i Bezethah; Zobacz uwagi do Mateusza 2:1. Te święte wzgórza Bóg wybrał jako miejsce swego uroczystego kultu – swego własnego mieszkania. Porównaj przypisy do Psalmu 48:1-2.
PSALM 87
Ps 87:1-7. Ta pieśń triumfalna powstała prawdopodobnie w wyniku tego samego wydarzenia, co czterdziesta szósta [Ps 46:1, tytuł]. Pisarz sławi chwałę Kościoła, jako środka duchowego błogosławieństwa dla narodu
1. Jego – to znaczy Boża
fundacja – lub to, co On założył, to znaczy Syjon (Iz 14, 32).
jest na świętych górach – położenie Syjonu, w szerokim znaczeniu, gdyż stolica, czyli Jerozolima, znajduje się na kilku wzgórzach.
1 Jego fundament jest na świętych górach.
2 Pan kocha bramy Syjonu bardziej niż wszystkie mieszkania Jakuba.
3 O tobie, o miasto Boże, mówi się rzeczy chwalebne. Selah.
4 Wspomnę o Rahab i Babilonie tym, którzy mnie znają; oto Filistia, i Tyr, z Etiopią; ten człowiek tam się urodził.
5 A o Syjonie będzie powiedziane: Ten i tamten człowiek urodził się w niej; i sam najwyższy ją ustanowi.
6 Pan policzy, gdy będzie spisywał lud, że ten człowiek tam się urodził. Selah.
7 Tak samo śpiewacy, jak i grający na instrumentach będą tam: wszystkie moje źródła są w tobie.
Psalm 87:1
„Jego fundament jest w świętych górach”. Psalm zaczyna się gwałtownie, serce poety było pełne i nagle zyskało ujście.
„Fundament Boży stoi na wieki
Na świętych wieżach górskich;
Bramy Syjonu Jehowa obdarza łaską
Większą niż tysiąc pokłonów Jakuba.”
Nagła namiętność jest zła, ale wybuchy świętej radości są najcenniejsze. Bóg postanowił założyć swoją ziemską świątynię na górach; mógł wybrać inne miejsca, ale spodobało mu się, aby jego wybrana siedziba znajdowała się na Syjonie. Jego wybór sprawił, że góry stały się święte, były one przez Jego postanowienie wyświęcone i wyznaczone na użytek Pana.
kontynuacja…ARGUMENT
Psalm ten bez wątpienia został skomponowany po zbudowaniu świątyni, a jak uważają uczeni i wydaje się to prawdopodobne, kiedy lud dopiero co powrócił z Babilonu i zmagał się z wieloma zniechęceniami związanymi z powrotem większości swoich braci oraz z trudnościami, jakie napotkał przy odbudowie swojej świątyni i miasta.
1. Fundament, tj. argument lub sprawa, tego Psalmu lub Pieśni. Tak więc słowa te uważane są za część tytułu, słowa te leżą tak w tekście hebrajskim:
Dla synów Kory, Psalm lub Pieśń, której
fundacja jest w górach świętych. Ale,
1. Hebrajski słowo oddane fundament nie jest gdziekolwiek używane w tym sensie.
2. nie ma przykładu żadnego takiego tytułu w Księdze Psalmów. Albo raczej,
2. z miasta lub świątyni Boga, o którym mówi w następujących wersetach. I mając na uwadze, że początek jest nieco gwałtowny, co wydaje się być jedynym podłożem powyższej ekspozycji, że nie jest niczym niezwykłym w Piśmie Świętym, a zaimek względny, takie jak to jest, jest często umieszczany bez uprzedniego antecedent, a antecedent ma być pobrany z następujących słów lub wersetów, jak Liczb 24:17, zobaczę go, lub to, to znaczy, gwiazda, która następuje później; Psalm 105:19, jego słowo, tj.tj. Pana; Przysłów 7:8, do jej domu, tj. nierządnicy, wspomniane Przysłów 7:10, a zwłaszcza Pieśń Salomona 1:2, niech pocałuje, to znaczy, mój ukochany, który jest tam rozumiane, ale nie wyrażone do Przysłów 7:14. A podstawa tej nagłej i niedoskonałej mowy tam wydaje się być taka sama jak tutaj; bo jak kościół był tam w głębokiej medytacji i wielkiej pasji o swoim ukochanym, co spowodowało tę nagłość mowy, która jest zwykle w takich przypadkach, tak myśli psalmisty były mocno przytwierdzone do świątyni i miasta Bożego; i dlatego ten względny jego miał pewien antecedent w jego myślach, choć nie w jego słowach. Słowo fundamenty może być emfatycznym, ponieważ ten Psalm mógł być prawdopodobnie skomponowany, gdy fundamenty drugiej świątyni były dopiero co położone, a starcy, którzy widzieli chwałę poprzedniego domu, byli przygnębieni na widok tego, o czym zobacz Ezdrasza 3:11,12. A zatem znaczenie tego fragmentu może być następujące: Nie zniechęcajcie się, o wy, Żydzi, że świątynia wasza nie jest jeszcze wzniesiona i zbudowana, lecz tylko fundamenty pod nią położone, a i te są podłe i nikłe w porównaniu ze wspaniałością waszej poprzedniej świątyni; Ale pocieszajcie się tym, że wasza świątynia ma założone fundamenty, które są pewne i mocne; pewne same w sobie, ponieważ nie są one położone w piasku, ani w bagnistej lub omszałej ziemi, ale w górach; i pewne przez Boskie ustanowienie, ponieważ te góry są święte, poświęcone Bogu, a zatem utrzymywane i ustanawiane przez Niego. Albo może on użyć tego słowa fundamenty w opozycji do przybytku, który był ruchomy i bez fundamentów, aby zauważyć stabilność i trwałość tej budowli.
Jego fundament jest w świętych górach. The Żydowski pisarz łączyć te słowo z the tytuł the psalm, i robić the sens ten; „the podstawa” lub argument „ono”, the psalm, „dotyczyć the święty góra” Syjon i Jerozolima; w ten sposób Aben Ezra, Jarchi, i Kimchi; i the Targum łączyć w ten sposób,
„the ręka the syn Korah mówić piosenka, che zakładać the usta the ojciec który być stary:”
ale słowa te są częścią pieśni lub psalmu, który zaczyna się w sposób nagły, tak jak Sol 1:2 i mogą być oddane albo „jego fundament”, albo „jego fundament”, i odnoszą się albo do kościoła, albo do Pana, a sens jest taki sam w obie strony; dla fundamentu kościoła jest również fundamentem Pana, fundamentem jego kładzenia; patrz Izajasz 14:32 i jest położony „na świętych górach”; nawiązując do gór Syjonu i Moriah, gdzie stała świątynia, typ kościoła; lub do gór wokół Jerozolimy, przez które również kościół jest często oznaczany; i przez te, w mistycznym i duchowym sensie, mogą oznaczać cele i dekrety Boga, które są jak góry mosiądzu, Zachariasz 6:1, są one jak starożytne góry dla starożytności z nich, i są wysokie, i nie być osiągnięte i przeszukiwane w, i są mocne, solidne i nieruchome; i są również święte, szczególnie dekret wyboru, że źródło wszystkich prawdziwych świętości, który ma uświęcenie dla jego końca i środków; i jest fundamentem kościoła, który wspiera i zabezpiecza go, i stoi pewny, 2 Tymoteusza 2:19, także przymierze łaski, które jest pewne i niewzruszone, i w którym są przepisy dotyczące świętości, wewnętrznej i zewnętrznej; i jest fundamentem i bezpieczeństwem kościoła, i wszystkich wierzących; ale szczególnie Jezus Chrystus, Skała wieków, jest oznaczany, Święty Izraela, pewny fundament położony na Syjonie: niektórzy interpretują te święte góry świętych apostołów, którzy byli na wysokim i wybitnym stanowisku w kościele, i byli doktrynalnie fundamentami, jak ministerialnie położyli Chrystusa, jako jedynego fundamentu; patrz Efezjan 2:20, to może być oddane, „wśród świętych gór” (w); i tak może dotyczyć, jak Cocceius wyjaśnia to, kilka królestw i prowincji świata, w których Ewangelia będzie głoszona; i kościół zostanie ustanowiony i osiedlony w ostatnim dniu nawet na szczytach gór, które staną się święte dla Pana, Izajasza 2:2.
(w) „inter montes sanctitatis”, Junius & Tremellius; tak Ainsworth.
lub Pieśń dla synów Kory.>> Jego {a} fundament jest w świętych górach.
(a) Bóg wybrał to miejsce wśród wzgórz, aby ustanowić Jerozolimę i swoją świątynię.
.