Niekompletne zamknięcie przewodu omphalomesenteric (znanego również jako przewód witelinowy) może występować w skórze w różnych postaciach: drożny przewód/ przetoka powodująca drenaż kału w pępku, torbiel skórna lub polip pępkowy, w którym błona śluzowa jelita jest obecna bez połączenia z leżącą u jej podłoża torbielą lub przewodem.
Histologia pozostałości przewodu omphalomesenteric duct
Polipy pępkowe wykazują błonę śluzową jelita w bezpośredniej ciągłości z przylegającym naskórkiem (ryc. 1, 2). Najczęściej jest to błona śluzowa jelita cienkiego. Czasami widoczna jest również błona śluzowa żołądka (jak na rycinie 2). Patentne przewody i torbiele przedstawiają błonę śluzową jelita tworzącą odpowiednio torbiel lub strukturę rurkową przebiegającą przez skórę właściwą.
Patologia pozostałości przewodu omphalomesenteric
Badania specjalne w przypadku pozostałości przewodu omphalomesenteric
Na ogół nie są potrzebne. Rozpoznanie torbieli polipa pępkowego powinno skłonić do klinicznego wykluczenia leżącego u jej podłoża drożnego przewodu.
Diagnostyka różnicowa patologii pozostałości przewodu omphalomesenteric duct
Torbiel/przetoka pajęczynówki – Brak całkowitego zamknięcia światła pajęczynówki powoduje powstawanie torbieli pajęczynówki lub wolnej komunikacji między pęcherzem a pajęczynówką, w której mocz wycieka z pępka. Są one wyścielone raczej nabłonkiem urotelialnym, prostopadłościennym, płaskim lub zanikowym niż błoną śluzową jelita
Stomia lub przetoka – wytworzona chirurgicznie lub w wyniku procesu zapalnego, w tych przypadkach również widoczny będzie naskórek i błona śluzowa jelita w bezpośrednim przyleganiu
.